หรือจะมีฟ้าใหนไกลกว่านี้ ให้หลีกหนีหลบหน้าหาเจอไม่ จะซ่อนตัวกลัวคนเห็นไม่พบใคร จะซ่อนใจปิดบังไว้ไม่ให้เจอ เมฆเทาหม่นเกลื่อนกล่นบนฟ้ากว้าง ช่วยปิดทางค้นใจไว้เสมอ ยามน้ำตารินไหลไร้ใครเจอ ความไหวเพ้อให้ดับลงตรงฟ้าไกล พอกันทีเศษธุลีที่แตกร้าว ความเหน็บหนาวเข้ามาเยือนยามเคลื่อนไหว ก่อกำแพงให้แข็งแรงในหัวใจ เข้มแข็งไว้อย่าให้ใครเห็นน้ำตา......
2 มิถุนายน 2545 03:25 น. - comment id 53332
ผมชอบมากครับคุณคะน้า ขอต่อหน่อยนะครับ จะซ่อนตัว ซ่อนใจ ไปใยหรือ จะฝึกปรือ ใจดวงน้อย คอยแต่หนี..? จะแน่ใจ ได้อย่างไร ว่าจะดี ชั่วชีวี คงต้องหนี ตลอดกาล
2 มิถุนายน 2545 07:51 น. - comment id 53343
โห เข้มแข็งจริงๆ น้ำตาอย่าให้ใครเห็น
2 มิถุนายน 2545 12:06 น. - comment id 53366
เข้มแข็งนะค่า.. เปงกำลังใจให้
2 มิถุนายน 2545 12:10 น. - comment id 53371
เข้มแข็งไว้นะ
2 มิถุนายน 2545 12:18 น. - comment id 53374
ถึงจะเจ็บ..เลือกจะเก็บซ่อนเอาไว้ ความปวดร้าว เดียวดาย...ไม่ให้เห็น ไม่ต้องการความสงสารจากหัวใจแสนชาเย็น จะทุกข์-เหงา-เศร้า-ลำเค็ญ จะไม่ยอมให้เธอ..เห็นน้ำตา ชอบกลอนคะน้านะคะ
2 มิถุนายน 2545 13:54 น. - comment id 53392
เหมือนเข้มแข็งอึดสู้ แต่ยังอุดอู้อยู่มองเหลียวหลัง กำลังก้าวสง่าแต่ยังหันกลับลำ อย่าหยุดยั้งต่อไปเลยก้าวเดินไป
2 มิถุนายน 2545 14:17 น. - comment id 53400
เป็นคนหนึ่งซึ่งชอบกลอนของคะน้ามากค่ะ ตั้งแต่เข้ามาที่นี้ครั้งแรก อันนี้ก็ชอบค่ะ
2 มิถุนายน 2545 16:28 น. - comment id 53421
กลอนเพราะที่สุดเลย เคยพยายามหนีไปให้ไกลสุดๆแล้ว แต่ไม่เคยหนีพ้นใจตัวเอง ต่อกลอนกับคะน้า ไว้ด้วยนะ http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=161
2 มิถุนายน 2545 18:24 น. - comment id 53454
ไม่หนี้ใจตัว แต่เก็บและใช้ความจริงมาเป็นตัวรักษาใจคงดีกว่า จริงป่าวคะพี่คะน้า