คิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อ คิดถึงแม่... ห่างกันแท้แท้ มาอยู่ถึงตั้งบ้านแพง ที่นี่แสงแดดแร๊งแรง อีกทั้งแมลง แมงเม่า กุ๊ดจี่ แมงมุม แมงวันก็เยอะ ยุงชุม ตากผ้ามีรุม พ้นห้องต้องปัดระวิง แต่ฉันสนุกจริงจริง ได้ทำหลายสิ่ง ที่ไม่เคยคิดมาก่อน แม้แดดจะร้อน รอนรอน แต่ใจสะออน ยังคงยิ้มกริ่มเรื่อยมา ยิ้มเพราะน้ำใจเจรจา ไมตรีปรีดา ที่มากระชับหัวใจ นานนานจะเหงาใหญ่ใหญ่ เพราะไม่สบาย เหมือนที่เคยอยู่เคยกิน แต่ช่วงนี้ฉันเริ่มชิน แม้อาหารไม่คุ้นลิ้น ก็กินแต่ลาบแต่ก้อย โอ้ลืม..ฉันเจอน้ำโขง เห็นเด็กก้นโด่ง ดำผุดดำว่าย มันแผลบ เด็กน้อยตัวดำ ดั้งแหมบ นิสัยแส๊บแสบ แต่ยิ่มกินใจฉันจัง ได้นั่งริมโขงริมฝั่ง กระดิกเท้าเพลินจัง ได้นั่งสบ๊ายสบาย แต่งานก็หนักเหลือหลาย โอ้ท่านเจ้านาย ใจเย็นลงบางทีเต๊อะ
แขม่วแมน 8 เม.ย. 2554 16:44 น. - ID 139860 
3006
1
0
8 เมษายน 2554 18:29 น. - comment id 1190096
ดั่งสายลมศรัทธาพาพัดโบก เขยื้อนโยกจนหลับกับความเหงา ห่างจนเงียบน่ากลัวกับตัวเรา จนนานเข้าพบว่า...เริ่มชาชิน!!
9 เมษายน 2554 09:40 น. - comment id 1190148
ไกลถิ่นฐานบ้านช่องห้องหอพัก ไกลคนรักไกลวงศามาต่างถิ่น ดังนกน้อยคอยแสวงแหล่งทำกิน โบกโบยบินอ้างว้างกลางฟ้าไกล..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
