เสรีภาพที่กว้างไกลเกินเอื้อมถึง ไยเหมือนตรึงด้วยโซ่ตรวนล่ามขา กำแพงเตี้ยเพียงตามองลอดออกมา สูงเกินกว่าจะก้าวขาล่วงออกไป เสรีภาพที่มองเห็นเป็นเงาแสง แต่กำแพงแห่งใจสูง เกินปีนได้ จะทิ้งหนี แต่ศรัทธา ยังตราใจ เลยอยู่ใต้ เงา "คุก" ที่ติดตัว จึงเฉยนิ่ง อยู่นิ่ง ไม่ติงไหว เพียงเชื่อใจ ยังมืดจืดสลัว เห็นเพียงแสง ศรัทธาที่หวาดกลัว ภาพมัวมัว สลัว พลาง กับทางตัน เมื่อถึงแยกแห่งศัทธา แห่งความคิด กับลิขิตที่ฟ้าสร้าง โดยไม่ถามฉัน กับคำตอบ สองทาง ในใจนั้น จะทิ้งฝัน ทิ้งปัญหา หรือทิ้งใจ
กวีบ้านไร่ 5 ม.ค. 2554 16:07 น. - ID 138621 
3034
0
0
7 มกราคม 2554 08:58 น. - comment id 1178363
เก็บทุกอย่างไว้ด้วยกัน ทำได้หรือไม่ครับสหาย
7 มกราคม 2554 09:28 น. - comment id 1178369
ขอบคุณครับ แทนไทฯ ไม่เจอกันเป็นสิบปีแล้วนะครับ สบายดีนะครับ * เก็บทุกอย่างไว้ในใจ * จะพยายามทำครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
