..๏ ตัวหุ่นปราศจากวิญญาณ..............พลันเผ่นเต้นทะยาน หน่วยก้านแกล้วกล้าท่าที หุ่นรามลักษณ์มล้างไพรี-...................พลพรรคยักษี มวลกระบี่ร่วมรบครบครัน เปลี่ยนแปลงลีลาพัลวัน......................โยกย้ายคล้ายกัน มุ่งมั่นเชี่ยวชาญการแสดง หลายคนหมุนเวียนเปลี่ยนแปลง........ร่ายรำสำแดง หุ่นราวกร้าวแกร่งสมจริง ฯ ..๏ สวมบททศพักตร์ยักษ์ลิง................วิญญาณพลันสิง จากนิ่งจึ่งนวยนาดมา ยักย้ายย่างขยับกายา..........................โมโหโกรธา ท่วงท่ามุทะลุดุดัน ล้วนต่างวางมาดกาจฉกรรจ์.................รุกรับโรมรัน หมายมั่นห้ำหั่นราวี หนุมาณชาญสมรเสนีย์......................ว่องไวในที หลบลี้อย่างมีปฏิภาณ ฯ ..๏ เชิดหุ่นนารายณ์อวตาร..................ดูช่างอลังการ มุ่งผลาญหมู่มารทันใด แผลงศรศักดิ์สิทธิ์ฤทธิไกร...................ทั่วทั้งภพไตร หวั่นไหวลือลั่นสั่นคลอน เชิดท้าวทศพักตร์ดัสกร........................ปวดแปลบแสบร้อน คราศรมเหสักข์ปักตน เชิดให้กายขยับอับจน..........................เสนาสาละวน ต่างโกลาหลอลเวง ฯ ..๏ เชิดไท้ทศกัณฐ์หวั่นเกรง-.............องค์รามกล้าเก่ง จึ่งเพ่งสำรวจตรวจตรา จวบจนแจ้งพักตร์ลักขณา....................นารายณ์อุบัติมา เพื่อฆ่าผลาญเราเศร้าจริง ด่วนดับชีวาเพราะหญิง........................อีกยังค่างลิง นอนนิ่งเห็นจริงสัจจธรรม ท่วงท่าพญายักษ์ชักนำ........................บ่งบอกชอกช้ำ เพรียกพร่ำร่ำลามณโฑ ฯ ..๏ สิบปากทศพักตร์ร้องโฮ...................บางปากโมโห ว่าโอ้เราเขลาเสียที เสร็จสิ้นคำลาพาที...............................จึ่งสิ้นชีวี หุ่นยักษ์ปราศจากลีลา จบเรื่องเชิดหุ่นคุ้นตา...........................คงความปริศนา บอกว่าอย่าทะนงหลงตน บทบาทที่เห็นเป็นคน...........................ยศศักดิ์มากล้น คงพ้นสิ้นจากศักดิ์ศรี ฯ ..๏ หุ่นใดคือตัวชั่วดี...........................ตรึกตรองถ่องที เรานี้นั่นหรือคือใคร หน้าที่มากมีเพียงใด............................อย่ารักปักใจ หลงใหลสับสนตนเอง จนเป็นตัวยักษ์นักเลง..........................โอ้อวดข่มเหง กร้าวเก่งปิดตาฝ้าฟาง ฤษีชีไพรพระนาง...............................เป็นลิงฤๅค่าง ทุกอย่างสมมุติดุจกัน ๚ะ๛
อัลมิตรา 15 พ.ย. 2555 13:05 น. - ID 146139 
1995
3
0
15 พฤศจิกายน 2555 15:18 น. - comment id 1250995
คนเชิดหุ่นเก่ง ต้องใช้จิตวิญญาณสวมลงไป หุ่นเล่นไปตามบทที่คนเชิด แต่ชีวิตจริง เราไม่ได้เป็นหุ่น ถ้าเผลอปล่อยให้ใครเชิดแล้ว เท่ากับว่า เราไม่มีศักดิ์ศรี .... ยกเว้น นักการเมือง เชิด........
