๏ ขอขอบคุณพี่น้อง.......แนบใน ใจเฮย ตรึงจิตนานนับไกล.....เกิดกว้าง อารีโอบเอื้อไอ.............อบอุ่น กำซาบซ่านแทรกสร้าง.........มิตรซร้องหมายชม ๚ ๏ พรเลิศจากพี่ป้า.......กันนา ย้อนยกยอนำพา.......สร่างไข้ หวน-วนกลับคุณา......คืนพี่ สุขมิสร่างซาได้.......รับแล้วหฤหรรษ์๚ ๏ เฌอมาลย์นำส่งให้......จตุพร สร่างโศกโรคพ้นจร.......สลัดทิ้ง มาลัยพร่างย้อนศร......มาสู่ ให้นุชพิสุทธิ์พริ้ง.....เพริศแพร้วยิ่งเทอญ๚ ๏ ยาเอยยาปวดแก้.........โรคา ร้อยทุกข์พันหมื่นมา.........ข่มแก้ หลุดหมองหม่นร้างรา.....กำหราบ โอสถปลดเปลื้องแท้....ทอดค้างคอยถอน๚ ๏ นักสืบนี้ใช่ไร้ .......เรียงนาม ยังบ่งบอกทุกยาม.....เยี่ยงนี้ มีมากยิ่งจิตงาม........แง้มหยาด สาดส่องประกายชี้......แทรกเย้ายอแสง๚ ๏ ประภัสสรส่องแก้ว.......ประไพ มากจิตรในน้ำใจ.........จับแล้ว คอยหาห่วงถามไม-.....ตรีจิตร แม่นอ กำซาบกำจายแจ้ว......จวบนี้มิคลาย๚ ๏ พรพจน์หยดจากฟ้า......ฉ่ำฝน เย็นจับระยับจน.......ชื่นแล้ มิตรหมายนฤมล........โคล่อน แม่เฮย เพียงมิลืมเพื่อนแท้.....จิตสล้างเริงฝน๚ ๏ รมณียาหนุ่มนี้........นำพร ไตรรัตน์แห่งบวร....ประเสริฐล้ำ รับแล้วแห่งอาทร.....แทนบอก คงผูกพันชูค้ำ.......มัดคล้องรัดแขน๚ ๏ หยดหนึ่งเทียนส่องให้......เห็นแสง สว่างนา สาดแทรกมิครางแครง.....คิดจ้อง เปลวปลายเด่นสีแดง.......มิดับ ใครใคร่ผูกไมตรีน้อง.....นุชนี้อรชร๚ ๏ แม่พิมของชาตินี้........พิมนาง เฝ้าหมั่นแจวเรือหาง.....ส่งเจ้า หวังหนึ่งต่อเติมวาง......กำหนด เหล่าศิษย์สู่ฝั่งเหย้า.......ย่อมซึ้งแต่ตน๚ ๏ ฉางน้อยเจ้านุชน้อง.....นฤมล แม้นจักเจ้าซุกซน.......อยู่บ้าง น้ำใจกลับมากยิ่งจน.....เกินคาด ขอสุขภิรมณ์สร้าง.......แด่เจ้าเถิดหนอ๚ ๏ ฝากฝันนามพี่ผู้.......เมตตา เพียงหนึ่งน้องโศกา.....ก่อนครั้ง ดึงปลุกปลอบนำพา......ฉุดลุก ไม้หักจึงสานรั้ง........รุดสู้เผชิญ.๚ ๏ ปรางค์ทิพย์ดุจทิพย์เพี้ยง......ผกามาศ งามส่องประกายผาด........ผ่องแก้ว ขอสุขสวัสดิ์หยาด.......แยงทาบ พรส่งหวนย้อนแพร้ว......พาดพ้องกรองได๚ ๏ แค่คำทายทักนั้น......แน่นใน มิตรมากมีปานใด.....ใช่ล้า เพียงเอ่ยปากเผยใจ....จับจิต โอ้ว่าเพียงลูกหว้า......หว่านต้นไมตรี๚ ๏ คำเอ่ยเผยบอกไว้......อินสวน พี่พี่ ยังติดตรึงคล้ายตรวน........ผูกข้อ ดุจดินด่างดานพรวน......พื้นพลิก จึ่งสุกใสโลมล้อ......หลบร้อนผ่อนลง๚ ๏ อนงค์นางหนึ่งนั้น......มิตรสหาย มิห่างร้างมลาย........หลบเร้น คงเคียงอยู่ทักทาย.....มิขาด คือเพื่อนเสมือนเน้น.....หน่ายนั้นหามี๚ ๏ กิตติกานต์เด่นด้วย.....ไมตรี บ่ห่างหายหน่ายหนี....หลบหน้า แลเยือนพบย่อมมี.......ทายทัก ขอแม่จงจรัสจ้า......เฉกด้วยนามนาง๚ ๏ นามวิชัยใช่เชื้อ....พ่ายใด ชำนะเหนือโพยภัย......เฉียดกล้ำ ขอบคุณยิ่งคำนัย......ส่งสุข ผลส่งคืนท่านย้ำ.....ยื่นให้มากโข๚ ๏ สุขส่งสอดแทรกสร้าง........ ธันวันตรี สมดั่งมิตรคิดดี........ส่งให้ จำเริญรุจน์ฤทธี.......มากบ่ม ร้ายพ่ายหน่ายมิใกล้......ห่างสิ้นสหลีกหนี ๚ ๏ ไหมไทยคงค่าล้น........แลเห็น งามจิตผกายเย็น.......หย่อนแล้ว อย่าได้พบลำเค็ญ.....มาสู่ เดือนเด่นเช่นไหมแก้ว.....เกริกก้องเกรียงไกร๚ ๏ ครู..ผู้ประสิทธิ์แก้ว.......ก่อกานท์ แก้ว..ส่องเจียร์จดจาร......เจิดได้ ประเสริฐ..ยิ่งทุกกาล.....สานก่อ ยอยกจึงนบไว้.........ว่านี้พระคุณ๚ ๏ กระดาษทรายขัดเกลี้ยง......หลอมเกลา ศิษย์นา ครูหนึ่งนุชแฝงเงา.........นักสู้ สอนสั่งยุวเยาว์......ยากอยู่ แรงรักปักใจรู้.........ชีพนี้มุ่งสอน ๚ ๏ พิมญดานุชน้อง.........นวลงาม งามจิตมิขิ้งขาม.........เสน่ห์เน้น งามกายยิ่งกว่านาม......บ่งบอก ขอแต่จำเริญเต้น.....ไต่เต้าในงาน๚ ๏ วงค์ตะวันทอทาบฟ้า.......ทอดนวล งามงดจรดพฤกต์สวน......ส่องสล้าง แลเด่นฉาบยินยวล........ยลหยอด จรัสรุ่งรุ้งมิร้าง..........คู่หล้าค้างโลม๚ ๏ ใบตองอ่อนสดด้วย.......ดื่นเขียว ตองห่อจีบแลเรียว.......รีดโง้ง จักสานสอดต่อเทียว.....เคหะ เทียมแฮ ชั้นช่อแซมวงโค้ง.......เด่นต้องแตะตา๚ ๏ เสมอจุกใช่ก่อพ้น.......เกินเศียร ยังหมั่นหมายแวะเวียน......พากษ์ไว้ ขอบคุณยิ่งคำเขียน.....ล้อหลอก มิตรภาพคงผูกได้.....กว่าถ้อยอื่นเผย๚ ๏ ขอบคุณพี่ช่อฯนี้......แนบนาน เคยบอกแนะประสาน....ช่องชี้ น้องหนีหน่ายคนพาล....แพ้พ่าย ใจเนอ จึงพี่ปลอบน้องนี้....หน่ายร้างคอยหลอน๚ ๏ ได้พบคนเด่นด้วย.....คอนพู ทนเฮย สุขยิ่งกว่าวธู.......ส่งยิ้ม ไมตรีจิตพื้นปู.....ทางบอก สานส่งสนิทลิ้ม.....รสซ้อนซ่านทรวง ๚ ๏ ราชิกาชื่อพ้อง.....สนิทใน ดุจดั่งนางหนึ่งใด.....พบแล้ว น้ำจิตชั่งวิไล.......ดุจร่าง มิ่งมิตรอันเพริดแพร้ว....แห่งบ้านนี้หนอ๚ ๏ ยิปซีชื่อแปลกนั้น...ใช่แปร อื่นนอ กลับมากเกินมิตรแล.....ช่อชั้น ยินดีนักใช่แช.....เชือนเลื่อน ใจผูกพันติดครั้น.....ค่อยย้ายชิดเคียง๚ ๏ แสงเพชรส่งวาบเวิ้ง......ทางจร นำส่องคนแรมรอน......ย่างก้าว ผกายแจ่มดุจวอน.....ชวนว่า จรัสจึ่งแจ้งอะคร้าว.....จับจ้องจอดใจ๚ ๏ นราสิริล้ำ.......โลมชม จุ๋นจุ่นใครยังงม.....คิดง้าง ทายทักจากพี่สม....ใจนึก เพียงแค่นี้อิ่มอ้าง...เอิบแล้วเต็มทรวง๚ ๏ วิทย์ศิริรุ่งเค้น........คำโคลง เคยพบแลจรรโลง.....ขับร้อง มือใหม่หัดขับโขลง...บ่แจ่ม เชิญแนะชี้ช่องคล้อง......ขีดเหล้นโคลงหลอน๚ ๏ นามก่องกิกหยิกแก้ม......เหล่าสาว เอินหยอกเพลินแพรวพราว...พิศไว้ เวียนแวะสู่ทุกคราว.....เสมอยิ่ง พี่มั่นเสมอได้.......ใช่ทิ้งกลางครัน๚ ๏ อัลมิตราหนึ่งผู้.......มั่นคง แม้นเฉกเช่นอนงค์.....หนึ่งนั้น หากจักแกร่งเกินอง....หญิงอื่น ยืนหยัดต้านลมกั้น......ลู่ก้องโถมกลืน๚ ๏ กุลาคนมากพร้อม......กานท์กวี ถ่ายพจน์ชูวจี........จึ่งแต้ม สอดส่องสู่พาที......มิตรภาพ น้องพี่พึ่งพาแย้ม.....อยู่ยิ้มข้างเคียง ๚ ๏ มะกรูดกุ๊ดจี่น้อง.......พิไล เจิดแจ่มแอร่มวัย.......จรัสแจ้ง เบิกบานซ่านปราศัย......ทุกเมื่อ บุญส่งสุขใช่แสร้ง......ว่าสร้างชั่วคราว ๚ ๏ เรรินรินใส่น้ำ.........ไมตรี ยอยกเพ่งมณี.........เลิศล้ำ ประกายแจ่มขจี......ทรงค่า ซึมซับรับรอยย้ำ......หย่อนรู้อยู่เสมอ ๚ ๏ ตัวเล็กด้วยนุชน้อง......นิ่มนาง ทักส่งสุขบอกวาง.......ฝากไว้ จำเริญแด่แม่ปรางค์.....ปราชญ์เปรื่อง สิริลักษณ์เทียมได้.......ยากแล้วใครเหมือน ๚ ๏ ดอกบัวพิศุทธิ์เพี้ยง.......มาลัย เอื้อแห่งอาทรใจ...........ทุกครั้ง ไร้ทุกข์โรคห่างไกล.....อย่าเฉียด ให้เบ่งบานก้านรั้ง......ช่อรุ้งกำจร ๚ ๏ เพียงพลิ้วปลิวสู่พื้น......ภพใด สุขจักก่อหอมไกล.......ทั่วหล้า ยามสบสู่หทัย.......สุขยิ่ง แท้นอ สรรพสิ่งดีดื่นฟ้า......ฝากให้สมสนอง ๚ ๏ น้ำตาลหวานหว่านเร้า.......