เอื้อมดาวหมายไขว่คว้า เก็บดาวมาอยู่เพื่อนกัน ให้จันทร์นั่งเฝ้าฉัน ในคืนวันไม่มีใคร วอนลมพายุพัด โบกสะบัดคลื่นซัดไหว ใบไม้เร่งผลิใบ และคว้าไขว่ผ้าห่มนอน หลับตาไม่ยอมลง เพราะไม่ปลงเรื่องวันก่อน วันนั้นแดดไม่ร้อน เมื่อตื่นนอนเธอก็มา จับมือฉันเบาเบา รีบก้าวเท้าใกล้เข้ามา กระซิบบอกอย่างช้าช้า เธอบอกว่าผมลาก่อน