15 พฤศจิกายน 2555 15:32 น. - comment id 1250997
ย้อนไปเมื่อแปดปีก่อน .. ในงานปาร์ตี้ดอกไม้ที่เมืองกาญจน์ ตอนนั้นอัลมิตราได้รับเชิญให้เป็นแขก VIP มีกิจกรรมมากมาย และช่วงค่ำที่งานเลี้ยงก็มีการแสดงของเหล่านักร้อง ดารา ที่สำคัญคือมีโจหลุยส์ ก็เพราะโจหลุยส์นี่แหล่ะ ที่ทำให้อัลมิตราตัดสินใจตอบรับคำเชิญ พร้อมกับเริ่มลงมือเขียนกาพย์ชุดนี้ กาพย์ฉบังที่เขียน เล่าความคร่าวๆ ของหุ่นละครเล็กในท้องเรื่องรามเกียรติ์ กาพย์บรรยายถึงตัวละครต่างๆที่เป็นหุ่นเชิดนั้น ๆ ไม่ว่าจะเป็น - ยักษ์ - ลิง -พระ - ฤษี - ไม่ว่าจะเป็นหุ่นเชิดใด ต่างก็ล้วนถูกอุปโลกขึ้นมาโลดแล่นไปตามบทละคร กาพย์ชุดนี้ อัลมิตราพิมพ์ใส่กระดาษหอมและบรรจงลงซองอย่างดี ในค่ำคืนนั้น โจหลุยส์ได้แสดงอย่างวิจิตรยอดเยี่ยม ได้รับเสียงปรบมือท่วมท้น หลังการแสดงจบ พวกเขาลงจากเวทีมาด้านล่าง พวกเราได้เห็นตัวละครเล็กอย่างถนัดตายิ่งขึ้น หนุมานตัวน้อยหยอกล้อน่าเอ็นดู เวลาที่พวกเขาไปตามโต๊ะ ก็จะมีคนตบรางวัลให้ อัลมิตราเองก็เตรียมของกำนัลไว้แล้วเช่นกัน อยู่ในซองหนาปึ๊ก เชียว .. เพื่อนถามว่า "อะไรอยู่ในนั้น" อัลมิตราตอบว่า "กาพย์ฉบัง" เพื่อนบอกว่า "ไอ้บ้า เขาอยากได้ตังค์" อัลมิตราตอบไปว่า "เราไม่มีตังค์ แต่เรามีกำลังใจให้มากมาย" ก็รู้อยู่นะว่า โจหลุยส์กำลังอยู่ในช่วงวิกฤต ขาดสภาพคล่องทางการเงิน หลายชีวิตในกลุ่มคนละครเล็ก ซึ่งเป็น กลุ่มคนที่อัลมิตราชื่นชอบ กลุ่มคนที่รักษาศิลปะของชาติ เหมือนยืนอยู่บนความไม่มั่นคง อัลมิตรายังมีความเชื่ออีกว่า ถึงอย่างไร พวกเขายังคงกล้าแกร่ง ..นี่คือกฏของวัฏจักรทั่วไป ที่มีทั้งความรุ่งโรจน์และดับสูญ.. อัลมิตราก็ได้แต่หวังไว้ว่า.. หุ่นละครเล็กจะฟื้นคืนลมหายใจ เพื่อสืบสานเพื่อเป็นมรดกของชาติตราบนานเท่านาน.. และล่าสุด.. เดือนที่แล้ว อัลมิตรามีนัดมิตติ้งในกลุ่มเพื่อนที่เคยเรียนพระแม่มารีมาด้วยกัน นัดที่ตึกใบหยก ภัตตาคารจีน บรรยากาศการสนทนาเป็นไปอย่างอบอุ่นและสนุกสนาน อาหารอร่อย ดนตรีจีนไพเราะ นานนานทีได้พบปะกัน ก็เล่าความระลึกถึงความหลังกันไป ในระหว่างทานอาหาร ก็มีกลุ่มนักดนตรีชาวฟิลิปปินส์มาเล่นดนตรีและร้องเพลงตามโต๊ะ มีนักมายากลมาเล่นกล ล้อกันกับเด็ก ๆ ไป และมีอีกกลุ่มคนที่อัลมิตราเห็นแล้วรู้สึกสะเทือนใจ พวกเขานั่นเอง พวกเขาที่อัลมิตราชื่นชอบมาโดยตลอด ซึ่งอัลมิตราไม่ทราบว่าเขามีการแสดงที่ชั้นไหน น่าจะอยู่ในช่วงเวลาพักการแสดง เขาจึงมายังชั้นภัตตาคารจีนที่อัลมิตราและกลุ่มเพื่อนนั่งอยู่ ทันทีที่อัลมิตราเห็นพวกเขา คือ อยากเข้าไปช่วยเหลือ แต่ด้วยกำลังลำพังอัลมิตรานั้น ยังคงไม่สามารถทำอะไรบ้าง นี่ อัลมิตราคิดเอาเองนะ .. ทำไมในวงการกีฬายังมีเงินอัดฉีด สนับสนุน สปอนเซอร์มากมาย กระทั่งฝาน้ำดื่มยังมีให้ลุ้นเงินล้าน จะมีบ้างไหมนะ ผู้ที่คิดสนับสนุน,เจือจานกลุ่มคนที่อนุรักษ์ศิลปะประจำชาติไทยบ้าง เฮ้อ ! เหมือนยืนหายใจรดกำแพง ..
