ไม่รู้ทำไม

dokkoon

ฉันอาจเป็นคนเก่งกล้า
ในสายตาของใครมากหลาย
แต่ลึกลงเข้าไปข้างใน
เป็นคนอ่อนไหวเหลือเกิน
ฉันอาจดูไม่แคร์ใคร
แต่รู้ไหมในใจเคอะเขิน
เวลาพบเธอแค่ผ่านเดิน
ในใจอยากเชื้อเชิญแต่เขินเกินไป
อยากพูดอยากเห็นหน้า
ทำไมหนอไม่กล้าเป็นไปได้
ทั้งที่กับใครต่อใคร
ไม่เห็นเคยกลัวอะไรอย่างนี้
หรือว่าเธอเป็นคนพิเศษของฉัน
แต่ละวันรู้ไหมใจฉันมันสุขขี
โดยเฉพาะวันไหนเธอยิ้มให้สักที
เก็บไปฝันดี.เป็นอย่างนี้.ไม่รู้ทำไม
จะรวบรวมความกล้า
แล้วบอกว่าฉันสนใจเธอรู้บ้างไหม
อยากถามไถ่ถึงในใจ
แคร์ฉันบ้างไหมคงชื่นใจ ถ้าเธอแคร์				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    25 เมษายน 2545 08:39 น. - comment id 47444

    เย้ \(^___^)/ สู้ตายเยยค่ะ...dokkoon...หน้าเดิน...กลับหลังหัน...จึ๋ย เชียร์ยังไงเนี่ย อิอิ :p
  • cool-hearted

    25 เมษายน 2545 10:21 น. - comment id 47451

    สู้ สู้ ค่ะ
  • ตฤณ

    25 เมษายน 2545 11:19 น. - comment id 47456

    อ่าพี่ดอกคูณ เขินเป็นด้วยเหรอเนี่ย อิอิ สู้ เขา นะ พี่ดอกคูณ เย้ๆๆ
  • กาดาษ

    25 เมษายน 2545 12:31 น. - comment id 47469

    พี่ดอกคูณ สู้ๆ  มาเชียร์ด้วยอีกคน
  • อามามิยะ

    25 เมษายน 2545 13:46 น. - comment id 47484

    นั่นแน่ !!!!
  • ละอองน้ำ

    26 เมษายน 2545 01:22 น. - comment id 47583

    อะฮ้า...คดีนี้ไขกระจ่างแล้ว...
    
    ชอบเกือบทุกบทของพี่ดอกคูณเลยค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน