ลากลับบ้านเก่า ลากลับบ้านเกิด ลาความศิวิไลซ์ ลาความศิวิเลิศเมืองฟ้า จากสูงสุดสู่สามัญที่เคยมา โหยหาธรรมชาติเพื่อเยียวยาหัวใจ อยู่เมืองกรุงไม่มีมุ้งให้กาง มีแต่ห้องอ้างว้างหวั่นไหว ท้องฟ้าทางนี้ว่างเปล่าจับใจ ไม่มีดาวมาประดับไว้คู่เคียงจันทร์ นาทีนี้คิดถึงบ้านเราเหลือเกิน ใช่แค่ความบังเอิญที่ผ่านผัน อีกไม่นานจะกลับไปไม่ลืมกัน ความผูกพันมั่นคงอยู่ในหัวใจ
6 เมษายน 2545 06:14 น. - comment id 44511
บายๆๆๆๆๆๆๆ อยากตามไปเที่ยวจัง อิอิอิอิ
6 เมษายน 2545 19:55 น. - comment id 44565
เดินทางโดยสวัสดิภาพจ้าโคลอน.....
6 เมษายน 2545 21:40 น. - comment id 44581
โชคดีค่ะ
6 เมษายน 2545 22:34 น. - comment id 44594
กลับมาบ้านก็ดีเหมือนกันคับ ยังไงบ้านเราก็น่าอยู่ที่สุดแล้วนะ