ครบรอบ 42 ปี๏ สี่สิบสองรอบปีการครองรักได้ประจักษ์แก่ใจในหลายสิ่งการประคับประคองกันนั้นยากจริงต้องทนนิ่งบางครั้งยั้งวาจา.แม้จะมีกระทบบ้างเป็นบางคราวไม่ยืดยาวต่อปากมากเรื่องหนาเรื่องใดที่ทนได้คลายอัตตาเก็บวาจาเอาไว้ไม่ต่อกร.เมื่อพายุสร่างซาเวลาใหม่เราก็ไม่เก็บคำนำมาสอนไว้เตือนจิตคิดให้ไร้นิวรณ์เหมือนเมื่อตอนรักกันเมื่อวันเยาว์.รักเราจึงรื่นราบตราบวันนี้สี่สิบสองปีผ่านไปไม่มีเหงาได้ฟังเสียงหลานน้อยค่อยกล่อมเกลาพอบรรเทาเหงาจิตไม่คิดเคือง๚๛