๏ ระบมระทมแทบสิ้น.......วายชนม์ ขึงขื่อเชือกชักจน................สั่นเหย้า โหยไห้หั่นดวงกมล..............แทบขาด ใจเอย เจ็บอื่นใดเกินเกล้า.............เบ่งนี้เทียบหนอฯ ๏ พลันเสียงแว่วอุแว้.....ลั่นเรือน ปลดปลิดพิษยอกเยือน........เกาะรั้ง ปีติอิ่มแทนเสมือน.............มนต์ม่าน โลมนา ชลเนตรไหลรินยั้ง.............แม่ยิ้มกอดตะกองฯ ๏ คืนวันผ่านล่วงรู้............ตามกาล ป้อนปลูกถนอมปาน.............หล่อต้น คราล้มลุกคลุกคลาน............พยุงถ่อ รั้งเฮย ยามสุขจนล้นพ้น ................แม่เคล้าข้างเคียงฯ ๏ ลืมอกอุ่นโอบอุ้ม ...........ป้องอัง ภัยเอย รอยลูบผะแผ่วหลัง ..............อกสะอื้น ลบรอยคราบเกรอะกรัง.........แม่ซับ แห้งนอ เพียรจดจ้องเต็มตื้น.............ผลักค้ำชูถือฯ ๏ ผู้บุตรเอยอย่าร้าง..........ลืมพระคุณ หวนกลับอ้อมอกละมุน.........แม่บ้าง เหลือบแลทุกข์สุขหนุน.........ครั้งเมื่อ ได้ดี คือพระในใจสล้าง ..............แรกต้นสถิตย์มโน๚ะ๛ * ขอบคุณครูแก้วประเสริฐมากครับ และคุณเฌอฯด้วย ลืมตรวจก่อนส่งอะ ใกล้ถึงวันแม่ เลยอยากเขียนบทโคลง(กำลังฝึก) สักบทนะครับ ที่จริง เขียนบทอาเศียรวาท เป็นกลอน ไว้ ..แต่จะลงวันที่ 12 สิงหานะครับ วันนี้ลงเทิดพระคุณแม่ก่อน.. เครดิตภาพ บน มาจาก Google ภาพล่าง แม่ถือไม้เรียว...มาจากบล็อคคุณอัยย์ นักล่าน้ำตกครับ อิอิ แอบจิ๊กมา
7 สิงหาคม 2552 15:49 น. - comment id 1024287
ทันป้าแบมไหมน้า
7 สิงหาคม 2552 15:50 น. - comment id 1024288
ทุกวันนี้ยังอุ่นในอ้อมอกแม่เลยค่ะ
7 สิงหาคม 2552 15:58 น. - comment id 1024301
น่านน ป้ากานต์ หลอกให้เราไปทายเบอร์โทรศัพย์บ้านป้าเฌอ แงๆๆๆ ที่สองก็ล่ายย
7 สิงหาคม 2552 16:06 น. - comment id 1024309
คิดถึงท่านเสมอค่ะ
7 สิงหาคม 2552 16:07 น. - comment id 1024310
ที่สองก็ไม่ได้ค่ะป้าแบม ว้า แบบนี้พี่ปู่ (แอบเรียกมั่ง)งอนแน่เลย คิๆ
7 สิงหาคม 2552 16:32 น. - comment id 1024317
เห็นภาพแล้วกลัวแทนค่ะ สมัยนี้คลอดปลอดภัยกว่าแล้วเนอะ ปล.โคลงบทสุดท้าย คำ คุณ ละมุ คาดว่าน่าจะเป็นละมุนใช่ไหมคะ แต่ สุขหน คำนี้ลืมหรือเปล่าคะ จากผู้เขียนโคลงบ่เป็นอ่ะ อิอิ
7 สิงหาคม 2552 16:29 น. - comment id 1024326
ศิษย์เรา เขียนโคลง หากรับจาก โคลงส่งคำ สุดท้ายที่บังคับไว้ หากมีรูปวรรณยุกต์นั้นไม่ผิดแต่ ไม่งามจ้า จำไว้หาคำอื่นๆมีมากมาย แต่ต้องได้นัย ด้วย อย่างเช่น ขึงขื่อเชือกชักย่น ยึดเหย้า เชือกเมื่อถูกดึงแล้วจะย่นได้อย่างไรต้องคิดด้วยนะ มันต้องตึงเสมอ หากเปลี่ยนเป็น ขึงขื่อเชือกชักจน สั่นเหย้า ความหมายคนอ่าน จะรู้ทันที เป็นต้น ส่วนเมื่อรับแล้วก็ต้องส่งด้วย หาก เป็น... โหยไห้หั่นดวงกมล แทบขาด ใจเอย จะงามด้วยสำนวนทำนองและความหมาย การ เขียนโคลงไม่ใช่ว่าจะคำนึงถึงฉันทลักษณ์เท่านั้น นัยของความหมายก็สำคัญด้วยนะ จำไว้ รักศิษย์เสมอ แก้วประเสริฐ.
