...๑... เมื่อครู่พบเธอ ในความคิด มาใกล้ชิด อยู่ในความชิดใกล้ ทั้งที่"เรา" แปลกหน้า "แปลกใจ" อะไร! ทำไมแจ่มชัดจริง เสมือนว่า และคล้ายเป็น จินตนาการ มองเห็น ชัดเจนยิ่ง ความรู้สึก สัมผัสสุข เพราพริ้ง เธอคือ เจ้าหญิง วิมานนัย แล้วใจรีบสอนใจให้สงบ เราแค่พบเพื่อพรากจากไปใหม่ ความคุ้นชิน จะสิ้นความสำคัญไป และเหลือไว้ แค่ "คุ้นเคย" คนเฉยชิน ...๒... นี่แหละหนา ธรรมดา ประสาโลก จะด่วน สุขโศก ไปถึงไหน ความ ผูกพัน พบ พราก และจากไกล ใคร! กำหนดโชคชะตา เมื่อครู่เรา กล่าวลากันในความคิด เคยสนิท กลายเป็น คนแปลกหน้า เธอลับหาย ไปกับกาลเวลา- -ที่เคยพาเธอมา จากฟ้าไกลไกล พระอังคารที่พราก ๑๒ ตุลาค์ ๕๓ / แทนคุณแทนไท
12 ตุลาคม 2553 17:50 น. - comment id 1152437
ที่สามก้ได้อ่ะนะ
12 ตุลาคม 2553 17:05 น. - comment id 1161637
ที่ 1 ก่อง
12 ตุลาคม 2553 17:18 น. - comment id 1161639
พบ เพื่อ พราก จาก เพื่อ เจอ แปลกหน้า หรือ สนิท ใกล้ชิด หรือ ห่างกัน ...เธอเท่านั้น..ที่จะบอก..อิอิ
12 ตุลาคม 2553 18:31 น. - comment id 1161661
** แม้นเธอพรากจากไกลในความคิด หวังชีวิตเราสองประคองขวัญ อิงอกอุ่นสองเราใต้เงาจันทร์ รักผูกพันเพียงเธอ..ละเมอคอย...ฯ กลอนยังหวานละมุน...ประทับใจค่ะ..คน้องแทน..สบายดีมั้ยคะ...
12 ตุลาคม 2553 19:40 น. - comment id 1161665
ฉันรัก.. รู้สึกนี้ รู้สึก.. ยามที่ต้องไกลห่าง รู้สึก.. ลึกลึก เลาลาง รู้สึก.. อ้างว้างในบางที ฉันรัก.. รู้สึกนั้น รู้สึก.. เมื่อไกลกันอย่างวันนี้ รู้สึก.. ท่วมท้นล้นฤดี รู้สึก.. เต็มปรี่ด้วยคิดถึง ฉันรัก.. รู้สึกนี้ รู้สึก.. ดีดีเหมือนครั้งหนึ่ง รู้สึก.. ห่วงใย..ในคำนึง รู้สึก.. ลึกซึ้งเกินกล่าวคำ ฉันรัก.. รู้สึกนี้ รู้สึก.. ที่แผ่วผ่าวทุกเช้าค่ำ รู้สึก.. เงียบเงียบ เก็บงำ.. รู้สึก.. และดื่มด่ำอยู่เพียงเดียว.. คิดถึงคุณจัง.. มิตรภาพ /
12 ตุลาคม 2553 23:19 น. - comment id 1161683
ถ้าไม่มีวาสนาต่อกัน เมื่อพบกันแล้ว ก็ต้องลาจาก ถ้ามีวาสนาต่อกัน เมื่อพบกันแล้ว ก็จะอยู่ด้วยกันตลอดไป
13 ตุลาคม 2553 08:37 น. - comment id 1161706
ถ้าเป็นทางระนาด..นับว่าไหวละเอียด..เก็บกรอ..เสมอต้นเสมอปลาย..ดีจริงบทนี้..
13 ตุลาคม 2553 11:40 น. - comment id 1161761
ผิดแล้วความผูกพันธ์ ความผูกพัน
13 ตุลาคม 2553 20:26 น. - comment id 1161815
13 ตุลาคม 2553 22:15 น. - comment id 1161831
14 ตุลาคม 2553 12:30 น. - comment id 1161910
คุณยาแก้ปวด ได้ที่หนึ่งคงสบายใจ มาเป็นปรัชญาเลยนะครับ มีแต่ความสุขนะครับ ขอบคุณที่แวะมา
14 ตุลาคม 2553 12:31 น. - comment id 1161911
คุณสุริยันต์ จะให้ทันคนข้างบนคงยากครับ ขอบคุณที่แวะมาครับ
14 ตุลาคม 2553 12:33 น. - comment id 1161912
คุณราชิกา กลอนพี่มีความหมายในเชิงบวกเหมือนเดิมนะครับ ขอบคุณที่แวะมาครับ คงมีสุขดีครับพี่
14 ตุลาคม 2553 12:43 น. - comment id 1161914
คุณผู้หญิงช่างฝัน ปล่อยความรู้สึกให้ลอยเคว้งคว้าง ระลึกสัมผัส บ้างชัด บ้างพร่าเลือน แตกต่างเพียงเสี้ยว ละม้ายกัน คือคิดและระลึกถึงดุจกัน วัย วัน ที่โรยร่วง ล่วงไป และไร้ประโยชน์จะฉุดรั้ง ไม่มีข้อยกเว้น เราล้วนแพ่พ่ายต่อกาลเวลา ท้องฟ้าและสายน้ำที่สะท้อนพบในแววตา บอกเล่าได้แค่ปรารถนาในวันวาน ความจริงได้ล่วงผ่านไปแล้ว มีแต่ความทรงจำ ที่เราอาจดื่มด่ำ... ยามคิดและระลึกนั้น ระหว่างความสุขหรือความเศร้า ใคร "นิยาม" ................................. ขอบคุณที่แวะมานะครับ มีแต่ความสุขนะครับ
14 ตุลาคม 2553 12:45 น. - comment id 1161915
คุณพจนา จะพบหรือจะพราก ล้วนเป็นวาสนามิต่างกัน ขอบคุณที่แวะมาครับ
14 ตุลาคม 2553 12:46 น. - comment id 1161916
คุณอรุณสุข คำคุณ ล้ำนำใจจริงครับ ขอบคุณที่แวะมานะครับ
14 ตุลาคม 2553 12:48 น. - comment id 1161917
ขอบคุณ คุณจอบอ ขอบคุณคุณโคลอน คุณแจ้นเอง
15 ตุลาคม 2553 10:41 น. - comment id 1162086
สวัสดีคะ คุณแทนคุณแทนไท "มีพบ...ย่อมมีพราก" จริงๆด้วย...เฮ้อ