จำจากจรเมืองนครศิวิไลซ์ มุ่งหน้าสุ่บูรพาฟ้ากว้างใหญ่ เปลี่ยนมุมใหม่ในชิวิตลิขิตตน กล่าวอำลาหมู่มวลมิตรให้คิดถึง หวนคะนึงถึงความหลังครั้งน่าสน ร้อยเรื่องราวพันความรู้หมืนผู้คน บันทึกบนความทรงจำย้ำเตือนมา ยังจำได้มีมิตรหนึ่งพึงรู้จัก จึงตระหนักนำเรียนรู้ดูคุณค่า เชิญชวนนักกวีน้อยด้อยวิชา แล้วนำพาสู่บ้านกลอนกวีไทย พบปะกับครูกลอนสอนความรู้ แนวทางปูดูเหมาะสมสังคมใหม่ ตื่นตะลึงปะทึ่งโปะโลกออนไลน์ เปิดโลกทรรศน์กว้างไกลให้ตื่นตา ความคิดเห็นเป็นเช่นนี้เป็นเช่นนั้น กลอนประชันประลองภูมิกันถ้วนหน้า มิตรภาพก่อกำเนิดเกิดขึ้นมา ใช่มายาสัมผัสได้ในบ้านนี้ ด้วยเทคโนโลยีอันทันสมัย เอื้อนเอ่ยโอภาปราศรัยได้ทุกที่ แม้นไกลห่างร้อยพันหมื่นเท่าทวี เพียงเศษเสี้ยววินาทีได้พบพาน จากน้ำหมึกจารึกลงบนกระดาษ ความคิดถึงแม้นมาดมีมหาศาล หลากถ้อยคำพรรณนายากจดจาร พับประสานแสตมป์ติดคิดส่งไกล ส่งสารเสียงสื่อถึงกันในวันหนึ่ง โทรศัพท์คือที่พึ่งสมัยใหม่ ดังภาพฝันบันดาลใจเชื่อมใจ แม้นห่างไกลได้พูดคุยเหมือนเคียงกัน เป็นมิติมายาลวงหรือไรเล่า โลกใบเก่าต่างใบใหม่ช่างน่าขัน โลกออนไลน์ได้เรียนรู้ร่วมแบ่งปัน หรือแข่งขันชิงเด่นดีอวดวิชา อยากตะลุยโลกกว้างผ่านอินเทอร์เน็ต แม้ไม่เก็ทแต่ต้องฝึกและค้นคว้า ปากเป็นเอกโบราณย้ำเตือนวาจา ใช้ภาษาถูกต้องครรลองมี ตามให้ทันมีให้รู้อย่างใครเขา เฟสบุ๊คเราเอาอย่างบ้างทางวิถี ได้พบปะพูดคุยมิตรไมตรี รูปภาพมีโชว์หราให้ฮาครืน ทั้งฮอทเมล์อีกจีเมล์สมัครไว้ มีอีเมล์จดหมายไวไม่ขัดขืน เร็วฉับไวไม่เชื่องช้ำให้กล้ำกลืน ติดต่องานไหลลื่นจำขึ้นใจ เปิดบ้านโน้นโผล่เว็บนี้มีทีท่า แสนสนุกเริงร่าสมสดใส ไทยโพเอ็มบ้านกลอนกวีไทย ได้ออนไลน์พบปะภาษากวี อีกสังคมใหญ่ใหญ่ได้รู้จัก ล้วนตระหนักได้เรียนรู้อีกแล้วนี่ ใช้วิจารณปัญญาถ้อยพาที ล้านยินดีเว็บพันทิปโลกออนไลน์ ด้วยใจรักอักษรศิลป์และภาพวาด อีกภาพถ่ายโปสการ์ดสีสดใส สื่อส่งถึงมวลมิตรเพลิดเพลินใจ แสนยินดีได้มิตรใหม่ให้ไมตรี อีกชุมชนเบอห้าที่บ้าเห่อ เฝ้าพร่ำเพ้อมากมายในช่วงนี้ คือดูหนังแล้วเกิดความรู้สึกดี “สิ่งเล็กเล็กที่เรียกว่ารัก”ชักนำใจ เกิดเป็นบ้านรวมพลคนรักหนัง เล่าให้ฟังดูมากรอบตอบถามได้ อินกับธีมของหนังแรงบันดาลใจ เป็นพลังอันยิ่งใหญ่ได้พึ่งพา การใช้สารสื่อสรรค์ทันสมัย เกิดประโยชน์กับกายใจมากคุณค่า ต้องเลือกเฟ้นแสนความรู้ล้านวิชา เปิดปัญญาก้าวไกลในชีวี เพื่อสนองตอบความต้องการของมุนษย์ ไม่มีที่สินสุดแนววิถี ช่างประดิษฐ์คิดค้นล้นปฐพี สนองโลกียวิสัยในอัตตา ห่างซีกโลกชิดใกล้ใช้อินเทอร์เน็ต เปิดเว็บแคมแชทเฟสบุ๊คได้พบหน้า หายคิดถึงง่ายดายชื่นอุรา ตามองตาส่งเสียงไปได้ยินดี แต่ความคิดเสี้ยวหนึ่งนั้นตรงข้าม อีกนิยามทำให้ห่างอย่างหลีกหนี ไม่ถนอมความคิดถึงที่พึงมี รู้สึกดีเลือนรางจางหายไป อนิจจังวัตสังขารา เหล่านกกาอาศัยต้นไม้ใหญ่ ป้องลมแดดเงาฝนพึ่งร่มใบ ถึงคราล้มไร้ไม้ใหญ่ให้พึ่งพา เหล่านกกาจำจากจรผลัดถิ่น ออกโบยบินสู่โลกกว้างกลางเวหา ต้นไม้ใหม่เพิ่งตั้งต้นบูรพา แผ่กิ่งก้านสาขาน่าสนใจ มาวันนี้มาลงหลัก ณ สถาน แม้มิใช่ถิ่นกันดารแต่แปลกใหม่ จำต้องห่างวางละโลกออนไลน์ โลกความจริงที่กว้างใหญ่ได้เผชิญ ต้องเรียนรู้จดจำทำชีวิต แต่ไม่คิดลาร้างทำห่างเหิน เพราะชีวิตยังคงต้องก้าวเดิน มิลาเพลินจะหวนกลับขอสัญญา จากเด็กกวีตัวน้อยด้อยความรู้ ขอบคุณครูแนะแนวทางการศึกษา ขอบคุณมิตรภาพอันตรึงตรา ก่อนอำลาเล่าเรื่องเป็นเช่นนี้เอย..
16 พฤศจิกายน 2553 19:02 น. - comment id 1169331
เก่งจังเลย.......
16 พฤศจิกายน 2553 11:43 น. - comment id 1169340
รับรองแขก
16 พฤศจิกายน 2553 11:44 น. - comment id 1169341
16 พฤศจิกายน 2553 19:12 น. - comment id 1169343
ร่ำลาแบบหรรษา
16 พฤศจิกายน 2553 11:46 น. - comment id 1169348
Thai Food
16 พฤศจิกายน 2553 17:05 น. - comment id 1169363
ดีจร้า พี่แก้วประภัสสร ตามกลอนค่า แต่คิดว่าจะกลับมาเร็วๆนี้ จะป่วนให้หายคิดถึงกันเลยเชียว
16 พฤศจิกายน 2553 17:00 น. - comment id 1169371
หายไปไหนมาจ๊ะหนูสน ไม่มาซุกซน บ้านกลอนเงียบเหงาไปเยอะเลยค่ะ คิดถึงจ้า
16 พฤศจิกายน 2553 15:31 น. - comment id 1169374
แต่งกลอนเก่งจัง เพราะด้วยค่ะ
16 พฤศจิกายน 2553 15:56 น. - comment id 1169375
แต่งกลอนเก่งจัง เพราะด้วยค่ะ # chantarat อิอิ ให้เค้กคุณchantarat บ้ายอคร่า
16 พฤศจิกายน 2553 20:57 น. - comment id 1169386
10 อิอิ
16 พฤศจิกายน 2553 23:20 น. - comment id 1169393
ขอให้โชคดีครับ
16 พฤศจิกายน 2553 23:24 น. - comment id 1169395
สวัสดีจ้า แวะมาเยี่ยมจ้า เห็นชื่อกลอน แล้วให้ตกใจจริงๆนะ แต่การเล่นออนไลน์นั้นผมเองจะเลือก เล่น อิอิ โดยเฉพาะจำพวกแชดนะไม่เคย หรืออื่นๆด้วย ครั้งหนึ่งเคยทดลองไปเล่น ต้องรีบเผ่นออกมาแทบไม่ทัน ด้วยวัยมัน คนล่ะชั้นกันจ้า มันละอายใจจะโกหกหรือ ผมเองก็ชำนาญและไม่ชอบโกหกใครด้วย เลยตั้งใจว่าจะไม่ขอยุ่งเกี่ยว จะเล่น อยู่แค่ไม่กี่เวปฯเท่านั้นเอง รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
