ร้าง

ดวงจันทร์

น้ำเต้าหู้ คงไม่หวาน เจือตาลแล้ว
เพราะน้องแก้ว สิรินญา เมินหน้าหนี
ไม่ตอบรัก รับประทับ กับฤดี
ทิ้งให้พี่ อ้างว้าง อยู่กลางไฟ
แรกไฟอ่อน จึงอ้อนเชิง ระเริงสู้
เหมือนหนึ่งชู้ หลงเริงรัก มักตักษัย
คิดว่ารัก เลยอ้อนออด สอดฤทัย
แท้จริงใจ ลวงเล่ห์ไว้ ใช้เล่ห์ลวง
หรือเพราะรัก ร้าวราน ผสานผสม
จึงใช้ลม ลวงเล่ห์ เร่หาหวง
หาห่วงใย เติมเต็ม ให้เต็มทรวง
ผิรู้ลวง ว่าให้ใจ ใครร้าวราน
เพราะเราซื่อ ถือว่ารัก บริสุทธิ์
จึงเจือสร้อย ร้อยนุช สุทธิสาร
เจือชีวิต เจือจิตใจ ใส่วิญญาณ
เจือความรัก เจือความหวาน ตาลเจือใจ
แต่ผิดถ้อย ร้อยลำนำ ที่พร่ำบอก 
ตาลไม่บอก ออกอาการ ที่หวานไหว
มีแต่ร้าง ห่างเหิน ดำเนินไป
เพราะหัวใจ กลับรับเขา เข้ามาคืน
ใจของพี่ เลยต้องร้าง เส้นทางรัก
น้อยใจนัก รักช่างทำ ช้ำสะอื้น
อุตส่าห์รัก อุตส่าห์หวัง ตั้งวันคืน
สุดท้ายยืน เดียวดาย อยู่ปลายทาง
เพราะเห็นว่า มีแววหวัง เลยตั้งจิต
สุดท้ายผิด เพราะน้อง นั้นหมองหมาง
เพียงหว่านเล่ห์ เสน่ห์คำ ทำอำพราง
สุดท้ายร้าง เลือนไกล ไม่ไยดี
หากเจ้ามี คู่อยู่แล้ว น้องแก้วเอ๋ย
พี่ขอเลย ล่วงลา หลบหน้าหนี
ขอให้สม รักสุขหวัง ดั่งควรมี
สำหรับพี่ ผู้แพ้พ่าย ขอวายปราณ