..เพลงเพียรแห่งสถาบัน..

ภัคพล

ทองกวาว..ผิบาน ทั่วถิ่นฐาน
แบ่งบาน..ดั่งแคว้น แดนสวรรค์
ผู้คน..เดินผ่าน ทุกวี่วัน
ด้นดั้น..ไขว้คว้า หาสิ่งใด
ปัญญา..มีขาย ณ ที่นี่
ไม่ฟรี..แต่มีค่า ตอบแทนได้
มีทั้งหรู ทั้งพอดี มีถมไป
... พ่อยอมขาย..นาไร่ มาแลกเอา
ฉันมาเห็น..ฉันภูมิใจ ไม่ยอมแพ้
ใช่มีแต่..เสียงด่า ว่าโง่เง่า
เพลงที่นี่..ถึงไม่หวาน เหมือนบ้านเรา
ถ้าได้เข้า ถึงพอ เขาไม่เย้ย
ที่นี่ให้..อะไร กันบ้างไหม
มหาวิทยาลัย..ใหญ่โตเอ๋ย
ฉันตอบได้..ให้ความรู้ มาชมเชย
ใครนิ่งเฉย..ไม่ขวนขวาย อย่าโวยวาย
เพราะฉันเยาว์..เพราะฉันเขลา..เพราะฉันทึ่ง
ดังนั้นจึง..ต้องมา..หาความหมาย
เพราะต้องหวัง..เก็บอะไร..ไปมากมาย
ถึงสุดท้าย..เป็นกระดาษ แค่แผ่นเดียว
มืดจริงหรือ..สถาบัน อันกว้างขวาง
ด้านสว่าง..มีถมไป ให้ข้องเกี่ยว
เดินหา..ปัญญา ไม่ยากเชียว
กลมเกลียว..ด้วยรัก และผูกพัน
ทองกวาว..ผิบาน ทั่วถิ่นฐาน
แบ่งบาน..ดั่งแคว้น แดนสวรรค์
คุณค่า..ความรู้ เขาแบ่งปัน
ให้มุ่งสู่..ความฝัน..ก้าวต่อไป
(ดัดแปลง จาก "เพลงเถื่อนแห่งสถาบัน" ของ วิทยากร เชียงกูล)
แด่..บัณฑิตใหม่ มช. ทุกท่านครับ