ฉันอาจเป็นคนเก่งกล้า ในสายตาของใครมากหลาย แต่ลึกลงเข้าไปข้างใน เป็นคนอ่อนไหวเหลือเกิน ฉันอาจดูไม่แคร์ใคร แต่รู้ไหมในใจเคอะเขิน เวลาพบเธอแค่ผ่านเดิน ในใจอยากเชื้อเชิญแต่เขินเกินไป อยากพูดอยากเห็นหน้า ทำไมหนอไม่กล้าเป็นไปได้ ทั้งที่กับใครต่อใคร ไม่เห็นเคยกลัวอะไรอย่างนี้ หรือว่าเธอเป็นคนพิเศษของฉัน แต่ละวันรู้ไหมใจฉันมันสุขขี โดยเฉพาะวันไหนเธอยิ้มให้สักที เก็บไปฝันดี.เป็นอย่างนี้.ไม่รู้ทำไม จะรวบรวมความกล้า แล้วบอกว่าฉันสนใจเธอรู้บ้างไหม อยากถามไถ่ถึงในใจ แคร์ฉันบ้างไหมคงชื่นใจ ถ้าเธอแคร์
25 เมษายน 2545 08:39 น. - comment id 47444
เย้ \(^___^)/ สู้ตายเยยค่ะ...dokkoon...หน้าเดิน...กลับหลังหัน...จึ๋ย เชียร์ยังไงเนี่ย อิอิ :p
25 เมษายน 2545 10:21 น. - comment id 47451
สู้ สู้ ค่ะ
25 เมษายน 2545 11:19 น. - comment id 47456
อ่าพี่ดอกคูณ เขินเป็นด้วยเหรอเนี่ย อิอิ สู้ เขา นะ พี่ดอกคูณ เย้ๆๆ
25 เมษายน 2545 12:31 น. - comment id 47469
พี่ดอกคูณ สู้ๆ มาเชียร์ด้วยอีกคน
25 เมษายน 2545 13:46 น. - comment id 47484
นั่นแน่ !!!!
26 เมษายน 2545 01:22 น. - comment id 47583
อะฮ้า...คดีนี้ไขกระจ่างแล้ว... ชอบเกือบทุกบทของพี่ดอกคูณเลยค่ะ