๐ ปากเปราะเราะร่านร้าย เกินทน เพราะบ่นเสียจนคน บ่ายหน้า หนีหาย โชยคลุ้งกลิ่นเสียจน ต้องหยุด หายใจ หัวเน่าดูเลวร้าย ต่ำต้อย ติดดิน ๐ อยากมองผิดอย่างนี้ ตามใจ ท่านเอย ใครใคร่จักเฉยเมย ขุ่นข้อง จุดยืนอย่าละเลย คงอยู่ ถึงที่แล้วมันต้อง ดีแท้ แน่เสมอ
7 ธันวาคม 2555 22:00 น. - comment id 1252260
เยี่ยมค่ะ พี่น้ำแข็ง...
7 ธันวาคม 2555 23:28 น. - comment id 1252264
อ่านโคลงเขียนแต่ต้น จนปลาย โทสี่เอกเจ็ดบรรยาย เรื่องพร้อง เอกมีใช่คำตาย เห็นกัน โคลงสี่ดีกล่าวต้อง ถูกแท้ ทุกคำ
8 ธันวาคม 2555 11:16 น. - comment id 1252291
มีแรงบรรดาลใจอันใดฤา ถึงได้เขียนโคลบทนี้ ยังเยี่ยมเช่นเดิมๆนะ
9 ธันวาคม 2555 09:02 น. - comment id 1252318
พี่น้ำแข็งมาแบบร้อนแรงในฤดูหนาวเลยนะคะ
14 ธันวาคม 2555 21:10 น. - comment id 1252533
มีคอมเม้นทฺอด้วย ดีใจจัง อิอิ
14 ธันวาคม 2555 21:12 น. - comment id 1252534
ขอบคุณ พริ้ว พรระวี ยิ้ม นายแน่มาก แต่ ว่าตกลงเขียนแบบนี้ถูกเปล่า หรือเขียนผิดอ่ะคุณนายแน่มาก ไม่เข้าใจ