อย่าถามเลยว่าเคยเป็นหรือไม่ ยามหัวใจคิดถึงใครจนไหวสั่น ระหว่างวันหนึ่งนั้นปัจจุบัน ณ ทุกความเงียบงันฝันถึงคุณ อย่าถามเลยอย่าถามความคิดถึง ในทุกความซ่านซึ้งถึงใจอุ่น ที่มีวันนี้ได้เพราะรักคุณ หล่อเลี้ยงให้ละมุ่นกรุ่นหัวใจ อย่าถามเลยว่าเคยมีหรือเปล่า ในวันคืนยืนยาวใจผ่าวไหว วันที่ใจมิอาจสั่งให้หัวใจ ห้ามน้ำตามิให้ไหล...ยามไกลเธอ อย่าถามเลยอย่าถามความรู้สึก ยิ่งนิ่งนึกยิ่งรู้สึก เสมอเสมอ ถึงคนไกลรู้ไหมใครอยากเจอ ฉันรักเธอ รักเธอ เผลอใจคอย "เธออยู่ไกล ดวงใจรู้บ้างไหม ว่ามีใครเขาคอยพลอยเหงาหงอย สำหรับใจดวงนี้ที่เฝ้าคอย เธอจะปล่อยเขาหมองหม่นหรือคนดี ?" ได้แต่จารกานท์กวีที่มีว่า ขอส่งฝากปรารถนาทั้งหมดนี้ ให้คนเดียวคนหนึ่งนั้นที่แสนดี ว่าทุกเสี้ยวเศษนาที ยังมีเธอ ด้วยรัก และคิดถึงสม่ำเสมอ / แทนคุณแทนไท
29 ธันวาคม 2553 10:17 น. - comment id 1176654
เจ้าพ่อโรมานซ์กลับบ้านแล้ว...อิอิ
29 ธันวาคม 2553 10:24 น. - comment id 1176658
คุณโคลอน อย่าแซวเลยครับ ผมแค่คิดถึงใครบางคนก็เพียงนั้น และนึกถึงบทกวีที่ว่า "อยากจะร่นขอบฟ้าแคบมาใกล้ เราจะได้พบกันดังฝันหา"
29 ธันวาคม 2553 10:28 น. - comment id 1176659
^ ^ ^ เวลาคุณแทน "คิดถึง" พวกเราจะได้อ่านกลอนซึ้งๆทุกทีเลย แค่รู้สึกว่าไม่ได้อ่านงานของคุณนานแล้วก็เท่านั้นเองน๊อ... ไม่แซวๆ.....()
29 ธันวาคม 2553 10:32 น. - comment id 1176661
คุณโคลอนครับ ขอบคุณที่แวะมา รับทราบน้ำคำและน้ำมิตรที่เสมอไม่เสื่อมคลายด้วยหัวใจ *-*
29 ธันวาคม 2553 10:39 น. - comment id 1176667
กลอนซึ้งเชียวค่ะ
29 ธันวาคม 2553 10:47 น. - comment id 1176671
ขอบคุณคุณน้ำตาลหวาน แค่หยิบความรู้สึกเก่าๆมาปัดฝุ่น หยิบใครบางคนมาระลึกถึงครับ แล้วบทกวีบางบทก็มาย้ำ (ฉันคิดถึงเธอ... ละไมละเมอในฝันอันพรายหวาน... วันนี้ วันนั้นในเมื่อวาน... เธอตระการ อยู่ครองทุกห้องใจ)
29 ธันวาคม 2553 10:58 น. - comment id 1176686
ขอให้เธอคนนั้นได้มาอ่านนะคะ
29 ธันวาคม 2553 10:59 น. - comment id 1176687
มีความสุขเช่นกันครับคุณยาแก้ปวด "มอบทุกความงดงามปานดอกไม้... เป็นมาลัยร้อยให้จากใจฉัน... ส่งความปรารถนานิจนิรัดร์... เป็นพรขวัญ ให้วันปีใหม่เทรอญ"
29 ธันวาคม 2553 11:12 น. - comment id 1176692
สวัสดีครับคุณเทียนหยด ขอบคุณที่แวะมาครับ แม้เธอคนนั้นไม่ได้แวะมาอ่าน แต่ความระลึกถึงยังนำความสุขมาให้กัวใจผมเสมอๆ และบางใครเราเรานึกถึง เราอาจไม่ได้เข้าใกล้วาสนาของบทกวีดั่งพระราชนิพนธ์ใน รัชกาลที่ ๔ ความรักจักเกิดด้วย.สองพรรค์ หนึ่งเพราะบุพเพสัน-นิวาสสร้าง สองเพราะอยู่ร่วมกัน.ในชาติ นี้นา ประดุจปทุมชาติสร้างสลับซ้อน กลางสินธุ์ แปลกจังวันนี้ผมคิดถึงเธอจัง "ข่าวว่าวันนี้เป็นคุณแม่...สมบูรณ์แท้สุขล้ำไร้คำถาม... ต่างไปจากรักเราเคยนิยม...เนื่องจากนามคนรักเธอเปลี่ยนไป"
29 ธันวาคม 2553 12:04 น. - comment id 1176726
เวลาคิดถึงใคร แม้ว่ามันจะเหงาๆ แต่มันก็มีความสุขแบบเหงาๆ นะครับท่าน แปลกดีนะครับ บางครั้งเราก็อยากจะเหงาซะอย่างงั้น ทั้งที่จะเลือกไม่เหงาก็ได้ มันคงเหมือนของกินแบบขมๆหวานๆ ปนกันอยู่อย่างนั้นนะครับ
29 ธันวาคม 2553 12:18 น. - comment id 1176734
ไม่ถามก็ไม่ถาม แต่แวะมาเยี่ยมค่ะ...
