ยอมเป็นผู้แพ้ เมื่อเธอไม่เคยแยแส..ไม่เคยแคร์ความรู้สึกของฉัน ในวันนี้..จึงต้องตัดใจ..และเดินจากไปเมื่อเธอไม่ต้องการ ฉันยอมหลีกทาง..เพราะไม่ต้องการให้เธอรำคาญใจ ไม่เคยมีสักครั้งเลย ที่ความรู้สึกของคนคุ้นเคย..จะทำให้ใจเธอหวั่นไหว เธอรักเขา..และมีเพียงแต่เขาที่เธอเก็บไว้ในใจ ส่วนฉันก็ไม่เคยมีใคร..แอบเก็บเธอไว้ในใจเช่นกัน แต่วันนี้ที่ฉันต้องเอ่ยคำลา เพราะรับรู้ได้ว่า..ตลอดเวลาที่ผ่านมาใจเธอไม่เคยมีฉัน ถึงฉันจะเสียใจ..แต่ก็ไม่เคยเสียดายคืนและวัน ฉันจะเก็บมันไว้ในความทรงจำ..ที่ไม่มีวันจะเปลี่ยนไป ดูแลตัวเองด้วยนะคนดี ต่อไปนี้..คงไม่มีฉันคนนี้มาอยู่ใกล้ๆ แต่ขอให้เธอรับรู้เอาไว้..ว่านับจากวันนี้และตลอดไป ถึงฉันจะจากไกล..แต่ว่าใจยังอาทร
15 พฤษภาคม 2545 13:32 น. - comment id 49739
เอาลุงทอนได้มั้ย ไม่เอาอา(ทอน)
15 พฤษภาคม 2545 13:54 น. - comment id 49759
ไม่ลืมแน่นอนครับผม ^-^ กลอนเพราะมากครับ ให้ความรู้สึกอินไปกับบทกลอนมากเลยครับ เศร้ามากครับ แต่งจากความรู้สึกได้ดีจริงจริง อ่านแล้วน้ำตาเกือบไหลเลยอ่ะ นึกภาพตามตลอดเลย เป็นความเสียสละที่ให้ความรู้สึกที่ดีและเศร้าจนบอกไม่ถูก
15 พฤษภาคม 2545 14:07 น. - comment id 49767
อ่านะ ความใกล้ชิดนี่เป็นบ่อเกิดของความรัก เปงกำลังใจให้นุชนะ คิดถึงๆๆๆ
15 พฤษภาคม 2545 15:15 น. - comment id 49789
ผมคิดถึงคุณนะ เชื่อไม่เชื่อมะรุ แต่ครั้งแรกที่ผมเข้ามาที่นี่ ก็มีคุณเป็นคนโพสต์ ในกลอนผม ผมจำคุณได้เสมอ และไม่ว่าคุณอยู่ไหน คุณอาจลืมอะไรก็ได้ แต่อย่าลืมหายใจ เพราะคุณคงไม่ขี้เกียจขนาดนั้น .....เฮ่อ...ว่าจะทำซึ้งซะหน่อย หลุดอีกละ
16 พฤษภาคม 2545 00:22 น. - comment id 49961
เพราะจ๊ะ
16 พฤษภาคม 2545 01:57 น. - comment id 50015
ไปไหนหรอ... ถึงไม่ค่อยว่าง.... ไงก้อยังเป็นกำลังใจให้จ้า
16 พฤษภาคม 2545 13:26 น. - comment id 50102
อืม....เกือบซึ้งแล้ว คุงburst ใกล้จะเปิดเทอมแย้วอ่ะค่ะพี่เก๋.....ต้องไป ร.ร. ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