ว่างจากขับแท็กซี่ พี่เสื้อเหลือง ก็ดับเครื่องไปชุมนุมกับกลุ่มเขา ปิดสะพาน ล้อมสภา มาเถอะเรา บ้างก็เข้าไปปิดล้อมสนามบิน จันทร์ถึงศุกร์ เสื้อแดงสาวเข้าออฟฟิศ เสาร์อาทิตย์ ไปร่วมพรรคชูทักษิณ บ้างร้องเฮ บ้างร้องไห้ ใส่โฟนอิน งานเสร็จสิ้นโบกแท็กซี่ที่ผ่านมา สาวเสื้อแดง หนุ่มเสื้อเหลือง ต่างเคืองคับ จะต้องกลับทางเดียวกัน มีปัญหา มองหน้ากันให้ชัด ไฟสาดตา จึงรู้ว่าคนบ้านใกล้หัว-ท้ายซอย ระหว่างทาง สาวเสื้อแดงหนุ่มเสื้อเหลือง ถกเหตุการณ์บ้านเมือง เคืองคอหอย ฟังวิทยุ ยุยง ไม่ลงรอย รถติดหน่อยก็หันมาต่อว่ากัน เสียงมือตบ ตีนตบ กลบวิทยุ หนุ่มปะทะ สาวปะทุ ดูแข็งขัน อยากจ่ายเงินด้วยความโกรธลงรถพลัน ไฟเขียวนั้นก็พลันเรืองแทนเหลืองแดง รถวิ่งมาติดแยกใหม่ได้เถียงต่อ หนุ่มหน้าหงิก สาวหน้างอ เพราะหัวแข็ง หนุ่มวิพากษ์ สาววิจารณ์ กันร้อนแรง เกิดรอยร้าว สาวขัดแข้ง หนุ่มขัดคอ รถติดนานชั่วโมงครึ่งไม่ถึงบ้าน เห็นสัญญาณไฟเหลืองแดงขัดแย้งหนอ คอยไฟเขียวให้สัญญาณ กัดกันรอ ไฟเขียวมาความทุกข์ท้อก็หายไป อีกกี่แยกกันเล่าเราจะถึง แยกที่ซึ่งไฟเขียวพร่างสว่างไสว เหลืองก็แห้ง แดงก็ท้อ รออะไร หนุ่มสาวแย่งเปลี่ยนคลื่นใหม่หาเพลงฟัง วิทยุปรับหมุนจูนถึงคลื่น เสียงพระธรรมฉ่ำชื่นฟื้นความหวัง ไม่มีสีเหลือง-แดงแย่งกำลัง หนุ่มสาวนั่งฟังเพลินเจริญใจ อันชาติเรารบกันมานานแล้ว บ้างเชียร์แม้ว บ้างเชียร์มาร์ค มากไปไหม ท่านทะเลาะ เราถล่ม ล้มชิงชัย ได้อะไรกลับมาจากฆ่ากัน ไม่ทะเลาะเราก็หนักมากพอแล้ว ร้าวเหมือนแก้วแล้วเออ เธอกับฉัน ตื่นแต่เช้าล้างหน้า เตรียมฆ่าฟัน เมื่อไหร่นั้นจะสันตินิรภัย พอออกรถก็งดพูดหยุดก่อเหตุ วางมือตบ จบพระเทศน์ เขตโปร่งใส ไฟสีเขียวสว่างแจ้งเป็นแสงชัย รถราได้วิ่งลิ่วดังปลิวลม หยุดขบกัดขัดแย้งแท้งประเทศ หยุดก่อเหตุเภทภัยให้ขื่นขม หยุดแปลงเทป หยุดปะทะ หยุดระดม หยุดโค่นล้ม หยุดสาดโคลน หยุดโฟนอิน หยุดปิดล้อม หยุดกลั่นแกล้ง หยุดแย่งยื้อ หยุดสาดสื่อ หยุดเข่นฆ่า หยุดปาหิน จงเป็นกลางล้างพิษให้แผ่นดิน ต่างทำมาหากินดิ้นรนไป ให้ไฟเขียวเขียวสว่างทุกทางโล่ง ชาติปลอดโปร่งรักกันไม่หวั่นไหว แยกสุดท้ายหนุ่มและสาวเริ่มเข้าใจ จะร่วมสร้างประเทศไทยไร้เหลืองแดง ส่งสาวลงตรงหน้าบ้าน ยิ้มหวานให้ ไม่คิดเงินคนบ้านใกล้ใช่เสแสร้ง สาวยิ้มตอบขอบคุณแบ่งถุงแกง คนขันแข็ง พ่อไฟเขียว ถ้าเลี้ยวมา 29 สิงหาคม 2552
7 กันยายน 2552 13:56 น. - comment id 1007745
ใช้สมองเขียนต้องแบบนี้ ไม่จมปลักกับอารมณ์
29 สิงหาคม 2552 20:15 น. - comment id 1033315
ดีค่ะ..ครูกี้..หายไปไหนมานะ..