29 ธันวาคม 2553 12:40 น. - comment id 1176748
สวัสดีปีใหม่ครับ สุขสันต์สดใสตลอดไปครับ
29 ธันวาคม 2553 13:00 น. - comment id 1176759
ไม่ถามค่ะ แวะมาสวัสดีก่อนปีใหม่ค่ะ
29 ธันวาคม 2553 13:18 น. - comment id 1176760
สวัสดีครับคุณสีเมจิก ผมเห็นด้วยกับทุกคำที่คุณว่าเลยครับ "มิรู้รสขมก็มิเข้าใจในรสหวาน" สวัสดีปีใหม่และมีความสุขทุกท่านนะครับ ทั้งคุณกุหลาบขาว คุณแสงเพชร และคุณแกเวประภัสสร
29 ธันวาคม 2553 13:38 น. - comment id 1176771
ชอบถามค่ะ ไม่ถามคงไม่ใช่เพียงพลิ้วแน่เลยค่ะ
29 ธันวาคม 2553 15:41 น. - comment id 1176801
ไม่ถามก็ไม่ถามค่ะ สวัสดีปีใหม่ค่ะ
29 ธันวาคม 2553 18:17 น. - comment id 1176874
ไม่ถามค่ะ...แต่แวะมาสวัสดีปีใหม่ค่ะ
29 ธันวาคม 2553 22:14 น. - comment id 1176915
ความรู้สึกแบบนี้จึงทำให้มีชีวิตทอดยาวออกไป
30 ธันวาคม 2553 08:24 น. - comment id 1176972
30 ธันวาคม 2553 17:38 น. - comment id 1177114
อ่านแล้วก็อิน .. นึกเพลงเรเก้เพลงนึง ที่เค้าบอกว่า ถ้าฉันมีปีกบินฉันจะบินไปหาเธอ .. สบายดีนะคะ
30 ธันวาคม 2553 18:20 น. - comment id 1177130
โหยยยๆ มีลบเม้นด้วยอ่ะอุตส่าห์ได้กิงไข่แล้วแท้ๆ อาคุงแทนทำงี้ได้ไง....กาซิกๆ ฟ้องๆๆๆฟ้อง...ฟ้อง
31 ธันวาคม 2553 23:55 น. - comment id 1177319
1 มกราคม 2554 10:48 น. - comment id 1177413
สวัสดีปีเถาะนะพี่น้อง คิดได้ทองได้เงินเพลินสุขสม ทั้งโรคภัยนานับอย่าอับจม ทั้งสังคมมิตรดีมีทุกคน สวัสดีปีใหม่2554 ขอโชดดีมีชัยทั่วทุกหน จะขึ้นเหนือล่องใต้อย่าได้จน พรบันดล..ทุกท่านนานนิรันดร์
9 มกราคม 2554 10:29 น. - comment id 1178727
ชิชะ คนอกหัก ประหลาดนัยใจนักที่รักเอ๋ย ในความองอาจ ไม่วาดเลย ว่าจะได้ชิดเชนรู้สึกนี้ ทิ้งกันแล้วแก้วตาลาแล้วหรือ แหละนั่นคือคนใหม่ใช่ไหมนี่ ไยไม่บอกหลอกให้รักและภักดี ฤๅ ศักดิ์ศรีพี่นั้นมันด้อยค่า ถึงเสียใจในรัก ก็จักห้าม แต่ขุ่นลามตามชนิดสนิทกว่า เรามิใช่คนเคยรักนะกานดา เธอรู้ว่า "เราเป็นเกินเช่นนั้น" ไม่ได้เศร้าเสียดายสิ่งใดดอก แต่จะบอกลูกอย่างไรแม่แก้วขวัญ เราพ่อลูก ทำพลาดสิ่งใดกัน เมีย, แม่ นั้น จึงทิ้งมัน ไม่หันแล
27 มีนาคม 2554 22:25 น. - comment id 1188894
ขอบคุณทุกไมตรีเลยครับ