สดุดี..กวิรัตน์สยามไกร อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ นอบน้อมประนมหัตถ์.กวิรัตน์สยามไกร กลอนโคลงระบือไป คุรุท่านประพันธ์พจน์ ถ้วนถ้อยสุภาษิต.ลุนิมิตกวีรส คุณค่าก็ปรากฎ.วรวรรณศิลป์งาม ท่านคือพระยาศรีสุนทรขจรนาม คนธรรพ์ก็ไหวหวามผิวครูจรดจาร สมเป็นกวีเอก...ดุจเสกประกายกานท์ เฉิดฉายฉนำนานและนิรันดร์มิผันแปร ผองศิษย์ระลึกนึก..มนตรึกพระคุณแล ต่อตั้งมโนแน่.จะลิขิตเชลงกลอน ตามรอยพระคุณครู..และจะชูมิคลายคลอน กรองพจน์พิจิตรพร.อภิวันทนาการ ฯ