7 สิงหาคม 2552 18:28 น. - comment id 1024358
...... มาตา....ฮารี หรือเปล่าน๊อ พี่กิ่ง อิอิ สวัสดีค่ะพี่กิง..... เก่งจริงนะตัวแค่เนี๊ยะ เขียนโคลงซะ อิอิ ฉางน้อยถนัดโคลงเคลงค่ะพี่ 5555
7 สิงหาคม 2552 18:57 น. - comment id 1024372
สวัสดีงามๆยามเย็นเจ้า คุณกิ่งโศก สุดยอดเจ้าทั้งภาพ ทั้งโคลง ขอให้มีความสุขกายสุขใจ นำบุญมาฝากด้วยเจ้า
7 สิงหาคม 2552 19:50 น. - comment id 1024385
ขอบคุณมากครับน้องกิ่งโศก สำหรับสิ่งดีๆที่นำมาฝากกัน
7 สิงหาคม 2552 20:51 น. - comment id 1024393
ในวันลูกล้มลงอยู่ตรงหน้า ใจแม่เทียบเจียนบ้าเข้าใจไหม เมื่อวันลูกผิดหวังพลั้งพลาดไป แม่อภัยรักเจ้ายังเท่าเดิม อย่าน้อยใจวาสนาขวัญตาแม่ ในดวงแดแม่นี้ที่ส่งแสริม ไม่เคยลดน้อยคงยังคงเดิม มีแต่เพิ่มมากขึ้นทุกคืนวัน หากลูกหวังตอบแทนพระคุณแม่ ลูกเพียงแต่อย่าท้อขอเท่านั้น เป็นคนดีให้แม่ชื่นใจกัน ถึงวันนั้นแม่ตายไม่อายใคร แบมลองเขียนตามความรู้สึกของแม่ เขียนให้ลูกอ่านบ้างค่ะ
7 สิงหาคม 2552 21:19 น. - comment id 1024399
สำหรับผมแล้ว เป็นโคลง ที่เพราะมาก และสำคัญเกี่ยวกับ วันแม่ ซึ่งสำหรับผม มองว่ายาก แต่ท่านพี่ กิ่งโศก แต่งโคลงได้ เพราะเหลือหลาย
7 สิงหาคม 2552 22:15 น. - comment id 1024422
เยี่ยมทั้งโคลงและภาพคะพี่กิ่ง
7 สิงหาคม 2552 22:10 น. - comment id 1024432
ชอบภาพมากเลยค่ะ ใครดูแล้วคงไม่ลึกซึ้งได้เท่าคนที่เคยเป็นทั้งลูกและเป็นทั้งแม่คนมาแล้ว แถมโคลงยังเพราะมากๆ ค่ะ ปรบมือให้ตากิ่ง อิๆ ชลเนตร รินหลั่ง ดั่งธารใส เจ็บปวดใด ฤาเทียบ เปรียบตัวหญิง สุดแสนเจ็บ ช้ำกาย ยากไหวติง เกิดเป็นหญิง สุดทน ระทดใจ ตั้งแต่คลอด ลูกน้อย กลอยใจเจ้า ล้นท่วมท้าว ความเจ็บปวด จะหาไหน กายเจ็บช้ำ ระบม ข่มทรวงใน แม่ปริ่มไห้ กายแทบสิ้น ดับดิ้นดวง แม้คลอดแล้ว เลี้ยงดูเจ้า เฝ้าถนอม กายซูบผอม ยังรักเจ้า เฝ้าแหนหวง น้ำนมเหือด แห้งจากอก แม่ช้ำทรวง โอ้เจ้าดวง ใจเอ๋ย เคยได้กิน หารักไหน ยิ่งใหญ่ เท่าแม่รัก ยากแท้นัก มิหาได้ ดั่งถวิล รักยิ่งใหญ่ เหนือหล้า สุดฟ้าดิน สละสิ้น สุขใดใด ไร้ยินยล
7 สิงหาคม 2552 22:38 น. - comment id 1024441
ดีจ้า...คุณกิ่งโศก... แม่ คำ คำนี้ ไม่ว่าจะพูดสักกี่ทีก้อยังคงทำให้ หัวใจรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยเสมอเลยจ้า...