15 พฤศจิกายน 2555 16:20 น. - comment id 1251002
คุณอิม ร้านอาหารที่บ้านทักเปิดพรุ่งนี้แล้วนะคะ ว่างๆ ก็มาอุดหนุนได้ ไม่คิดกะตังต์เยอะหรอกเราเพื่อนกัน.....ถ้าคุณอิมอ้อนทักมากกว่านี้อีกนิดทักอาจจะให้ทานฟรีก็ได้นา555 .... แล้วทักจะถ่ายรูปอาหารพื้นบ้าน โบราณ ชาววัง มาโพสชมเป็นขวัญตาค่ะ.... อร่อย สะอาด ถูกหลักอนามัย ....
15 พฤศจิกายน 2555 18:42 น. - comment id 1251008
สวัสดีค่ะคุณทักทาย ร้านชื่ออะไรคะเผื่อวันหลังจะไปอุดหนุน..เพราะไม่ไกลกันเลยกับ จว.ที่ใครเอ่ยอยู่ เมื่อก่อนก็เคยเป็นครูกรุงศรี...เดี๋ยวนี้ก็ยังมีเพื่อนฝูงเป็นครูกรุงศรี ..ที่สนิทกันก็อยู่ที่ อยว.
15 พฤศจิกายน 2555 18:51 น. - comment id 1251009
คุณอิมคะ ในโลกนี้มีอะไรอีกมากมายที่น่าสังเวชเวทนา เราไม่อาจปลดทุกข์ของใครได้ทั้งหมด พระพุทธเจ้าสอนว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ลาภและยศนั้นเป็นเหยื่อของโลกที่น้อยคนนักจะสละละวางได้ จึงแย่งลาภและยศกันอยู่เสมอเหมือนปลาที่แย่งเหยื่อกันกิน แต่หารู้ไม่ว่าเหยื่อนั้นมีเบ็ดเกี่ยวอยู่ด้วยหรือเหมือนไก่ที่แย่งไส้เดือนกัน จิกตีกัน ทำลายกันจนพินาศกันทั้งสองฝ่าย น่าสังเวชสลดจิตยิ่งนักถ้ามนุษย์ในโลกนี้ลดความโลภลง มีการเผื่อแผ่เจือจานโอบอ้อมอารี ถ้าเขาลดโทสะลง มีความเห็นอกเห็นใจกันมีเมตตากรุณาต่อกัน และลดโมหะลง ไม่หลงงมงาย ใช้เหตุผลในการตัดสินปัญหาและดำเนินชีวิตโลกนี้จะน่าอยู่อีกมาก แต่ช่างเขาเถิดหน้าที่โดยตรงและเร่งด่วนของเธอ คือ ลดความโลภความโกรธและความหลงของเธอเองให้น้อยลง แล้วจะประสบความสุขเยือกเย็นขึ้นมาก เหมือนคนลดไข้ได้มากเท่าใดความสบายกายก็มีมากขึ้นเท่านั้น
15 พฤศจิกายน 2555 19:53 น. - comment id 1251024
เคยดูใน youtube ชอบมาก อยากไปดูในโรงละครสักครั้ง แต่ไม่มีโอกาส ยุคสมัยเปลี่ยนไป เสียดายเนอะ
15 พฤศจิกายน 2555 20:09 น. - comment id 1251027
เดี๋ยวนี้เขาย้ายหุ่นละครเล็ก ไปไว้ในสภาแล้วคุณอิม ...จริงมั้ยจ๊ะคุณแบม..