โลมใจ รับรสซ่านชอนไช.......แทรกสิ้น ไร้ขมขื่นใดใด.........ผันผ่าน ใครใคร่ชิมรสลิ้น.....ซาบซึ้งตรึงนาน ๚ ๏ ก้าวที่กล้าย่างก้าว......มั่นเดิน มาสู่พร้อมสรรเสริญ......ส่งให้ พรใดมากคุณเกิน......ขานกล่าว จงสู่เธอผู้ได้.......มากด้วยไมตรี ๚ ๏ พี่รันพลันเยี่ยมน้อง.......คนจน จึงอิ่มเต็มกมล.........มากแล้ว ครอบครัวสุขอำพน.....โภคทรัพย์ พรเลิศประเสริฐแก้ว....ส่งย้อนคืนคำ ๚ ๏ กีรติดั่งว่าไว้.........เกิ่รนคำ ยังฝากแฝงถ้อยนำ......หน่อเนื้อ ขอบคุณแวะเวียนทำ.....บอกข่าว จงแจ่มจำรัสเชื้อ.......เช่นนั้นเนิ่นนาน ๚ ๏ อรุโณโผล่แจ้ง.......กำจาย ไร้ทุกข์สุขสมหมาย....รุ่งแล้ว เลียมโลมไล่หม่นคลาย......ข่มขับ รอรุ่งประกายแก้ว.......ก่อก้านสุริโย ๚ ๏ เพียงแพรวแวววับฟ้า......เกร็ดงาม ประดับจับทุกโมงยาม.......ระยับแย้ม เบื้องบนแต่งเต็มตาม......ระดาษ แลจึ่งตลึงแต้ม.....ต่างต้องมองตาม ๚ ๏ กวีน้อยหนุ่มผู้....พากเพียร เชิงเชี่ยวโชว์จารเขียน......ดื่นห้อง ใครเห็นชอบแวะเวียน........ต่อตอบ จึ่งเร่งสรรสร้างซร้อง.........ผลิตให้ยลชม ๚ ๏ ตรากลมโตเต่งตั้ง.......หน่วยตา จำรัสแห่งดารา..........เด่นห้วง ฉายแสงฉ่ำอาภา........ขับสว่าง เพ็ญพร่างหลบหลีกจ้วง......แข่งสู้รัศมี ๚ ๏ ขออภัยชื่อนั้น.......หล่นหลุด จึงบอกออกเผยผลุด.....ทุกผู้ กิ่งโศกซาบซึ้งสุด......จักเอ่ย หากชื่อใครหายรู้......จักต้องขออภัย ๚ะ๛
22 ธันวาคม 2552 12:03 น. - comment id 1077462
พี่กิ่ง ที่ 1 แบบไม่เกรงใจอ่ะนะ
22 ธันวาคม 2552 12:04 น. - comment id 1077464
22 ธันวาคม 2552 12:06 น. - comment id 1077465
กวีน้อยหัดโค้ง โคลงเคลง เรียนเล่นแบบกันเอง มุขน้อย เขียนตวัดไก่เกรง กลัวเขี่ย เชิญแนะคลายปมด้อย พี่น้อง บ้านเฮา
22 ธันวาคม 2552 12:07 น. - comment id 1077466
ในที่สุดพี่แบมก็ช้าไปเสี้ยววินาที อวยพรไว้ในเอ็มดูเอาเองนะคะ
22 ธันวาคม 2552 12:23 น. - comment id 1077472
แต่งโคลงเก่งจังเลยค่ะ
22 ธันวาคม 2552 12:23 น. - comment id 1077473
หวัดดีขอรับ...ท่านกิ่งฯ ผมขอเปลี่ยนจาก บอกข่าว...เป็น...โภคทรัพย์...ได้ป่าว...ขอรับ...กะลังแย่... มิตรไมตรีมีให้เพียบน่ะขอรับ...
