เพียงอยู่ใกล้ก็ซึ้งถึงไออุ่น ยิ้มละมุมสะเทือนใจไหวสะท้าน แววตาซื่อเดียงสาพาสราญ อาจเปรียบปานทารกน้อยเจ้ากลอยใจ โชคชะตาหรือฟ้าพาลิขิต เพียงพบมิตรมิ่งขวัญวันอ่อนไหว ช่วยฉุดรั้งคนล้มตรอมตรมใจ ลุกยืนได้อีกหนบนทางเปลี่ยว แม้ไร้สิทธิ์จะรักตระหนักแน่ ขอเป็นแค่คนไกลได้แลเหลียว อยู่มุมนี้มองเธอเพ้อผู้เดียว คอยยาเยียวหัวใจให้กานดา เผื่อวันใดเธอเศร้าสุดเปล่าเปลี่ยว เพียงแต่เหลียวแลมองลองค้นหา อาจพานพบหนึ่งใครในเวลา เคยคุ้นหน้ากาลก่อนย้อนเดือนปี พร้อมจะฉุดมือเธอเมื่อเจอทุกข์ ดับไฟลุกเผาใจให้โฉมศรี ตอบแทนคุณน้ำใจในความดี ที่เคยมีนานมา....อย่าลืมเลือน
คีตากะ 30 ก.ค. 2558 12:52 น. - ID 146511 
1874
2
0
24 มกราคม 2556 11:00 น. - comment id 1253935
อยากเจอคนแบบนี้บ้างจังค่ะ จะได้เจอป่าวนิ...
24 มกราคม 2556 18:26 น. - comment id 1253960
คงต้องมีวันนั้นเข้าสักวันครับ คุณกุหลาบขาว
24 มกราคม 2556 19:54 น. - comment id 1253976
เพราะเธอคือของขวัญอันงดงาม
25 มกราคม 2556 14:38 น. - comment id 1254048
แวะมาเยี่ยมภาพก็สวย กลอนก็งามครับ
แก้วประเสริฐ.
25 มกราคม 2556 19:44 น. - comment id 1254086
25 มกราคม 2556 21:35 น. - comment id 1254091
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
