คือรักอันมั่นคง
เปลวเพลิง
เพียงคนหนึ่งคนนี้ที่รู้จัก
จารสลักรักแน่นปานแผ่นผา
ยามมองเมิลเพลินเนตรเปี่ยมเมตตา
คุณบิดาสถิตธรรมนำหัวใจ
เป็นพระพุทธสุดแสนวิเศษยิ่ง
เป็นทุกสิ่งมหาศาลแห่งการให้
ซึ่งหมดสิ้นดินฟ้านภาลัย
ก็เปรียบไปไม่ถึงครึ่งพระคุณ
พ่ออาจไม่อ่อนหวานเหมือนอย่างแม่
ไม่มี่แคร่ตักอ่อนให้นอนหนุน
ไม่มีน้ำนมขาวพราวการุญ
ไม่มีอ้อมอกอุ่นละมุนมาน
คงมีแต่มือกร้านสานรักลูก
คอยฝังปลูกชีพจรอันอ่อนหวาน
ให้สู้หนัก สู้เบา เอาการงาน
มองทุกด้านอย่างดี-ทรามตามที่เป็น
พ่อหยาดเหงื่อแลกกับการศึกษา
จุดปัญญาเพื่อลูกดับสรรพทุกข์เข็ญ
อีกเรียนรู้สู้มารต้านลำเค็ญ
และย้ำเน้นเป็นคนดีของสังคม
เพียงคนหนึ่งคนนี้ที่รู้จัก
พ่อร้อยรัก เมตตา ต่างอาศรม
ลูกขอร้อยกตัญญูลงปูพรม
น้อมประนมแทบเท้าสองของพ่อเอย