สายลมพัดแผ่วเบา ใจเหงาๆไร้ความคิด ไม่อยากเชื่อในโชคชะตาชีวิต ใครลิขิตให้ฉันอ้างว้างเดียวดาย อยู่ดีๆน้ำตาก็รินไหล เจ็บในใจไร้เหตุผลแต่แฝงด้วยความหมาย รู้สึกเหงาทั้งที่มีคนรอบข้างมากมาย แต่ไม่ได้เป็นคนที่มีความหมายของใครเลย สายลมพัดเฉื่อยๆ ใจเหน็ดเหนื่อยกับการถูกเมินเฉย กี่ครั้งแล้วนะที่เราถูกละเลย และไม่มีใครเคยหันกลับมามอง ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดร้าว มีแต่เรื่องราวที่ทำให้ใจหม่นหมอง มีบ้างไหมเรื่องที่ทำให้สมอารมณ์ปอง ลองคิดลองทวนมีเหมือนไม่มี สายลมเลือนรางจางหาย มีความหมายเหมือนกับชีวิตนี้ ถูกพลักไสให้ออกห่างจากผู้คนที่มี ล่องลอยเคว้งคว้างอย่างที่ไม่มีใครต้องการ ล่องลอยไปในอากาศ รอโอกาสที่จะได้ร้องขับขาน บอกเล่าเรื่องราวของคนที่ไม่มีใครต้องการ คนที่ร้าวรานเพราะความอ้างว้างเดียวดาย เผื่อว่าจะมีใครต้องการ คนที่ร้าวรานและไม่มีความหมาย จะมีไหมใครสักคนในผู้คนมากมาย ช่วยฉุดฉันไว้ไม่ให้จางหายไปกับสายลม
รังนก 24 เม.ย. 2545 12:14 น. - ID 14435 
2309
3
0
24 เมษายน 2545 13:14 น. - comment id 47291
ใครๆ ก็ไม่อยากรู้สึกแบบนี้ทั้งนั้นแหละจ้า แต่ไม่รู้ว่าจะหนีความรู้สึกนี้พ้นหรือป่าวน่ะสิ กลอนเพราะดีจ้ะ เศร้า ด้วย เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ
24 เมษายน 2545 14:48 น. - comment id 47314
เขียนได้ดีนะ อ่านแล้วรู้สึกตาม
25 เมษายน 2545 01:59 น. - comment id 47431
ชอบจ้ะ ถ่ายทอดได้ดีมากเลย
25 เมษายน 2545 13:33 น. - comment id 47482
ขอบใจทุกคนมากเลยจ้า...เข้ามาใน thaipoem ทีไรรู้สึกสบายใจทุกทีเลย....^-^......
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
