จงสูจำ เปิบข้าวทุกคราวคำ จงสูจำเป็นอาจิณ เหงื่อกูที่สูกิน จึงก่อเกิดมาเป็นคน อ่านคำทุกคราวคำ จงสูจำซึ่งความจน- ผองทาสผู้ทุกข์ทน โศกขื่นถมสังคมไทย จิตร ภูมิศักดิ์ พ่อ เจตน์จดจ่อจากจริงใจ เกียรติเชิดหวังเกิดชัย มวลชนชัดจำรัสฉาน คำคิดท่านขีดเขียน คือคำเธียรคงทนทาน เตือนนามเป็นตำนาน อันแตกหน่อในธรณิน ฟ้าลวกด้วยเปลวเลือด ระอุเดือดทั้งแดนดิน วอดวายทุกชีวิน แต่คนยังจะหยัดยืน ปวงคนย่อมเปี่ยมค่า ใช่สัตว์ป่าสังเวยปืน เปลวไฟจากปวงฟืน จักฟูมฟ้าเจิดเฟื่องฟู แล้วคนก็ลุกขึ้น ตระหนักตื่นขึ้นพันตู ผองพาลอันพล่านภูว์ ต้องพ่ายแพ้ประชาพล อ่านคำทุกคราวคำ จงสูทำอย่างสู้ทน เจนนำ อย่าจำนน ต่อหนามไหน่ในธานี ฟ้ามืดเมื่อมีได้ ก็ฟ้าใหม่ย่อมคงมี คำ จิตร พิจิตรพจี ตรูตราจิต ตรึงติดใจ แก้กฎที่เดือดดุ ที่พังผุเป็นพิษภัย ท่าวรื้อด้วยมือไทย และสร้างกฎขึ้นทดแทน กฎใหม่อำไพผ่อง จะทาบทองแก่ด้าวแดน สังคมที่คลอนแคลน จะมั่นคงไร้วงทราม แก้ชีพใช่ที่โชค หากแก้โลกให้งดงาม สังคมที่คุกคาม ต้องมือคนสิกู้คืน สังคมนี้กินคน อย่าหลงกลให้กินกลืน กำหมัดหยัดกายยืน ยืนหยัดสู้...กู้โลกา (ร่างเดิม พ.ศ. ๒๕๔๘ เสริมแต่ง พ.ศ. ๒๕๕๒) หมายเหตุ ๑. กาพย์ยานีในเครื่องหมายอัญประกาศนั้น ผมคัดตัดตอนบางช่วงจากบทกวีของ ท่านจิตร ภูมิศักดิ์ มา ดังมีรายนามผลงานต่อไปนี้ครับ ก. วิญญาณหนังสือพิมพ์ (คำเตือนจากเพื่อนเก่าอีกหน) ข. โคลงสรรเสริญเกียรติกรุงเทพมหานครยุคไทยพัฒนา (ตอนที่ ๑) ค. เสียงแผ่นดิน (ตอนที่ ๘) ๒. ผมนำงานชิ้นนี้มาลงที่นี่อีกครั้ง ในวันที่ ๒๕ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๓ เนื่องเพราะ เป็นวันครบรอบแปดสิบปีชาตกาล ท่านจิตร ภูมิศักดิ์ ครับผม
26 กันยายน 2553 10:51 น. - comment id 1158711
"คิดถึงคุณจิตร์ ภูมิศักดิ์ เสมอค่ะ"
1 ตุลาคม 2553 08:10 น. - comment id 1159580
สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านที่เคารพทุกท่าน ท่านจิตร ภูมิศักดิ์ จากโลกนี้ไปแล้ว ๔๔ ศก แต่ผลงานอันอมตะของท่าน จะยังคงเยียรยงเป็นอนุสรณ์ ไม่มีวันลับเลือน ผมเชื่อเช่นนั้นครับ สวัสดีครับ คุณ Boomerang ผมคิดถึงท่านจิตรเสมอครับ ตราบใด ความอยุติธรรมยังมี ตราบใด การกดขี่ยังปรากฏ ตราบนั้นย่อมต้องมีผู้ต่อสู้ แหละ นามนักสู้แถวหน้าเยี่ยงท่านจิตร ภูมิศักดิ์ ก็จะถูกกล่าวขานตลอดไปครับผม