เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้คุณแม่ อย่าได้ยอมพ่ายแพ้แก่มรสุม แม้พายุฝนระห่ำกระหน่ำรุม ให้ต้องกลุ้มต้องฝืนกลืนน้ำตา แม้เดียวดายว่ายน้ำท่ามกลางทุกข์ เถิดจงลุกขึ้นสู้อย่างผู้กล้า สายใยรักพันผูกกับลูกยา คือภาษาเติมหวังพลังใจ ว่ายน้ำฝ่ามรสุมที่รุมเร้า เพื่อกลับเข้าคืนฝั่งอีกครั้งใหม่ ที่หลงเล่ห์ทะเลคลั่งเคยพลั้งไป ขอจงจดจำไว้ใช้เตือนตน มือลูกน้อยกำมือสื่อรักแท้ คือความหวังของแม่ตั่งแต่ต้น ทุกข์ที่เกิดคือนิยามความเป็นคน ต้องอดทนต้องต่อสู้ต้องรู้ทัน ยิ่งรู้ค่าความรักประจักษ์แจ้ง ที่แอบแฝงกับความทุกข์ปลุกความฝัน หลังจากฝืนฝนฟ้าก้าวฝ่าฟัน ต้องมีวันที่สวยสดและงดงาม
16 สิงหาคม 2552 16:18 น. - comment id 1027651
ขอบคุณกลอนที่ให้กำลังใจแก่คนที่เป็นแม่นะคะ
16 สิงหาคม 2552 16:42 น. - comment id 1027677
เยี่ยมค่ะ คนเป็นแม่ปลื้มใจเชียวนะ
16 สิงหาคม 2552 19:37 น. - comment id 1027745
มาอ่านกลอนค่ะ
16 สิงหาคม 2552 23:26 น. - comment id 1027925
ร่วมเป็นกำลังใจ ให้คุณแม่อีกคนค่ะ