คำ ถ า ม . . ใ น นิ ย า ม รั ก ข อ ง เ ร า สมมตติว่ามันเป็นเรื่องเล่า ที่ยังไม่มีเรื่องเศร้าในตอนท้าย เปิดฉากสวยหรู ผู้คนแห่มาดูตั้งมากมาย เรื่องราวระหว่างหญิงชาย ท่าทางคลับคล้ายจะไปได้ดี ไ ม่ แ ป ล ก อ ะ ไ ร . . ก็ ค ล้ า ย ๆ เ ธ อ กั บ ฉั น ชีวิตเหมือนละครแสนสั้น วันแต่ละวันก็อยู่ตรงนี้ ความรักจะเกิดหรือจะก่อ ก็แค่ในจอทีวี ที่มองเห็นเป็นภาพสี ก็เพราะโลกนี้มันมายา เ พี ย ง อ ย า ก จ ะ รู้ . . ว่ า ฉั น รั บ บ ท เ ป็ น ใ ค ร หากตัวละครรู้สึกได้ ฉันจะเป็นคนที่เธอให้ใจหรือโหยหา เป็นคนที่เธอคิดจะซื่อสัตย์ หรือเป็นคนที่เธอผูกมัดด้วยคำสัญญา เป็นใครที่มีค่าหรือเป็นของเล่นในช่วงเวลาเธอเหงาใจ คำ ต อ บ . . เ กิ ด ขึ้ น ก่ อ น ที่ ฉั น จ ะ มี คำ ถ า ม ว่าความรักของเธองดงามเกินกว่าจะติดตามหัวใจฉันได้ ถึงเวลาแสดงบทเศร้าให้ละครน้ำเน่าจบลงไป ก็หวังว่าคนดูคงซึ้งใจ..หากรู้ว่าฉันไม่ได้ แ ก ล้ ง ร้ อ ง ไ ห้ เหมือนเธอ
25 มิถุนายน 2555 14:53 น. - comment id 1230776
25 มิถุนายน 2555 08:37 น. - comment id 1237052
ความรักจะเกิดหรือจะก่อ คงแค่ในจอทีวี เมื่อเรื่องราวที่มากมี ระหว่างฉันเธอเขานี้มันหลากหลาย ฉันมาก่อน...ตอนแรก... ความรักที่แทรกไร้เดียวดาย อบอุ่น..มากความหมาย เกินบรรยาย..ในรักเรา แต่แล้วไม่เหมือนเดิม สิ่งที่เพิ่มเติมคือความเหงา เมื่อเธอมีเขามาเป็นเงา เพิ่มเติมเรื่องเศร้าให้หัวใจ ต่อไปนี้..ไม่มีแล้ว รักที่มีแนวจะสดใส คงจะต้องปรับเปลี่ยนผิดเพี้ยนไป เมื่อเธอมีใครมาแทนกัน จบแล้วละคร..นะตอนจบ คนที่เธอลบ..ก็คือฉัน ตัวอิจฉา..นางเอกไม่สำคัญ เพราะรักเรานั้น...มันจบลง คิดถึงจัง ไม่เจอกันนานเลย สบายดีนะค่ะ
24 กรกฎาคม 2555 07:28 น. - comment id 1239576
คำถาม...ในนิยามของตังเม คงไม่ใช่เรื่องเท่ๆ หรือแค่เพียงเพ้อฝัน นางเอกในละคร หรือชีวิตจริง คงไม่ต่างกัน เพราะทั้งสองโลกนั้น ก็ต่างโหยหา ความรักที่จริงจังและมั่นคง เธอไม่ใช่ของเล่นเวลาที่เหงาใจ เพราะเธอทำให้ฉันสดใส ในทุกเวลาที่ฉันเหงา เธอเปลี่ยนทุกๆวัน ที่เคยมีแต่ความว่างเปล่า เปลี่ยนจากความอ้างว้างสีเทา ให้เป็นสีชมพู