ไดอารี่เล่มเก่า... คนดีซื้อให้เราเป็นของขวัญ 1 ปีที่ครบรอบความผูกพัน ให้ฉันบันทึกจดจำ สิ่งต่าง ต่าง เหล่านั้น ลงไป หน้าแรกที่เปิดอ่าน มันไม่พอกับความต้องการที่ปกปิดเอาไว้ คืนวันดี ดี กับ 1 นาที ที่ปวดใจ จะห้ามได้อย่างไร ในเมื่อหัวใจไม่เคยลืม บรรจุทุกเรื่องราวตัวอักษร บทรักที่ขาดตอน .. รอวันคืนฟื้น เธอไม่เดินเข้ามาหา .. แต่สามารถลบ เวลา .. วันคืน ใจเธอที่เป็นอื่น ฉันหาจุดยืนหัวใจไม่ได้เลย
13 พฤษภาคม 2545 16:27 น. - comment id 49210
ดีที่เธอให้ไดอารี่ ถ้าเธอให้คอมพิวเตอร์ไว้ใช้ คงทิ้งไม่ลง มันแพง อะไรไม่ดีก็ทิ้งไปนะครับ หรือไม่ก็เอาไปให้เด็กๆยากจนที่ไม่มีตังค์ซื้อสมุดใช้ก็ดีนะ
13 พฤษภาคม 2545 17:59 น. - comment id 49243
คิดถึงบีนะ...หายปายหนายมาอ่ะ...แต่มาถึงก็เศร้าเลยนะ.... จะอยู่เปงเพื่อนบี...ตลอดไปนะจ๊ะ
13 พฤษภาคม 2545 18:30 น. - comment id 49252
เคยร้อยเรียงเรื่องราวผ่านตัวอักษร ทุกบทตอนรัก หวาน เศร้า มีเธอคู่อยู่เสมอ วันนี้แต่ละหน้าว่างเปล่า มันเหงาเพราะขาดเธอ บันทึกไว้ว่ายังรักเสมอ..จะรอเธอกลับมา
13 พฤษภาคม 2545 19:53 น. - comment id 49284
อ่านแล้วเหงาจัง...
13 พฤษภาคม 2545 23:21 น. - comment id 49323
ไดอารี่เล่มเก่า...... ตัวหนังสือบอกเล่าเรื่องราวของเราสอง เริ่มต้นจากผูกพันใจครอบครอง ครึ่งเล่มก็มาหมองคนอื่นจับจองเธอไป ครึ่งเล่มหลังของไดอารี่เล่มเก่า เริ่มต้นด้วยความเหงาเพราะใจไร้ ค่อยค่อยลบเลือนความเศร้าไป หน้าสุดท้าย....ฉันหาหวานใจได้ใหม่ ไม่แพ้เธอ จบแบบนี้คงจะดีเนาะ
14 พฤษภาคม 2545 01:07 น. - comment id 49344
อยากอ่านมั่งจังเลย... อยากรุอยากเหงจ้า ฮี่ๆๆ มะรุมะชิ
14 พฤษภาคม 2545 17:02 น. - comment id 49511
อิอิ จบแบบพี่ดอกคูณเลยเหรอค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ คิดถึง ทุก ๆคนเหมือนกัน ช่วงนี้งานยุ่งน่ะคะ เลยไม่มีเวลา
15 พฤษภาคม 2545 23:55 น. - comment id 49938
ชอบเขียนไดอารี่เหมือนกันเลย