ไม่เคยลืมหรอกหนอ...ช่อศรีตรัง ภาพความหลังอาวรณ์ยังอ่อนไหว แม้เลือนลางหยดน้ำตาคราอาลัย หากน้ำใจผูกพันนั้นยังมั่นคง "ศรีตรังเจ้ายังสะพรั่งบาน" นานแสนนานหัวใจไม่ลืมหลง กลีบระบายเชิงชั้นอันบรรจง ดุจแพรม่วงทาบทาลงบนฟ้าคราม ก่อนสลายคลายพวงแล้วร่วงหล่น กลีบกระจายเกลื่อนกล่นล้นคำถาม ร้างราไหมรอยใจในโมงยาม ลับเลือนไหมความงามแห่งคืนวัน ไม่เคยลืมเจ้าหรอกหนอ... จงผลิบานแต่งช่อรอรับขวัญ อาจเนิ่นนานแต่นี้นับนิรันดร์ นามเจ้านั้นจักจารอยู่คู่ดวงใจ ไม่เคยลืมหรอกหนอ...ช่อศรีตรัง ภาพความหลังอาวรณ์ยังอ่อนไหว "แม้ห่างกันพันแสนด้าวแดนใด มอบดวงใจไว้ที่ร่มศรีตรัง"
17 กันยายน 2553 14:20 น. - comment id 1156685
สวัสดีครับ แวะมาทักทายครับ คุณนางสาวใบไม้ ผมเรียนอยู่ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์เช่นกันครับ ที่หาดใหญ่ ดอกศรีตรังสวยมาก ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ จะแวะมาอ่านกลอนดีดี แบบนี้บ่อยๆนะครับ พลิ้วศรีตรัง อะฮู้!
17 กันยายน 2553 17:03 น. - comment id 1156704
เป็นไม้ดอกที่สีสวยถูกใจมากค่ะ... รวมถึง..ดาวประดับ รวมถึง..สร้อยอินทนินท์ ทราบว่าศรีตรัง เป็นไม้ประจำจังหวัดตรังด้วย งดงามมากค่ะ ....เพลงก็ไพเราะมาก..ขอบคุณที่นำมาฝากให้ชม....
17 กันยายน 2553 23:41 น. - comment id 1156772
"รวมพลังสานมือสองหัวใจ มุ่งผจญทางไกลไปด้วยกัน" คงเป็นเพียงความหวังไกลเกินฝัน ไม่สร้างสรรค์เกิดแรงบรรดาลใจ คำสำคัญเอื้อนเอ่ยเคยบอกแล้ว คงจะอยู่หางแถวจำไม่ได้ กาลเวลาล่วงผ่านนานเพียงใด กำลังใจเสื่อมถอยด้อยค่าลง น่าจะเขียนชื่นชมช่อชัยพฤกษ์บ้าง อิอิ
18 กันยายน 2553 10:05 น. - comment id 1156823
@คุณเปลวเพลิง สวัสดีค่ะ...งั้นคุณก็เป็นศรีตรังอีกช่อ ยินดีมากๆค่ะ...คุณเรียนมอ.หาดใหญ่ ใบไม้..เรียนที่มอ.ปัตตานี..แต่นั่นก็หลายปีมาแล้ว ศรีตรัง...งดงามเสมอ.. และจะเบ่งบานในหัวใจลูกพระบิดาทุกคน..ตลอดไป @คุณ Boomerang ใช่ค่ะ..ศรีตรังเป็นดอกไม้ประจำจังหวัดตรัง เป็นทั้งดอกไม้ประจำมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ มีความหมาย..ต่อใบไม้... ทั้งที่เป็นคนตรัง....และเป็นนิสิตมอ. พอได้เห็นคอมเม้นท์น้องคนนึงใช้ชื่อว่า ศรีตรัง ก็เลยคิดถึง..และเป็นแรงบันดาลใจให้เขียนกลอนบทนี้ขึ้นมาค่ะ @คุณฤกษ์ อยากขอบคุณถ้อยวลีที่หวานซึ้ง กว่าจะถึงฝั่งฝันวันฟ้าใส "รวมพลังสานมือสองหัวใจ มุ่งผจญทางไกลไปด้วยกัน" เคยดื่มด่ำ..คำสามคำ..ย้ำแน่นหนัก แต่ต้องหักห้ามใจไกลเกินฝัน จะซาบซึ้งเช่นนี้สักกี่วัน อาจคำนั้น...แค่ลำนำชั้นเชิงกลอน
18 กันยายน 2553 15:06 น. - comment id 1156919
แวะมาเยี่ยมอ่านกลอนงามขอรับ แก้วประเสริฐ.
18 กันยายน 2553 19:12 น. - comment id 1156974
ดอกไม้ประจำสถาบันของเรานิ..
19 กันยายน 2553 09:31 น. - comment id 1157116
@คุณแก้วประเสริฐ ขอบคุณค่ะ... นานทีเดียวที่ไม่ได้มาลงกลอนและไม่ได้ทักทายคุณแก้ว สบายดีนะคะ @คุณ บนข. สถาบันเดียวกันรึเปล่าคะ... ใบไม้เป็นเด็กมอ.ค่ะ มอ.'ตานี ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
23 กันยายน 2553 18:28 น. - comment id 1158274
ตื่นเต้นมากเลยค่ะพี่อ้อ ที่พี่อ้อพูดถึงหนู พี่สาวหนูก็เคยเรียนที่มอ.ปัตตานีรูสมิแล กลอนบทนี้จะคัดสวยๆตัวบรรจง ลงไดอารี่เลยค่ะ ขออนุญาตล่วงหน้านะค่ะ จะติดตามพี่อ้อตลอดไปนะค่ะ ดูแลสุขภาพด้วย
23 ตุลาคม 2553 08:45 น. - comment id 1163427
14 พฤศจิกายน 2553 13:14 น. - comment id 1168981
หายไปนานเกินไปนะใบไม้ ที่ถามไว้สักกี่วันยังซาบซึ้ง หลายขวบปีผ่านพ้นคนเป็นหนึ่ง ยังเอิ้อมมิอไม่ถึงเธอสักที เหมือนว่าอยู่ห่างไกลคนละโลก ต้องรอโชควาสนาพาถึงที่ ทางชีวิตเปลืองเปล่ามาหลายปี แหย่ทางโน้นเย้าทางนี้แค่สำราญ รู้ทั้งรู้ไม่อยู่ในสายตา ยังก้มหน้ามุ่งมั่นฝันกล้าหาญ เมื่อปลอดโปร่งโชคย้ำกรรมบันดาล คงพบทางพ้องพานสานสัมพันธ์ อุทกภัยใหญ่หลวงปวงทุกข์ร้อน เปรียบชีวิตถึงตอนเข้าคับขัน ลอยเปะปะปะทะสิ่งสารพัน เมื่อไรกันจะพบ"เขา"ผู้เข้าใจ ไหนว่ายินดีไง
14 พฤศจิกายน 2553 13:44 น. - comment id 1168986
ข้อความที่บอกเราได้บันทึกไว้เมื่อ 22 พย 48 ยังจะเป็นจริงรึเปล่า ใกล้หรือไกลใจฉันก็ยังเป็นของเธอ คิดถึงเสมอเธอจะรู้บ้างไหม แล้วเธอล่ะยังรักกันหรือเปล่าอยากรู้ความนัย ไม่อยากเป็นแค่ไครที่คิดไปเพียงคนเดียว ตอนนี้เรียนจบเป็นผู้ใหญ่แล้วยังมั่นคงอยู่หรือเปล่า
16 พฤศจิกายน 2553 00:41 น. - comment id 1169279
ใกล้หรือไกลใจฉันก็ยังเป็นของเธอ คิดถึงเสมอเธอจะรู้บ้างไหม แล้วเธอล่ะยังรักกันหรือเปล่าอยากรู้ความนัย ไม่อยากเป็นแค่ไครที่คิดไปเพียงคนเดียว ห่างหายแต่ไม่ห่างเหินค่ะ สวัสดีค่ะ..คุณฤกษ์