ลมหนาวครวญ ครางเร้า เย้าใบไม้ ระคนคล้าย เอื้อนเอ่ยรับ กลับคืนถิ่น หมอกอาลเคล้า เบาบาง ร้างฝนริน ดั่งอาจินต์ เหมือนวันวาน เคยผ่านมา.... ฝนลาลับ ห่างตา พฤกษาโศก เคยชุ่มโชก ด้วยหยาดริน ถวิลหา รอฝนหลั่ง รสสราญ ผ่านอีกครา หลงมนต์ตรา ในวสันต์ จึ่งมั่นคอย.... พฤกษ์ไพรพันธ์ เคยสด สลดแสลง เดียวดายแดง น้ำตาลทอ หงอเหงาหงอย ด้วยแรงราน ตะวันเพลิง ที่เหลิงลอย พรมลบรอย แห่งวสันต์ ที่ผันลา.... ยามลมเร้า หยอกล้อ พ้อใบไม้ ฟังดูคล้าย เพลงแห่งใจ ที่ใฝ่หา กี่หนาวเอย ที่รอ ต่อสัญญา เอ่ยวาจา แล้วใย ไฉนลืม... ลมหนาวครวญ ครางเร้า เย้าใบไม้ ในอกซ้าย หนาวภวังค์ รังแต่ฝืน ด้วยเดียวดาย ในมุมช้ำ ทุกค่ำคืน ทนเก็บกลืน ขืนรอวัน ที่สัญญา..... ทิพย์โนราห์ พันดาว
28 ตุลาคม 2552 12:17 น. - comment id 1057669
ยามลมเร้าเย้ายวนให้ครวญหา รอสัญญาครานี้ที่ร่วมฝัน ในอกซ้ายคล้ายท้อรอคอยวัน หนาวลมหวั่นสั่นไหวฤทัยคราง บทกลอนอ่อนพลิ้ว ค่ะ
28 ตุลาคม 2552 13:54 น. - comment id 1057721
อ่านกลอนพลิ้วปลิวไหวใบธรรมชาติ กลอนสะอาดหวานรื่นไม่ขื่นขม กลอนสวยงามหยอกเย้ากับสายลม ขอชื่นชมกลอนระรื่นชื่นอุรา ********************** ขอให้สมหวังกับการรอคอยนะคะ อิอิอิ
28 ตุลาคม 2552 14:22 น. - comment id 1057746
ลมหนาวร้อเพราะรอ..ทรมานใจดีจังนะคะ
28 ตุลาคม 2552 14:39 น. - comment id 1057759
บ้านกลอนวันนี้มีแต่คนเศร้า..... สวัสดีครับยินดีที่ได้รู้จัก
28 ตุลาคม 2552 17:25 น. - comment id 1057874
ยังไม่ได้สัมผัสลมหนาวเลยค่ะ
29 ตุลาคม 2552 12:05 น. - comment id 1058117
ถ้าอยู่อีสาน คงได้สัมผัสลมหนาวแล้วล่ะครับ แต่ว่าอยู่พิโลกความหนาว ไม่ค่อยกรายใกล้ นอกจากความร้อนระอุ ทั้งกายและใจ เบื่อพิโลก อย่างเดียวครับ ร้อนๆๆ มากๆๆ
29 ตุลาคม 2552 14:36 น. - comment id 1058191
ลมหนาวครวญ ครางเร้า เย้าใบไม้ ระคนคล้าย เอื้อนเอ่ยรับ กลับคืนถิ่น หมอกอาลเคล้า เบาบาง ร้างฝนริน ดั่งอาจินต์ เหมือนวันวาน เคยผ่านมา. ณ ที่นี่มีเราคอยเขาอยู่ เขาไม่รู้หรือไรใครห่วงหา หยาดพิรุณลาล้างห่างพนา เหมือนคนเคยสัญญาลาลับไกล ฝากเหมันต์พาไปส่งใจเขา อกคนเหงาร้าวรานสะท้านไหว ใบไม้กรอบแห้งแดงแสลงใจ เหลือเพียงรอยอาลัยไว้ให้ยล แวะมาเยี่ยมค่ะ