อย่าถามฉันว่าพรุ่งนี้จะมีไหม เพราะหัวใจเฉื่อยชาล้าสมอง โลกแปลกไปไกลกว่าจะเหลือบมอง หยุดจับจ้องด้วยเหนื่อยนักหนักเปลือกตา โมงยามนี้มีเหลือเพื่อหยุดพัก อยู่จมปลักกับซากหวังยังโหยหา มงกุฎหนามที่เธอครอบมอบให้มา แทนคำว่าขอบคุณกรุ่นสัมพันธ์ ถึงความรักจักจางหายมลายโลก กายชุ่มโชกเลือดหลั่งรินสูญสิ้นฝัน ถึงเมตตาแห้งเหือดหายกลายเป็นควัน แผลนับพันจากคมมีดกรีดทิ้งรอย แต่วันหนึ่งฉันจะมาอีกคราครั้ง ต่อเติมหวังด้วยศรัทธามิล้าถอย มือถือมีดกรีดหัวใจให้เป็นรอย เพื่ออย่างน้อยเพียงรู้ฉันนั้นหายใจ....
17 ธันวาคม 2552 21:56 น. - comment id 1075376
ล้มวันนี้เพื่อลุกขึ้นอีกครั้งแล้วเดินอย่างมั่นคงและสวยงามครับ กลอนเพราะมากครับ
19 ธันวาคม 2552 11:19 น. - comment id 1075949
เป็นอะไรน๊อ กลับมาอย่างเหงาๆเศร้าๆ ถ้าเรื่องฟามรักคิดซะว่า "อกหักดีกว่ารักไม่เป็น" แบบที่เค้าพูดต่อๆกันมาอ่ะ...
23 ธันวาคม 2552 20:29 น. - comment id 1078257
happy new year 2010 u.k.