กราบพระคุณบูรพาอาจารย์

กวีบ้านไร่

จะหยิบยกบทเพลง ขึ้นกล่าวขาน
ถึงตำนาน คุณครู ผู้สั่งสอน
หยิบเริ่งร่าย ก่ายกาพย์เป็นบทกลอน
ในทุกตอน เพราะสำนึกพระคุณครู
เพลงวงค์จันทร์ ไพโรจน์เคยขับร้อง
ให้ทำนองเพลงครูให้รับรู้
ถึงชีวิต อันอดทนของคุณครู
ส่งให้รู้ พระคุณที่คงประเทือง
แสงเรืองเรืองที่ส่องประเทืองอยู่ทั่วเมืองไทย 
คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่ 
โอ้ครูไทยในแดนแหลมทอง 
เหนื่อยยากอย่างไรไม่เคยบ่นไปให้ใครเขามอง 
ครูนั้นยังลำพองในเกียรติของตนเสมอมา 
ที่ทำงานช่างสุดกันดารในป่าดงไพร 
ถึงจะไกลก็เหมือนใกล้ เร่งรุดไปให้ทันเวลา 
กลับบ้านไม่ทันบางวันต้องไปอาศัยหลวงตา 
ครอบครัวคอยท่าไม่รู้ว่าไปอยู่ไหน 
ถึงโรงเรียนก็เจียนจะสายจวนได้เวลา 
เห็นศิษย์รออยู่พร้อมหน้า ต้องรีบมาทำการสอน 
ไม่มีเวลาที่จะได้มาหยุดพอพักผ่อน 
โรงเรียนในดงป่าดอนให้โหยอ่อนสะท้อนอุรา 
ชื่อของครูฟังดูก็หรูชวนชื่นใจ 
งานที่ทำก็ยิ่งใหญ่ สร้างชาติไทยให้วัฒนา 
ฐานะของครูใครๆก็รู้ว่าด้อยหนักหนา 
ยังสู้ทนอุตส่าห์สั่งสอนศิษย์มาเป็นหลายปี 
นี่แหละครูที่ให้ความรู้อยู่รอบเมืองไทย 
หวังสิ่งเดียวคือขอให้ เด็กของไทยในผืนธานี 
ได้มีความรู้เพื่อช่วยเชิดชูไทยให้ผ่องศรี 
ครูก็ภูมิใจที่สมความเหนื่อยยากตรากตรำมา 
จะกี่คนที่รับรู้ถึงครูท่าน
จากวันนั้นถึงวันนี้ เคยเอ่ยหา
ถึงพระคุณ คุณครูบูรพา
ศิษย์กล่าวมาด้วยสำนึกถึงพระคุณครู
ชีวิตหดหู่ ครูประชาบาล    เปรียบเรือโดยสาร  
เหมือนสะพาน หนอชีวิตครู  สอนเด็กให้เรียนดี   
พากเพียรให้มีความรู้     ใครบ้างที่เห็นใจครู  
มาดู.ครูประชาบาล   บางครั้งครูว่า ก็หาว่าร้าย   
ถูกสั่งให้ย้าย ย้ายไปในกันดาร    ลำบากเพียงใด   
ใกล้ไกล.แสนทรมาน    ตั้งใจต้องไปเพื่องาน   
ต้องการสอนเด็กให้ดี   
นี่แหละหนา เกิดมาเป็นครูสอนคน   
แต่บ้างคน ข้ามตนเป็นครูเสียนี่
ไม่บูชาแล้ว ยังกลับมาย่ำยี  
ถึงศิษย์จะไม่ปราณี  แต่ครูนี้ยัง มีเมตตา  
ถึงใครลบหลู่ โถครูอย่างเรา  
ตื่นนอนตอนเช้า  ก็เฝ้าแต่สอนวิชา
เหน็ดเหนื่อยเพียงใด  ใกล้ไกลครูไม่เคยว่า   
ขอเพียงให้มีวิชา
คือปรารถนา.ของครู
กวีบ้านไร่ขอหยิบเอาเนื้อหาเพลง ครูมาเศียรวาท ด้วยนำนึกพระคุณครูครับ				
comments powered by Disqus
  • = สิ้ น ฝั น =

    16 มกราคม 2553 12:22 น. - comment id 1086831

    ........ครูบนดอย 
     ดุจแสงหิ่งห้อยกลางป่า
    ขจัดความมืดนานา 
    สร้างเสริมปัญญาคงมั่น
    ศรัทธาหน้าที่  
    พร้อมพลีสุขสารพัน
    ขออยู่อย่างผู้สร้างสรรค์  
    สมคำขวัญครูผู้ให้............
    
    (ส่วนหนึ่งของเพลงครูบนดอย)
  • ปรางทิพย์

    16 มกราคม 2553 15:02 น. - comment id 1086858

    บทเพลงนี้เพราะค่ะ
    อิอิ...สมัยเป็นเด็กร้องเพลงนี้ ได้รางวัล
    ด้วยนะคะ  เป็นอีกหนึ่งความทรงจำน่ะ
    ช่วงนั้น นอกจากบ้านแล้ว โรงเรียนคือ
    สถานที่ ๆ เราอบอุ่นน่ะ ได้ครู เพื่อน
    ดนตรี กีฬา ทำให้มีปรางทิพย์ในทุกวันนี้ค่ะ
    
    มาร่วมกราบครูด้วยคนค่ะ
    36.gif36.gif36.gif
  • bananaleaf

    17 มกราคม 2553 13:44 น. - comment id 1087157

    มาร่วมไหว้ครูด้วยค่ะคุณกวีบ้านไร่ 36.gif46.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน