ไม่รู้ทำไม

ฝันหวาน

แล้วก็กลับเป็นอย่างเคย
ฉันเย็นชากับการถูกละเลย...และไร้ค่า
ความรู้สึกเก่าๆ...ยังคงเดิมตลอดมา
ความรักในตัวเธอยังคงวนเวียนอยู่ตรงหน้าไม่จืดจาง
มีความสุขซะเหลือเกินกับการได้รัก
ทั้งๆ ที่บางทีต้องทุกข์หนัก...กับเรื่องราวที่ต้องตามสะสาง
ความรักที่เหมือนว่าได้รับการตอบกลับที่แสนจะเลือนลาง
มันกลับดูเหมือนมากมายพอที่จะลบล้าง...บางสิ่งที่ต้องทนในความเป็นจริง
ไม่รู้อะไรปิดตาบังใจให้ไร้ความคิด
ปล่อยชีวิตตัวเองให้ยึดติด..กับบางสิ่งเหมือนผีสิง
ไม่รับรู้เรื่องราวไม่สนใจและมองข้ามทุกอย่างที่เป็นความจริง
เพียงเพราะหัวใจที่รักเธอ...และหยุดนิ่ง..กับบางสิ่งที่เป็นภาพลวง				
comments powered by Disqus
  • ใจน้ำ

    27 พฤษภาคม 2545 18:00 น. - comment id 51959

    รักแท้ ต้องมีอุปสรรค
    แบบนี้...ขอไม่มีรักจะได้ไหม..
    หากรัก..แล้วต้องร่ำไห้จนขาดใจ..
    ขอไม่มีได้ไหม...รักแท้..
    
    เหนื่อยใจ..จน..บอกไม่ถูกบางเวลา..
    แต่ก็แปลกที่ยัง..ไม่อาจตัด..รัก..
    :)
    
  • somebody

    30 พฤษภาคม 2545 20:16 น. - comment id 52772

    ก็เพราะว่ายังไม่เข้มแข็งพอที่จะตัดใจ  แต่วันนึงที่เราคิดได้ และเห็นอะไรที่ดีกว่าอยู่ตรงหน้า  เราก็อาจจะค่อย ๆ เดินออกมาเองก็ได้จ้ะ...เอาใจช่วยน้องสาวคนนี้เสมอจ้ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน