จดหมายฉบับนี้ฉันตั้งใจเขียนมันขึ้นมา ให้กับคนที่ฉันเพิ่งจะรู้ว่าเขามีค่ามากแค่ไหน ที่ผ่านมาถึงฉันจะทำร้ายให้เขาเจ็บปวดสักเพียงไร เขาก็ไม่เคยใส่ใจและอภัยให้ฉันเรื่อยมา.. ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าจะต้องใช้วิธีใด เพื่อจะบอกให้คนไกลได้รับรู้ไว้ว่า ฉันอยากจะขอโทษกับการกระทำของฉันที่ผ่านมา ถึงแม้ว่ามันล่วงเลยมาปีกว่าๆ แล้วก็ตาม ฉันไม่ได้ต้องการให้เธออภัย.. ฉันแค่อยากบอกความรู้สึกจากใจ..ที่เธอไม่เคยจะทวงถาม ไม่ว่าตอนนี้..เธอจะอยู่ ณ ที่แห่งใดก็ตาม ฉันก็จะฝากฟากฟ้าสีคราม ตามไปบอกว่า รักเธอ
26 เมษายน 2545 15:40 น. - comment id 47706
ไม่สายหรอก รีบบอกเค้านะ เมย์เป็นกำลังใจให้จ้ะ
26 เมษายน 2545 16:11 น. - comment id 47723
ถ้าบอกไปวันนั้น วันนี้ก็จะไม่มีจดหมายของกวีคนนี้สิครับ
26 เมษายน 2545 23:42 น. - comment id 47817
เมื่อเรียนรู้ที่จะรัก เมื่อทำอะไรผิดไป ก็ขอโทษ เค้าคนนั้นก็คงจะรู้จักการให้อภัยเช่นกัน ...ขอให้โชคดีนะคะ เป็นกำลังใจให้
28 เมษายน 2545 09:36 น. - comment id 47836
อืม...ชื่อเรื่องทำให้นึกถึงใครบางคนในเว็บนี้เลยแฮะ
30 เมษายน 2545 03:07 น. - comment id 47856
ดีจ๊ะ ที่ยังซื่อตรงกับความรุสึกของตัวเอง (ถึงจะช้าไปนิดนึง) ^-^