ห่างหายบ้านกลอนไปพักใหญ่ ก็เพราะไปแอบแบ่งใจเข้าเฟซบุ๊ค หลากหลายเรื่องราวน่าสนุก บางครั้งก็ลืมความทุกข์ได้เหมือนกัน แต่ยังไงก็ยังแวะเวียน ไม่ได้คิดแปลกเปลี่ยนหรือแปรผัน บ้านกลอนก็ยังเป็นที่รักอยู่ทุกวัน แต่เฟซบุ๊คนั้น...เป็นที่สังสรรค์และเฮฮา พบเพื่อนบ้านกลอนก็หลายคน บ้างเข้าไปบ่น บ้างเข้าไปหา ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องราวความเป็นมา แม้จะเหนื่อยจะล้า...แต่บางครั้งก็สุขใจ วันนี้แวะมาทักทายที่บ้านเก่า จะได้ไม่ลืมเลือนความเป็นเรา รู้บ้างไหม แวะไปคุยที่เฟซบุ๊คบ้างจะเป็นไร wongtwan nong นั่นไง...โปรดทักทายมา
13 กรกฎาคม 2555 15:33 น. - comment id 1238338
ห่างหายไปนานวัน นึกว่าลืมกันแล้วนะน้อง หลายคนคงแอบมอง เมื่อไหร่น้องจะเข้ามา สมัยนี้ใครก็เปลี่ยน แอบเยี่ยมเยียนมากตา เล่นเฟรชบุ๊คกันถ้วนหน้า สนุกสนานเฮฮาปาร์ตี้กัน เข้ามาเยี่ยมก็ดีใจ คนส่วนใหญ่อยู่ครบครัน ว่างจากสอนเด็กนั้น มาทักทายกันก็ดีใจ..จ้า
13 กรกฎาคม 2555 21:03 น. - comment id 1238361
หวัดดีจ้าคุณน้อง วันไหนไม่แวะไปหาน้องเฟส นอนไม่หลับค่ะ อิ
13 กรกฎาคม 2555 23:24 น. - comment id 1238369
พี่พิม...ไม่ค่อยว่างจากงานสอนค่ะ ก็เลยไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยๆ บางครั้งก็แวะมาส่องเฉยๆ ค่ะ คุณแบม...อาการเดียวกันเลยค่ะ
14 กรกฎาคม 2555 00:49 น. - comment id 1238377
ผมแวะมาทักทายครับผม :P
14 กรกฎาคม 2555 11:36 น. - comment id 1238419
เค๊าไม่ค่อยชอบ fb เท่าไร แค่ตั้งเป็นหน้าแรกเท่านั้นเอง อิอิ
14 กรกฎาคม 2555 11:49 น. - comment id 1238425
ไปไหนก็ไม่พ้นบ้านนี้สักทีค่ะ
14 กรกฎาคม 2555 13:38 น. - comment id 1238440
เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีเวลาเล่นไรเรยยยยครับบบบบ งานหนักมาก
14 กรกฎาคม 2555 17:55 น. - comment id 1238496
หายไปตั้งนานนะครับ สงสัยจะยุ่งอยู่กับการเรียนการสอน ... กลับมาอีกครั้งมาเจอกัน ได้ทักทายกันผมก็ดีใจนะครับ
14 กรกฎาคม 2555 19:08 น. - comment id 1238513
คุณเปลวเพลิง ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ คุณกุ้งหนามแดง จะเชื่อดีมั้ยเนี่ย? คุณสุริยันต์ ก็คิดว่านี่เป็นการทำงานด้วยสิคะ คุณเพียวพลิ้ว บ้านเรานี่คะ จะหนีไปไหนได้ คุณสีเมจิก มีเรื่องยุ่งวุ่นวายมากมายค่ะ ขอบคุณที่ทักทายกันนะคะ
15 กรกฎาคม 2555 12:30 น. - comment id 1238567
กาพย์กลอนร่อนเต็มฟ้า กล่อมดาราเวหาหาว แต้มแต่งแสงสกาว ระยับพราวระยิบตา เด่นเดือนเยือนส่องสู่ แมกไม้หมู่มวลพฤกษา ชโลมไล้ใบกิ่งกล้า น้ำค้างคาร่าระเริง ริ้วคลื่นบนผืนน้ำ เล่นระบำหลงระเหลิง มัจฉาท่าเทิดเทิง เล่นเปิดเปิงเริงไล่กัน มนุษย์.. นิ่งไฉน นอนหลับไหลใต้หลืบชั้น เพลียกายวุ่นวายกัน หลับยังฝันถึงงานเงิน เกิดแก่จวนแดดับ กิเลสทับระหกเหิน กะลาครอบกลับชอบเพลิน จมทุกข์เกินเพลินกลอนกานท์ กาพย์กลอนร่อนจากฟ้า โปรยอักษรามาขับขาน บรรเลงเพลงแห่งกาล กล่อมคนฝัน ..ลืมวันคืน