ราหูอมจันทร์ ..คืนวันนี้ ! รอบสี่ปีมีให้เห็นเพ็ญดวงดับ ปรากฏการณ์สามดวงพ่วงแนวราบ เงาโลกทับเกิดอับแสงแห่งคืนเพ็ญ ต้องตีเกราะเคาะดังอย่างตั้งมั่น ให้ราหูคายจันทร์ทุกย่านเห็น เขย่าต้น ให้ผลดกยกประเด็น วอนโชคช่วยรวยละเข็ญเซ่นไหว้วอน ปรากฎการณ์ผ่านไป ในความมืด ช่างยาวยืดเกินเวลากว่าคืนค่อน เห็นมวลเมฆโยกเยกไหลไม่ผัดผ่อน ล้มตัวนอนถอนใจข่ม ..เมฆอมจันทร์ ! ใกล้ตะวัน สาดแสงกล้ามาเยี่ยมเยือน...
16 มิถุนายน 2554 17:34 น. - comment id 1199380
นางจันทราเบี่ยงแล้ว ราหู สุริเยศทอดู เปล่งฟ้า หดหู่สู่นวลพธู ยากหลบ จริงแฮ แสงสีแดงหลบคว้า เพ่งพลิ้วหทัยถอน. แก้วประเสริฐ.
17 มิถุนายน 2554 13:03 น. - comment id 1199486
ราหูอมจันทร์วันเพ็ญดับ เดือนลาลับสอนธรรมอันล้ำค่า สรรพสิ่งแท้ที่จริงรอวันลา กาลเวลารอลงทัณฑ์โลกฝากโศกจำ...!
17 มิถุนายน 2554 16:57 น. - comment id 1199541
ของว่างยามดึก..เย็นยะเยือก อิอิ สุขอย่าได้สร่าง
17 มิถุนายน 2554 21:40 น. - comment id 1199596
ละไมฝนนอนขี้เซา ตื่นขึ้นดูไม่ทันจ้า....
17 มิถุนายน 2554 22:30 น. - comment id 1199605
แม้จันทร์ผ่าน กาลเปลี่ยน เวียนราหู บนโลกรู้ มุมสลับ กลับเงาแสง ดั่งสอนธรรม นำดู รู้แสดง ว่ากงแห่ง กรรมนั้น อันเหมือน..เงา มีความสุขมากๆครับคุณศรีสมภพ
18 มิถุนายน 2554 00:31 น. - comment id 1199610
"แก้วประเสริฐ". ผู้ล้ำเลิศประเสริฐศรี ร่ายโคลงโยงกวี เห็นวิถีที่งดงาม ":พุด" พิสุทธิ์แล้ว เช่นดวงแก้วที่เกินค่า รู้ธรรมนำแสงแห่งมรรคา ธรรมสัจอาภัสรา..น่ายล " คอนพูทน" คนภูธร สะท้อนเห็น ลึกห้วงใจยังสดใสและเยือกเย็น แม้คืนเพ็ญ..เห็นพลาด ไม่ขัดใจ "ละไมฝน" คนตื่นสาย มัวบิดกายเลยไม่รู้ เมื่อคืนนี้ที่นอนอยู่ มีราหู..เป็นคู่นอน ! "สุญญกาศ" ประหลาดจิต มีแนวคิดวิจิตรยิ่ง สัจธรรมแห่งความจริง สรรพสิ่ง..เช่นนั้นเอง (ตถตา)