มองดูหยดน้ำฝนหยดน้อยหยาดย้อยแต้มอยู่บนปลายใบพฤกษา ร้อยรำพัน...ฝันคำนึงไปถึงนางพญาแห่งป่าอันไกลโพ้น เจ้าหญิงแห่งป่าในความฝัน..คล้ายยลยินเสียงบุหรงร่ายร้อง..ลำตัวอ่อนฟ้อนเริงรำงามงอน ..กลิ่นเอื้องป่า โชยมาแต่ไกล...หอมนัก....หอมจนใจรู้สึกสะอาด..สงบเย็น..ปานว่า ได้พบกับ...จอมนารีเทพีแห่งพฤกษ์ไพร..ยากหาผู้ใดเสมอเหมือน