วาสนาแห่งรักถูกสะบั้นระหว่างภพ.. มาให้รู้จัก..ผูกพันด้วยสายใยก่อนร้างจากไกล..สุดสิ้นไร้หนทาง กลีบแก้วสีขาวไหวสะท้านอยู่กลางฝน..หยาดเพชรร่วงหล่นสู่พื้นดิน ก่อนซับสลายไร้ร่าง..ไร้รอย ดุจห้วงเสน่หา..ดุจเสียงคีตาที่ชื่นหวาน เมื่อผ่านไปเนิ่นนาน..เหลือเพียงความขื่นขม ธารน้ำใจเลือนหายไปในสายลม...ที่พร่างพรมคือน้ำตาแทนอาลัย กี่กาลยาวนานเกินนับ..ฟ้าพยับสีเทาคนเหงาหงอย ชีวิตพ้นผ่านอย่างเลือนลอย..มีแต่ความท้อถอยมาคอยเยือน
ลานจันทร์ฝันกวี 13 ก.ย. 2553 17:03 น. - ID 136867 
941
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
