สายฝนพรำฉ่ำฟ้าอุราหม่น นึกถึงคนจะอำลาน้ำตาไหล เคยร่วมงานกันอยู่ร่วมรู้ใจ ต่อนี้ไปท่านคงว่างต้องวางมือ กว่าหลายปีที่ผ่านถึงงานหนัก พวกเรารักร่วมใจไม่เคยถือ งานจะหนักงานจะเหนื่อยเราฝึกปรือ เพราะนั่นคือหม้อข้าวเลี้ยงเรามา เห็นดอกปีบร่วงหล่นบนลานกว้าง ให้อ้างว้างดวงจิตเป็นหนักหนา เหมือนท่านจากจรไปไม่ย้อนมา หมดเวลาหน้าที่มีต่อกัน ขอท่านโปรดวางใจในเรื่องงาน เราจะสานงานต่ออย่างสร้างสรรค์ เป็นหน้าที่พวกเราต้องช่วยกัน ให้งานนั้นสำเร็จเสร็จดังใจ ขอท่านจงพักผ่อนอย่างสบาย เราทั้งหลายขอส่งจิตอันสดใส ขอให้สิ่งท่านยึดถืออยู่ในใจ ส่งผลให้สบายจิตนิจนิรันดร์ ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกทิศา ช่วยนำพาท่านประสพพบสุขสันต์ มอบความรักอาลัยใจผูกพัน นึกถึงวันเคยปลื้มไม่ลืมเลย
อรรธนิศา 15 ต.ค. 2553 09:09 น. - ID 137370 
11150
0
0
15 ตุลาคม 2553 09:57 น. - comment id 1162081
อีกเมื่อไรลูกญวนจะอำลา มันสั่งฆ่าคนไทยเก้าสิบเอ็ด ลาเมื่อไรไม่ห้ามตามล้างเช็ด ทวงชีวิตเก้าสิบเอ็ดให้คนไทย คงไม่มีใครอาลัยถ้าอำลา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
