ธรรมชาติกับความรัก....หนาวท้อ...รอสัญญา

ทิพย์โนราห์ พันดาว

ลมหนาวครวญ ครางเร้า เย้าใบไม้
ระคนคล้าย เอื้อนเอ่ยรับ กลับคืนถิ่น
หมอกอาลเคล้า เบาบาง ร้างฝนริน
ดั่งอาจินต์ เหมือนวันวาน เคยผ่านมา....
ฝนลาลับ ห่างตา พฤกษาโศก
เคยชุ่มโชก ด้วยหยาดริน ถวิลหา
รอฝนหลั่ง รสสราญ ผ่านอีกครา
หลงมนต์ตรา ในวสันต์ จึ่งมั่นคอย....
พฤกษ์ไพรพันธ์ เคยสด สลดแสลง
เดียวดายแดง น้ำตาลทอ หงอเหงาหงอย
ด้วยแรงราน ตะวันเพลิง ที่เหลิงลอย
พรมลบรอย แห่งวสันต์ ที่ผันลา....
ยามลมเร้า หยอกล้อ พ้อใบไม้
ฟังดูคล้าย เพลงแห่งใจ ที่ใฝ่หา
กี่หนาวเอย ที่รอ ต่อสัญญา
เอ่ยวาจา แล้วใย ไฉนลืม...
ลมหนาวครวญ ครางเร้า เย้าใบไม้
ในอกซ้าย หนาวภวังค์ รังแต่ฝืน
ด้วยเดียวดาย ในมุมช้ำ ทุกค่ำคืน
ทนเก็บกลืน ขืนรอวัน ที่สัญญา.....
                               ทิพย์โนราห์ พันดาว				
comments powered by Disqus
  • ปรางทิพย์

    28 ตุลาคม 2552 12:17 น. - comment id 1057669

    ยามลมเร้าเย้ายวนให้ครวญหา
    รอสัญญาครานี้ที่ร่วมฝัน
    ในอกซ้ายคล้ายท้อรอคอยวัน
    หนาวลมหวั่นสั่นไหวฤทัยคราง
    
    บทกลอนอ่อนพลิ้ว  ค่ะ  11.gif36.gif36.gif36.gif
  • ยายแม่มด

    28 ตุลาคม 2552 13:54 น. - comment id 1057721

    อ่านกลอนพลิ้วปลิวไหวใบธรรมชาติ
    กลอนสะอาดหวานรื่นไม่ขื่นขม
    กลอนสวยงามหยอกเย้ากับสายลม
    ขอชื่นชมกลอนระรื่นชื่นอุรา
    
    **********************
    
    ขอให้สมหวังกับการรอคอยนะคะ
    
    อิอิอิ
    
    
    
    11.gif6.gif36.gif
  • เพียงพลิ้ว

    28 ตุลาคม 2552 14:22 น. - comment id 1057746

    ลมหนาวร้อเพราะรอ..ทรมานใจดีจังนะคะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • เสมอจุก

    28 ตุลาคม 2552 14:39 น. - comment id 1057759

    บ้านกลอนวันนี้มีแต่คนเศร้า.....10.gif
    สวัสดีครับยินดีที่ได้รู้จัก
  • โคลอน

    28 ตุลาคม 2552 17:25 น. - comment id 1057874

    ยังไม่ได้สัมผัสลมหนาวเลยค่ะ37.gif36.gif11.gif
  • กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

    29 ตุลาคม 2552 12:05 น. - comment id 1058117

    ถ้าอยู่อีสาน คงได้สัมผัสลมหนาวแล้วล่ะครับ
    
    แต่ว่าอยู่พิโลกความหนาว ไม่ค่อยกรายใกล้ นอกจากความร้อนระอุ  ทั้งกายและใจ
    
    เบื่อพิโลก อย่างเดียวครับ ร้อนๆๆ มากๆๆ
    
    1.gif
  • นรสิริ

    29 ตุลาคม 2552 14:36 น. - comment id 1058191

    ลมหนาวครวญ ครางเร้า เย้าใบไม้
    ระคนคล้าย เอื้อนเอ่ยรับ กลับคืนถิ่น
    หมอกอาลเคล้า เบาบาง ร้างฝนริน
    ดั่งอาจินต์ เหมือนวันวาน เคยผ่านมา.
    
    ณ  ที่นี่มีเราคอยเขาอยู่
    เขาไม่รู้หรือไรใครห่วงหา
    หยาดพิรุณลาล้างห่างพนา
    เหมือนคนเคยสัญญาลาลับไกล
    
    ฝากเหมันต์พาไปส่งใจเขา
    อกคนเหงาร้าวรานสะท้านไหว
    ใบไม้กรอบแห้งแดงแสลงใจ
    เหลือเพียงรอยอาลัยไว้ให้ยล
    
    แวะมาเยี่ยมค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน