ผู้ใดจะเทียบเท่า ดุจเงาบ่เหหัน มือแม่ประโลมรันทร์ พสุธามิเปรียบปาน สั่งสอนถนอมเจ้า สละเฝ้าทุกวันวาร เปรียบแม่ดั่งอาจารย์ อุดมเลิศประเสริฐกุล ความรักที่ถักทอ พินิจก่อเกิดการุณย์ ขอกราบระลึกคุณ จริยาคุณานันต์ คุณใดจะหาเปรียบ บ่มิเทียบสุขสิ่งสันต์ ขอแทนชั่วนิจรันทร์ ทุกวันวารมิเปลี่ยนแปลง ขอมอบให้แม่ ผู้น่ารัก เอิ้กๆ