บ้านหลังนี้คงเหงาว่างเปล่านัก หากขาดรักเยียวยามาประสาน มีเพียงปูนและไม้ไร้วิญญาณ ทุกสิ่งพานรันทดหดหู่ทรวง บ้านหลังนี้คงเงียบเย็นเยียบจิต หากขาดมิตรรู้ใจไว้ห่วงหวง คอยปลุกปลอบหัวใจไม่หลอกลวง คลายทุกข์ล่วงเบาบางห่างจิตใจ บ้านหลังนี้คงร้างอ้างว้างยิ่ง หากถูกทิ้งเดียวดายคล้ายผลักไส ทั้งประตูผนังวังเวงไป จะหาใครช่วยอยู่คอยดูแล บ้านหลังนี้คงเปลี่ยวแท้เทียวนัก หากคนรักร้างไกลไม่แยแส เหลือเพียงเสาหน้าต่างร้างใครแล กลายเป็นแค่บ้านร้างถูกหมางเมิน บ้านหลังนี้คงเบื้อใบ้ไร้ความหมาย มิเพริศพรายงามหรูดูห่างเหิน หากขาดเธอเคียงข้างร่วมทางเดิน ร่วมเผชิญความเหงาด้วยความเข้าใจ
4 กรกฎาคม 2554 20:19 น. - comment id 1201664
สวัสดีค่ะคุณคีตากะ.. ชอบประโยคนี้อย่างแรงเลยนิ เผชิญความเหงาด้วยความเข้าใจ โลกแห่งความเหงามันว่างเปล่าจริงๆนะค่ะ
5 กรกฎาคม 2554 11:11 น. - comment id 1201716
งามกลอนและเหงาตามนั้นเลยขอรับ.. รูปวาดสตรีท่านนี้ เหมือนรองนางสาวไทยอยู่ปีนึง ขอบพระคุณที่ท่านแบ่งปันให้อ่านขอรับ ^^
5 กรกฎาคม 2554 16:03 น. - comment id 1201741
ปล่อยใจให้เหงาก็จะเหงา เอาความเหงามาเป็นเพื่อนก็จะได้ไม่เหงาไง
5 กรกฎาคม 2554 16:07 น. - comment id 1201742
ขอบคุณมิตรรักแฟนเพลงทุกท่านขอรับ อิอิ
7 กรกฎาคม 2554 16:18 น. - comment id 1201940
มนต์แคน แก่นคูน ครับผม จริงๆ จะลงเพลงบ้านแต่เจอเพลงนี้ก็เลย เอาลงก่อน เดี๋ยวเพลงบ้านค่อยลงทีหลัง เพราะชอบเพลงนี้มากกว่า อิอิ
7 กรกฎาคม 2554 12:52 น. - comment id 1201977
คลิกเข้ามาฟังเพลง อิอิ เพลงนี้ใครร้องแน่คะ ปั่นเหรอ?