22 ธันวาคม 2552 12:41 น. - comment id 1077481
22 ธันวาคม 2552 12:47 น. - comment id 1077483
:) มากความพยายามแท้ รู้งี้ เกณฑ์สมาชิกทั้งหมดมาอวยพรก็ดีเนอะ จะได้เขียนแค่ห้าหมื่นกว่าบทเองอ่ะ
22 ธันวาคม 2552 13:42 น. - comment id 1077519
นำภาพน้องส้มมาให้กำลังใจคนไม่สบายจ้า
22 ธันวาคม 2552 13:44 น. - comment id 1077523
ขออนุญาต มาลงตรงนี้ละกันเนอะ มีความสุขมากๆ ขอให้มีสุขสมใจ คุณกิ่งโศกค่ะ
22 ธันวาคม 2552 15:09 น. - comment id 1077553
คุณแอฟ... มาเร็วนิ ..หวัดดีจ้า คุณแบม ....ที่สองก้อไม่เป็นไรครับ และขอบคุณมากที่เปิดบ้านฉลองวันเกิดให้กิ่งโศกครับ ซายซึ้ง คุณกวีน้อย.... ขอบคุณมากครับที่มาทักทาย งานกลบทคุณ ยอมรับว่า กวีน้อย ขยันมาก ( ที่ขยันคงเพราะไปตั้งเป้าหมายไว้ตั้ง ร้อยกว่านะ) คุณแอฟ...ขอบคุณสำหรับคำอวยพร เด๋วไปบ้านจะเปิดเอมอะ ที่ทำงาน ต้องแอบเปิด อิอิ คุณ อนงค์นาง....ขอบคุณที่ไปอวยพรวันเกิดนะครับ..กว่าจะเขียนหมดครบคนเล่นเอาหน้ามืดเลยครับ อิอิ คุณกีรติ...อิอิ ครับได้เลย ขอให้รวยทรัพย์สินเงินทอง.....เอ แล้ว สาวๆ นี่ ไม่คิดอยากจะรวยมั่งรึ อิอิ คุณน้ำตาลหวาน .....ขอบคุณที่ไปอวยพรให้ที่บ้านคุณแบมนะครับ คุณอัลฯ....อิอิ แค่นี้ก้อหน้ามืด น้ำหนักตัวหายไปหลายกิโลอะ อิอิ ผอมแล้วไม่หล่อ ไม่ชอบผอมนะ อิอิ คุณแบม....ขอบคุณสำหรับภาพน้องส้มเปลือยนะครับ อิอิ คุณจันทร์จ้า หวัดดีจ้าน้องเอก ขอบคุณที่มาอวยพรให้ตาคำ นะ เรียกตาคำเหมือนเดิมก้อได้จ้า...
22 ธันวาคม 2552 15:23 น. - comment id 1077556
มาช้าไปนิ้ดสสสสสสสสสส ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ อิอิอิ อย่าว่ากันน๊า
22 ธันวาคม 2552 15:26 น. - comment id 1077557
คุณยายแม่มด ขอบคุณครับ
22 ธันวาคม 2552 15:55 น. - comment id 1077561
22 ธันวาคม 2552 16:52 น. - comment id 1077577
ขอขอบคุณเช่นกันค่ะ
22 ธันวาคม 2552 17:47 น. - comment id 1077611
.......ว๊าว มีชื่อ ฉางน้อยด้วย โคลงนั้น เขียนแบบมึนๆ 55555 พี่แบมบังคับ อิอิ
22 ธันวาคม 2552 19:38 น. - comment id 1077639
22 ธันวาคม 2552 20:20 น. - comment id 1077655
..ขอให้มีความสุขสมหวังนะคะ...เก่งมากค่ะ..แต่งได้เป็นโคลงทั้งหมด..ชื่นชมนะคะ..
22 ธันวาคม 2552 21:03 น. - comment id 1077678
เก่งจังเลยแต่งโคลงได้เก่งมาก ขอคารวะ
22 ธันวาคม 2552 21:21 น. - comment id 1077687
งาบ งาบ งาบ...
22 ธันวาคม 2552 22:12 น. - comment id 1077748
เก่งจริง ๆ นะคะ เห็นว่าไม่สบาย ยังระดมความเก่งเขียนโคลงได้เช่นนี้ น่าชื่นชมค่ะ
23 ธันวาคม 2552 07:09 น. - comment id 1077841
พรใดแวววาวให้....พรพรหม กลับสู่ผู้ชิดชม......ชื่นยิ้ม อัปสรพร่างพรพรม....อำไพ ดาวส่องปองรื่นลิ้ม.....อิ่มล้อมจอมขวัญ
23 ธันวาคม 2552 08:23 น. - comment id 1077886
แต่งได้ดีมากๆๆเลยค่ะ
23 ธันวาคม 2552 08:50 น. - comment id 1077898
เก่งมากเลยเนาะ
23 ธันวาคม 2552 18:42 น. - comment id 1078189
แต่งโคลงได้ยาวจริงๆ ว่าแต่บทของยา โอสถปลดเปลื้องแท้....ทอดค้างคอยถอน๚ แบบ..จั่งซี้มันต้องถอนป่าวจ๊ะปู่ อิอิ
23 ธันวาคม 2552 21:29 น. - comment id 1078296
ขอให้ปู่สุขภาพแข็งแรง...สุข โชคดีตลอดไปนะคะ