29 สิงหาคม 2552 20:23 น. - comment id 1033320
อ่านแล้วยิ้ม..มีหนุ่มเสื้อแดงหล่อนิสัยดีเหลือไหมค่ะคริๆๆ
29 สิงหาคม 2552 20:23 น. - comment id 1033321
สวัสดีครับ ครูพิม กี้ก็ไม่ได้หายไปไหนครับ ทำงาน อยู่กับเด็กๆน่ะครับ เดี๋ยวใจดี เดี๋ยวดุ เดี๋ยวก็ขำ เด็กๆชอบร้องเพลงกวนๆน่ะครับ บางทีก็ทะลึ่งตึงตัง แต่ก็น่ารักทุกคน ขอบคุณที่ทักทายกันนะครับ
29 สิงหาคม 2552 20:26 น. - comment id 1033323
สวัสดีครับ คุณพิมญดา มีแต่ชายหนุ่มไร้สีอะครับ รับกี่ที่ดี อิอิ
29 สิงหาคม 2552 20:36 น. - comment id 1033328
เด๋วนี้มีเอาการเมืองมาเล่นนะตาลุง หุหุ ไม่ได้เข้าในนี้ตั้งนานแหน่ะ
29 สิงหาคม 2552 20:40 น. - comment id 1033330
กลอนดี มีสาระจ้ะ
29 สิงหาคม 2552 20:45 น. - comment id 1033332
ได้อ่านแล้วซาบซึ้ง แต่ผมจะยกมือไหว้ชุดเหลืองนะครับ ผมจะตักบาตรทุกเช้าที่ท่านเดินผ่านมา สวมที่สวมชุดแดงผมจะไม่ไหว้หรอกแต่จะส่งจูบแทน หุหุ
29 สิงหาคม 2552 20:47 น. - comment id 1033333
ปกติไม่ชอบอ่านอะไรที่ดูยาว แต่นี่ต้องอ่านให้จบ ชอบค่ะ จบด้วยดี
29 สิงหาคม 2552 21:07 น. - comment id 1033346
สวัสดี ปากกาดอกจิก เอ๊ย ดอกไม้ ไม่ค่อยอยากยุ่งหรอกการเมือง แค่อยากให้เพื่อนๆวางตัวเป็นกลาง ดูเหตุการณ์ห่างๆอย่างห่วงๆ ไม่ทำร้ายประเทศเพิ่มเติมง่ะ
29 สิงหาคม 2552 21:09 น. - comment id 1033347
สวัสดีครับ คุณกันนาเทวี ขอบคุณที่แวะมาอ่านและชมนะครับ มีกำลังใจ อิอิ
29 สิงหาคม 2552 21:10 น. - comment id 1033348
สวัสดีครับ คุณคนบนเกาะ ได้ครับ ไม่ว่ากัน แต่อย่าเผลอส่งจูบให้คนชุดเหลืองล่ะ อิอิ ช่วงนี้มีข่าวไม่ค่อยดีเลย ขอบคุณที่ทักทายนะครับ
29 สิงหาคม 2552 21:12 น. - comment id 1033349
สวัสดีครับ คุณจูดี้ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ วิสกี้มักเขียนยาวๆแหละ เพราะหาที่ร่อนลงไม่เจอ เลยลากไปตามรันเวย์เป็นทางยาว อิอิ
29 สิงหาคม 2552 21:34 น. - comment id 1033365
สวัสดีครับ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ กลอนดีนะครับ ผมก็อยากให้สุดท้ายประเทศเรากลับมาสงบสุขเมืองเดิม ถ้าประเทศชาติเราเปรียบเสมือนรถไฟ เราก็หยุดที่สถานีที่ชื่อ ทักษิณนานเกินไปแล้ว ประเทศชาติเราต้องเดินหน้ากันต่อไปครับ ถ้าประชาชน ผู้โดยสารยังพร้อมจะฆ่ากันตลอดเวลา พร้อมที่จะแยกเขี้ยว รถไฟนี้ก็จะชโลมไปด้วยเลือด รถไฟที่สนิมกรัง และลามไปถึงล้อ ย่อมวิ่งได้ไม่ไกลนักหรอกครับ ฤจะให้รถไฟนี้จอดแน่นิ่งที่สถานีนี้ตลอดกาล?.... นี่คือสิ่งที่ผู้โดยสาร ทั้งแดงเหลืองต้องเลือกครับ
29 สิงหาคม 2552 21:44 น. - comment id 1033373
เหตุการณ์จบด้วยดี เฮอ โล่งอก
29 สิงหาคม 2552 21:44 น. - comment id 1033374
เป็นกลอนที่อ่านแล้วถูกใจมากๆเลยอ่ะค่ะ แต่งได้โดนใจมากมาย ด้วยจิตคารวะ
29 สิงหาคม 2552 21:58 น. - comment id 1033383
เป็นความแตกต่าง ที่จบลงอย่างลงตัว...เนาะ
30 สิงหาคม 2552 01:12 น. - comment id 1033432
แต่งได้ดีมากเลยครับ แต่ในความเป็นจริงมันไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ง่ายๆอย่างนั้นหรอกกระมัง เพราะมันมีส่วนหนึ่งเป็นเรื่องการไม่เชื่อว่าบารมีเป็นสิ่งมีอยู่จริงและพยายามจะท้าทาย เรื่องนี้ขอเห็นต่างนะครับว่าเป็นเรื่อง ธรรมะกับอธรรม ไม่ใช่เรื่องการเมืองล้วนๆ ดังนั้นเรื่องนี้จึงจบยาก..แต่ก็เข้าใจนะครับสำหรับจุดประสงค์ของการแต่ง
30 สิงหาคม 2552 08:51 น. - comment id 1033446
เยี่ยมครับ อ่านแล้วให้ความรู้สึกที่ดีในการเป็นคนกลางเปรียบเทียบทำให้ยิ้มได้ ชอบ"จงเป็นกลางล้างพิษให้แผ่นดิน"มากครับ เราต่างก็หวังให้ทุกสิ่งดีขึ้นเหมือนกันครับ
30 สิงหาคม 2552 09:37 น. - comment id 1033453
อยากให้มันจบอย่างนั้นเหมือนกันค่ะ แต่ปัญหา มันยังไม่ถูกแก้นะค่ะ
30 สิงหาคม 2552 09:45 น. - comment id 1033462
จ๊ะเอ๋ ศิษย์น้อง ซำบายดีบ่น้อ
30 สิงหาคม 2552 09:49 น. - comment id 1033467
จบได้แจ่มมากน้องกี้ อิอิ.. :)
30 สิงหาคม 2552 10:02 น. - comment id 1033471
ไหลลื่น หลากรส งดงาม เปี่ยมความหมาย อยากให้ปัญหาจบลงเหมือนกลอนนี้จังครับ
30 สิงหาคม 2552 10:03 น. - comment id 1033472
กลอนถูกใจจังค่ะ หน้าจะเอาขึ้นหน้าหนึ่ง ให้ทกคนได้อ่านกันค่ะ อิ หายไปนาน สบายดีนะคะ
30 สิงหาคม 2552 10:26 น. - comment id 1033477
