บรรพตฤๅเขยื้อน...........โดยแรง ลมเอย พันหมื่นปีโดนแสง.............. บ่สิ้น ลมฝนกระหน่ำแรง.............. ฤๅเปื่อย ชีวิตจะแดดิ้น...................... ปราชญ์นั้นยืนยง บรรพตฤๅเขยื้อน จะคลอนเคลื่อนด้วยแรงลม พายุพัดระดม จะหวั่นไหวบ่เคยมี แดดกล้าและร้อนแรง แม้โดนแสงนับหมื่นปี แผดเผาไหม้ปฐพี บ่เปื่อยสิ้นดินสลาย ลมฝนพัดกระหน่ำ จะโดนย่ำบ่เว้นวาย สิงขรบ่ห่อนกลาย ยังตระหง่านเช่นวันคืน เปรียบเป็นเช่นนักปราชญ์ ย่อมฉลาดยังหยัดยืน อุปสรรคแม้ต้องฝืน บ่ล้มครืนยังยืนยง บรรพตลุนอุดม ย่อมไม่ล้มยังมั่นคง ชีพนี้ยังดำรง ดุจเขาใหญ่ไม่ไหวเอน.... .................................. หวัดดีครับ น้องเขาอยากได้กลอนประจำตัว ก็เลยจ้ดให้ตามประสาคนใจง่าย เอ้ย...ใจดีจ้า.....งานยุ่งจังเลยนะ แต่ก็ขอให้มีความสุขกับการทำงานครับ ด้วยรัก สุรศรี
13 พฤษภาคม 2554 11:27 น. - comment id 1193329
บรรพตไผบ่ฮู้............บ่หัน แต่หากกินดองกัน.....เอิ่นข้อย แน่เด้อ อยากกินเขียดมันมัน.....ชุบทอด กรอบเฮย ไข่มดแดงแยงห้อย.......ถูกลิ้นหลายหลายฯ
17 พฤษภาคม 2554 15:15 น. - comment id 1194323
แวะมาเยี่ยมชมค่ะ
26 พฤษภาคม 2554 18:40 น. - comment id 1195633
กลอนของน้องอยู่ไสคับน้อยไจน้อยไจ
15 มกราคม 2556 21:40 น. - comment id 1253698