ใต้ต้นไม้ใหญ่... หลับตา..ปล่อยใจ..สู่ฟ้า ความทรงจำ..ผ่านเข้ามา กลั้นน้ำตา...เดียวดาย เขียนเอาไว้..ว่า..คิดถึง.. คำคำหนึ่ง..ที่พอนึกได้ ตัวหนังสือลางลาง..บนผืนทราย คือที่สุดของความในใจ..ตอนนี้ ในมุมเงียบสงบ.. ทำอย่างไรจะได้พบเธอ..ที่นี่ ขาดเธอ..เหงาทุกนาที จะปลดปล่อยน้ำตาที่มี..ในอ้อมกอดใคร
23 เมษายน 2545 02:51 น. - comment id 47082
เพราะและลึกซึ้งในความรู้สึก....ชอบจัง @^_^@
23 เมษายน 2545 03:17 น. - comment id 47089
อ่านแล้วได้ความรุสึกเลยละ คิดถึงเจทท์ทุกวันจ้า...........
23 เมษายน 2545 09:51 น. - comment id 47111
ซึ้งมากเลย...
23 เมษายน 2545 13:49 น. - comment id 47141
ชอบมากเช่นกันค่ะ เห็นภาพตามไปกับบทกลอนเลยละ
23 เมษายน 2545 14:38 น. - comment id 47148
ซาบซึ้ง...
23 เมษายน 2545 16:09 น. - comment id 47155
อยากร้องไห้
23 เมษายน 2545 17:07 น. - comment id 47166
อ่านะ มีแต่คนซาบซึ้งจนร้องไห้ แล้วนู๋จะเอาซึ้งที่ไหนไปนึ่งข้าวอ่ะคะ
23 เมษายน 2545 19:06 น. - comment id 47177
เหงาไปกันใหญ่เลยเรา
23 เมษายน 2545 23:45 น. - comment id 47225
มาม๊ะ มาสู่อ้อมกอดเรานี่ม๊ะ {. .*}~
25 เมษายน 2545 01:47 น. - comment id 47427
จริงครับเวลาที่อยู่ที่เงียบเงียบคนเดียวทีไรอดคิดถึงคนที่เรารักไม่ได้ทุกที