17 พฤศจิกายน 2553 07:31 น. - comment id 1169439
จะรอเธอตรงหน้าต่างบ้านกลอนไทย จากไปไหนส่งใจคะนึงหา อย่าจากนานเนิ่นไปนะกานดา รู้ไหมว่าคนเหงาเขารอคอย ฝากของเล่นมาให้ไว้แทนฉัน กอดมันไว้ทุกวันไม่เหงาหงอย มีภาระข้างหน้าอย่าเหม่อลอย แม้นว่างค่อยมาเยือนเพื่อนนะเอย
17 พฤศจิกายน 2553 15:54 น. - comment id 1169477
ดีจร้า คุณโอ้ละหนอ ชอบคุณสำหรับเสียงปรบมือค่ะ(สองแปะ) แต่คำคารวะยกความดีให้พี่น้องในบ้านนี้ค่ะ ช่วยแนะนำแต่งเติมเสริมแต่งความรู้ให้หนูสน แถมด้วยมิตรภาพ ยกความดีให้ทุกคนค่ะ
17 พฤศจิกายน 2553 15:56 น. - comment id 1169479
ดีจร้า คุณวิทย์ แม้จะร่ำลากัน ก็ยังคงทิ้งความหรรษาตามแบบฉบับค่ะ ขอบคุณสำหรับเสียงปรบมือสองแปะ ดังจริงๆ
17 พฤศจิกายน 2553 15:58 น. - comment id 1169481
ดีจร้า คุณพจนา ForLife ขอบคุณสำหรับคำอวยพรค่ะ มีบางเสียงแว่วๆมาว่า ขอให้ไปที่ชอบที่ชอบ หรือไม่ก็ ไปดีเด้อ แล้วไม่ต้องกลับมา
17 พฤศจิกายน 2553 16:00 น. - comment id 1169482
ดีจร้า ฉางน้อย ข้ามๆมาเพราะแอบมาแฮบไข่เรา ถ้าไม่ติดภารกิจยุ่งขิง จะวิ่งไปสอยไข่บ้าง
17 พฤศจิกายน 2553 16:03 น. - comment id 1169484
ดีจร้า ลุงแก้วประเสริฐ ลุงได้แอดเฟสหนูสนปะ ลุงแก้วก็เป็นอีกคนนะคะ ที่แนะนำหนูสนในบ้านนี้เหมือนกัน รักษาสุขภาพนะคะ กฐินปลอดเหล้า ลอยกระทงก็ห้าม คริสต์มาสก็งด ไปจนถึงปีใหม่-สงกรานต์นะคะ
17 พฤศจิกายน 2553 16:07 น. - comment id 1169487
ดีจร้า ครูกระดาษทราย แม้เธอรอริมหน้าต่างบ้านกลอนไทย โปรดรู้ไว้ว่าใจส่งไปถึง มิจากนานเพราะยังหวนคะนึง มิตรภาพคงตราตรึงจะกลับมา กอดของเล่นแทนกายไว้คลายเหงา มีภาระผ่อนหนักเบาเอาเถิดหนา หากวันนึงถึงพร้อมซึ่งเวลา ขอสัญญาจะมาป่วนดังและหวนคืน ขอบคุณในมิตรภาพค่ะ
17 พฤศจิกายน 2553 16:10 น. - comment id 1169489
อย่าหายไปนานนะคะน้องหนูสน ไม่มีใครส่งอาหารมาให้ชิมค่ะ เวลาน้องอยู่ บ้านดูคึกคักดีค่ะ
18 พฤศจิกายน 2553 11:46 น. - comment id 1169584
อยากจะมอบดอกไม้ให้สักช่อ มัดหัวใจเจ้าอยู่ต่อแต่งกลอนกล่อม หรือว่าข้ามาสายเกินรอมชอม ดอกไม้หอมคงไร้ค่าก็ครานี้
19 พฤศจิกายน 2553 00:01 น. - comment id 1169712
ขอให้ไปดีมาดีนะครับหนูสน เป็นกำลังใจให้เสมอครับ
19 พฤศจิกายน 2553 19:12 น. - comment id 1169780
หายไปลั่นล้าในเนตนี่เอง นึกว่าไปไหน