อ่านแล้วสะท้านครับ เขียนได้งามจับใจทีเดียวครับ สองบทนี้เล่นคำได้ดีมากครับ ถ้าใช้คำว่า "หยุด" เป็นคำขึ้นต้นทั้งหมดก็เข้าข่าย "กลบทบัวบานขยายกลีบ" เลยนะครับ หยุดขบกัดขัดแย้งแท้งประเทศ หยุดก่อเหตุเภทภัยให้ขื่นขม หยุดแปลงเทป หยุดปะทะ หยุดระดม หยุดโค่นล้ม หยุดสาดโคลน หยุดโฟนอิน หยุดปิดล้อม หยุดกลั่นแกล้ง หยุดแย่งยื้อ หยุดสาดสื่อ หยุดเข่นฆ่า หยุดปาหิน จงเป็นกลางล้างพิษให้แผ่นดิน ต่างทำมาหากินดิ้นรนไป
30 สิงหาคม 2552 17:02 น. - comment id 1033601
ชื่นชมในความคิดค่ะ อ่านแล้วดีจัง.......... เหลือง- แดงหมดไป เหลือแต่ประเทศไทย...ของเรา
30 สิงหาคม 2552 18:04 น. - comment id 1033612
ดีค่ะ ชีวิตจริงก็มีเยอะนะคะแบบนั้น...แต่ว่า ที่บ้านญาติของน้ำผึ้งฯ พ่อเชียร์เสื้อแดง ลูกเชียร์เสื้อเหลือง เถียงกันตลอด มีแม่คอยห้าม ... สำหรับน้ำผึ้งฯมีเจ็ดสีเลยค่ะ บางตัวมีตั้งหลายสีเลย...
30 สิงหาคม 2552 18:45 น. - comment id 1033620
ชอบค่ะชอบ อยากเห็นหนุ่มเสื้อเหลืองอย่างนี้จัง แต่เชียงใหม่คงไม่มี หาหนุ่มไม่มีสีดีกว่าอิอิ
30 สิงหาคม 2552 19:47 น. - comment id 1033639
ยอดเยี่ยมครับ แต่งได้ดีเหลือหลาย กลอนนี้ ไม่ธรรมดาเลย
30 สิงหาคม 2552 21:16 น. - comment id 1033701
ยอดเลยค่ะ มีสาระมากค่ะ
31 สิงหาคม 2552 15:21 น. - comment id 1033932
อ่านไปก็นึกภาพไป เหมือนได้ดูละครดี ๆ สักเรื่อง ที่ตอนจบก็ happy ending ถ้าเป็นเรื่องจริงก็คงจะดีไม่น้อย เป็นกลอนที่ยอดเยี่ยม โดนใจจริงๆ ค่ะ
31 สิงหาคม 2552 19:14 น. - comment id 1033991
พี่กี้เขียนดีจังเลย เพราะจัง
1 กันยายน 2552 18:29 น. - comment id 1034415
15 กันยายน 2552 11:42 น. - comment id 1038850
เข้ามาอ่านช้าไปหน่อย แต่ดีใจที่ได้อ่านค่ะ แต่งได้เยี่ยมมากมาย เสื้อแดงเสื้อเหลืองก็คนไทยพี่น้องกัน หยุดทำร้ายประเทศไทย...
16 กันยายน 2552 22:53 น. - comment id 1039404
กลอนลื่นไหล ได้จินตภาพและบรรยากาศดีมาก อ่านทีไรก็สำเริงใจทุกที 555 แวะมาทักทาย(คารวะ)ค้าบบ
7 ตุลาคม 2552 11:29 น. - comment id 1048274
หวัดดีน้องกี้ ศิษย์น้อง ไม่ได้เจอกันนาน กลอนก็ยังเหมือนเดิมนะ ไปเป้นคุณครูแล้ว เหรอ ว่างๆ มาหนองคาย แวะทักทายได้นะ มิตรภาพอาบเมรัย
21 พฤษภาคม 2553 23:13 น. - comment id 1128863
ชอบมากๆ ยาวแต่สนุกลุ้นทุกตอน ยิ่งมีเปรียบเทียบยิ่งชอบใหญ่ ซาบซึ้งตรึงใจ