15 พฤศจิกายน 2555 20:53 น. - comment id 1251033
คุณแก้วประภัสสร ..เวทีในสภา มันก็มีตัวละครเป็นคนที่เข้าออกในสภานั่นแหล่ะ เขาว่าในแวดวงการเมือง "ไม่มีมิตรแท้ ศัตรูถาวร" ผู้ชายก็สามารถจูบปากผู้ชายด้วยกัน ช่างเป็นละครละคนอลเวงเหลือเกิน คุณทักทาย.. เอาไว้ไปอโธยาเมื่อไหร่ ก็จะแวะไปนะ ไม่ไกลนักหรอก เพียงแต่ว่ามันไม่ใช่ทางผ่านระหว่างบ้านและที่ทำงาน ฮา... อาหารชาววังเสวยบ่อย นางกำนัล นางต้นห้อง จัดถวายมาเป็นประจำ พี่สาว .. อยู่ตัวเมือง แถว ๆ ที่น้ำท่วมนั่นแล เพียงแต่ว่าปีนี้น้ำไม่ท่วม แกงคั่วหอยขมอร่อยมาก แม่ครัวร้านนี้ถูกเรียกตัวไปจัดถวายบ่อย ค่ะ คุณอนงค์นาง .. ตอนพักเที่ยง อัลมิตราทานที่โต๊ะทำงานบ้าง ทานข้างนอกบ้าง ที่มุมหนึ่งหน้าบริษัท ก็มักจะมีคนตาบอดมาร้องเพลงขายศิลปะ ทีนี้ตรงนั้นโดนแดดเปรี้ยง อัลมิตราเคยไปพยุงให้เขาไปนั่งตรงที่ร่มหน่อย ไกลแค่ 3 ก้าว สักพัก เขาก็ขอกลับมาตากแดดที่เดิม ขนาดอัลมิตราเดินออกมาแป๊บเดียวยังรู้สึกแดดแผดเผา แต่เขากลับเลือกที่จะร้อนระอุ เหตุการณ์นี้ทำให้อัลมิตราได้คิดหลายอย่าง และก็จริงอย่างที่พุทธองค์สอนไว้จริง ๆ ค่ะ คุณร้อยฝัน .. อัลมิตราได้ดูเต็ม ๆ หนเดียว ที่ปาร์ตี้ดอกไม้นั่นแหล่ะ เรื่องสั้นปี 47 น่ะ จากนั้นก็ดูตามทีวี มาเห็นตัวเป็น ๆ อีกหน ก็เมื่อเดือนที่แล้วนั่นเอง เขาน่าจะได้รับการสนับสนุนนะ คุณมวลภมร .. เวทีนั่นเล็ก คงไม่นานพื้นเวทีคงพังแน่ ๆ เลย ใหญ่ ๆ กันทั้งน๊านนนนนน
15 พฤศจิกายน 2555 22:07 น. - comment id 1251036
โห..บอกใบ้กว้างยังกับทะเล ใน อย. มีร้านอาหารเพียบ แบบริมน้ำ ล่องเรือชม วัดชัยฯ.. เยอะ แต่ละร้านก็ความอร่อยไม่น้อยหน้า พูดถึงแกงคั่วหอยขม จำร้านที่ตี้ไป"มัดหมี่" นั่นก็ขึ้นชื่อกับเขาเหมือนกัน
16 พฤศจิกายน 2555 07:23 น. - comment id 1251061
น่านจิ...เพราะฉะนั้น....นั่นนะซิ
ถึงเลือกจะเป็นเช่นนี้แล... หัวเราะดีก่า....หัวเสีย...เน๊าะ...อาคุงอิม...
(กอดทุกทีแบบไม่ถามเจ้าตัว ฮ่ะฮ่า)
16 พฤศจิกายน 2555 09:54 น. - comment id 1251073
ผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นเรา.. สาธุ สาธุ..
