หลับเสียเถิด...เจ้าตัวน้อย แม่จะคอยเห่กล่อมถนอมเฝ้า ด้วยเพลงผิวแผ่วพรมลมเบาเบา แนบรักเนาหนูไว้ไม่รู้ลา คือความรักทั้งหมดที่แม่ให้ หลั่งจากใจใสเกินจะเดินหา ตั้งชื่อหนูว่า "รัก" สื่อศักดา อันหมายค่าความรักที่ภักดี น้ำนมที่เรียวปากดื่มจากถัน ให้ชื่นขวัญอย่าตระหนกตกใจหนี อ้อมตระกองกอดอุ่นละมุนมี แววอารีนัยน์เนตรเปี่ยมเมตตา หนูคือเทพธิดาฟากฟ้าร่อน มาหนุนนอนตักนุ่มคุ้มเกศา ไล้ห่วงใยให้หลับกับนิทรา ใต้ร่มอาณาจักรรักแม่คลุม "แม่ปลูกรักเพื่อหนูนะลูกรัก แทนสิ่งจักเลี้ยงใจให้ฉ่ำชุ่ม หนูชื่อรักจงเพาะรักเกาะกุม เติบโตอุ้มรักเกื้อเพื่อทุกคน" ปล.รักแม่ให้มากๆนะครับ
8 สิงหาคม 2554 21:28 น. - comment id 1205189
รอยยิ้มค่ะคุณเปลวเพลิง เวลาที่ลูกได้น้ำนมที่อยู่ในอ้อมกอดเรามันถ่ายทอดความรักความผูกพันเป็นสายใยแห่งรัก...อ้อมกอดของแม่ลูกจะอบอุ่นและเหมือนมีคนคุ้มภัยให้เจ้าตัวเล็ก... (น้ำนมแม่ดีที่สุดค่ะ)
8 สิงหาคม 2554 21:57 น. - comment id 1205194
แล้วชื่อแซม...มาอ่านได้ไม๊เนี่ยะ ไพเราะมากๆ ค่ะน้องเปลว. เขียนเก่งหยั่งกับตะเองเป็นแม่เลยนะ... ฝากกอดแม่น้องเปลวแทนพี่แซมนะ.. แม่ของพี่แซมไปอยู่บนดวงดาวนู่น... ขอให้น้องเปลวมีความสุข และโชคดีนะคะ พี่แซม
10 สิงหาคม 2554 19:25 น. - comment id 1205398
......... กลอนไพเราะและมีความหมายดีมากจ้ะคุณเปลวเพลิง ...............
4 กันยายน 2554 14:29 น. - comment id 1207175
จงรักแม่และดูแลแม่ให้ดีที่สุด