ท่องไปในทุ่งกว้าง
นาราวดี ณ ศรีกาญจน์
ท้องฟ้า ณ ยามเย็น แสงทองเด่นเป็นคุณค่า
ท้องทุ่งที่สุดตา งามนักหนาเมื่อได้ชม
ลมเย็นพัดมาเรื่อย น้ำไหลเอื่ยอยดงามแสน
รวงข้าวทั่วทั้งแดน คล้อยตามไปในทันที
สุขใจในยามนี้ ท้องทุ่งที่มีคุณค่า
เดินไปได้สบตา หมู่นกกาที่กลับรัง
เจื้อยแจ้ววะแว่วเสียง ฟังสำเนียงที่มีพลัง
พรุ่งนี้ที่มีหวัง ยังมาเยือนเหมือนเตือนใจ
ฟ้ามืดสลัวมา ดวงจันทราห็มาแทน
ท่องทุ่งทั่วทั้งแดน ขอลาเจ้าเท่านี้เอย
เป็นกลอนที่แต่งไปเรื่อย ตอนเดินทางพบเห็นแล้วเขียนเลย
ทำให้ไม่ได้คำนึงถึงสัมผัสระหว่างบท
มุ่งแต่เก็บบรรยายกาศผ่านเป็นตัวหนังสือ ตามที่ตาเห็น
ทุ่งข้าว ณ บ้านปรังกาสี อ.ทองผาภูมิ กาญจนบุรี
เป็นไร่ข้าวบนภูเขา เห็นแล้วสวยดี