16 พฤศจิกายน 2555 19:07 น. - comment id 1251113
สวัสดีคุณคุณใครเอ่ย คุณพี่อนงค์นาง คุณกุ้งหนามแดง และ คุณ คุณ ที่มิได้เอ่ยนาม คุณใครเอ่ย ร้านชื่อ ร้านกระชาย ค่ะมานะคะ กันเองค่ะ เดี๋ยวทักทายคนนี้ เป็นเจ้ามือเอง แหะๆ อุดหนุนคนในร้านค่ะ ไม่ใช่ร้านของทักหรอกค่ะ ร้านของครอบครัว กระชาย......... คุณอิม แม๋ อาหารชาววังนางกำนัล นางต้นห้อง จัดถวายบ่อย แล้วอาหารประเภทอะไรล่ะคะ แกง ยำ ผัด ตุ๋น ต้ม คั่่่ว แม๋ๆ เดี๋ยวทักแสดงฝีมือเองรับรองคุณ ไม่ลืมรสชาด ฝีมือการทำอาหารของทักทายแน่ ขอบอก 555
16 พฤศจิกายน 2555 19:30 น. - comment id 1251114
สมมติ..ถ้าไปจริงไม่ต้องเลี้ยงนะคะ ไม่งั้นไม่กล้าไปอีกอย่างจะสั่งอะไรก็เลยเกรงใจไปหมด อิอิ
16 พฤศจิกายน 2555 20:47 น. - comment id 1251119
พี่สาว .. ร้านนี้ open air บรรยากาศร่มรื่นพอประมาณค่ะ ร้านมัดหมี่ วันนั้นอาหารเยอะมาก อร่อยไปหมด ถ้ามีโอกาสจะไปอีกค่ะ คุณกีรติ.. กอดทุกทีแบบไม่ถามเจ้าตัว .. ฮา คุณกุ้งหนามแดง .. ต่อด้วยคำว่า ประดิษฐ์ ดิ 555 คุณทักทาย .. ทำเป็นยั่วขึ้นแฮะ คุณทักทายทำอาหารเป็นด้วยเหรอ เจ๋งแฮะ วันนี้นะ อัลมิตราทำกล้วยบวดชี ชิมแล้วรสชาดทะแม่ง ก็เลยเอาไปให้แม่มาลัยซ่อม ของกล้วย ๆ แค่นี้ มันยังเป็นเรื่องใหญ่สำหรับอัลมิตราเลยนะ พี่สาว .. ตี้นึกถึง ร้านที่เคยไปกินริมน้ำ ที่คุณชนบท ฮา มาก เล่นกวักอาหารมาลงที่โต๊ะตลอด ที่นั่นที่ไหนกันนะ ใช่ริมเขื่อนป่าสักหรือเปล่า หรือที่ไหนหว่า
17 พฤศจิกายน 2555 09:41 น. - comment id 1251128
มีพี่ด้วยรึเปล่า ถ้ามี..คราวโน้น 11 ปีแห่งความหลังน่ะนะ..ร้านริมเขื่อน...แต่ไม่แน่ใจว่าคุณชนบทเจอตี้ คราวนั้นครั้งเดียวรึเปล่า ถ้าหลายครั้งพี่ก็ไม่แน่ใจ
17 พฤศจิกายน 2555 11:35 น. - comment id 1251131
ดูละครย้อนดูตัว ชั่วและดีมีให้เห็น... คารวะ..
17 พฤศจิกายน 2555 16:55 น. - comment id 1251148
โอเชเลยค่ะเลี้ยงก็คือเลี้ยงคราวต่อไปลดให้ค่ะ5555คือว่าทักยังไม่ได้ไปทำงานน่ะค่ะ แต่ทักทำห่อหมกข้าวหลามขายด้วยค่ะ
17 พฤศจิกายน 2555 19:53 น. - comment id 1251153
อิอิ..สมมติอีกแหล่ะ ถ้าใครเอ่ยไป..ก็สั่งทานจนอิ่มคิดตังส์เรียบร้อย..ถึงถามหาคุณทักทาย แล้วจึงแสดงตัว..อ่ะฮิ..อ่ะฮิ..( แต่จริงๆ อย. เป็นทางผ่านเข้า กท ไม่ค่อยได้แวะ ไม่เหมือนสมัยก่อนที่เราคุยกัน เชิงเขาต้องไปอบรม ออกข้อสอบ ประจำที่ รร.จอมฯ กีฬาจังหวัดที่ อยว. บ้าง)
19 พฤศจิกายน 2555 11:49 น. - comment id 1251203
มีบุญมาฝากคุณอัลมิตราด้วยค่ะ ไปถวายพระกฐินพระราชทานมาค่ะ
19 พฤศจิกายน 2555 16:45 น. - comment id 1251246
พี่สาว .. เมื่อวานคงมีใครสักคนย่องไปพิบูลแน่เชียวค่ะ งานพระเครื่องใหญ่ขนาดนั้น คุณศรีสมภพ .. ทุกเรื่องราว สามารถเก็บเกี่ยวให้เป็นสาระได้เนอะ คุณทักทาย .. เลี้ยงเมื่อไหร่ ไปเมื่อนั้น 555 คุณอนงค์นาง .. อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
21 พฤศจิกายน 2555 16:27 น. - comment id 1251382
ด้วยจิตคาราวะ
8 ธันวาคม 2555 21:17 น. - comment id 1252306
คุณยาแก้ปวด .. :)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