7 สิงหาคม 2552 22:46 น. - comment id 1024458
ยอดเยี่ยมมากเลยค่ะ
7 สิงหาคม 2552 22:53 น. - comment id 1024460
แค่เห็นภาพ..น้ำตาซึมเลยปู่.. วันเกิดลูกเกือยคล้ายวันตายแม่ เจ็บท้องแท้เท่าไหร่ก็ไม่บ่น..
8 สิงหาคม 2552 00:07 น. - comment id 1024486
เห็นภาพแล้วก็นึกสงสารผู้เป็นแม่นะครับ เขียนโคลงบทแรกได้ขนาดนี้ ก็เยี่ยมร่ะครับ
8 สิงหาคม 2552 06:52 น. - comment id 1024538
มาร่วมระลึกถึงพระคุณแม่ ด้วยคนครับ โคลงมีความหมาย มากๆ ชื่นชมครับ เข้าใจหาภาพมาลงนะครับ ชอบภาพล่างเป็นพิเศษครับ
8 สิงหาคม 2552 08:27 น. - comment id 1024560
แวะมาอ่าน บทโคลง เพื่อเป็นบทครู ด้วย เทพธัญญ์ ความสามารถ ยังน้อยไม่อาจกล้าแต่งโคลงดอกหนาท่านพี่ แวะมาชื่นชมงานเขียนครับพี่
8 สิงหาคม 2552 20:41 น. - comment id 1024836
รักแม่จัง
9 สิงหาคม 2552 10:46 น. - comment id 1025052
""" เยี่ยมมากครับ น้องชาย พี่เพิ่งทำบุญให้แม่เร็วๆนี้เองรอกลับเยี่ยมพ่อ..ปลายเดือนครับ แต่แม่ในรูปข้างล่าง..กับไม้เรียวขนาดนั้น น่ากลัวมาก..
9 สิงหาคม 2552 16:24 น. - comment id 1025127
เก็บมาลาร้อยมาลัยไปกราบแม่ ยังยินแต่ถ้อยคำแม่พร่ำสอน กับแววตาเอื้ออารีที่อาทร ลูกว่านอนสอนง่ายไม่ดื้อดึง ลูกยึดมั่นกตัญญูรู้คุณแม่ มิท้อแท้ทำการใดใจนึกถึง คำแม่สอนก่อนกาลมั่นตราตรึง วันนี้จึงสัมฤทธิ์ผลดลเกียรติชัย แม่สอนสั่งให้ตั้งใจใฝ่ศึกษา ให้ปัญญาปราดเปรื่องเรืองสดใส รับใช้ชาติอาจองดำรงไทย สานสืบไปไม่เป็นทาสต่างชาติครอง แหละวันนี้ลูกได้ดังความหวังแม่ ลูกดูแลเด็กน้อยใหญ่ไทยทั้งผอง ชุดกากีที่สวมอยู่ดูน่ามอง ลูกเข้มแข็งมิหม่นหมองมองการณ์ไกล คุณกิ่งโศก แต่งยอดเยี่ยมเลย แต่ครูกระดาษทราย กลัวภาพแรกจังอ่า
10 สิงหาคม 2552 20:12 น. - comment id 1025466
คุณครูแก้วประเสริฐ ขอบคุณในทุกๆสิ่งที่ครูแก้วชี้แนะครับ ผมเองก็จะตั้งใจอย่างเต็มที่ครับ ส่วนจะได้ดีแค่ไหน อันนี้ต้องขึ้นอยู่กับความพยายามของผม และคำขอชี้แนะจากครูแก้วครับ ดูแลสุขภาพด้วยครับครู
10 สิงหาคม 2552 20:06 น. - comment id 1025478
น้องกานต์ เพียงพลิ้ว ตัดหน้าได้ไงนี่ อิอิ แต่ขอบคุณที่มาเป็นคนแรกครับ
10 สิงหาคม 2552 20:15 น. - comment id 1025479
คุณเฌอมาลย์ ครับสมัยก่อนผู้เป็นแม่คงทรมานกันมากกว่าจะคลอดแต่ละครัง นอกจากนี้ การอุ้มท้องตั้ง 9เดือนถือว่ารับภาระมากมายจริง ..ขอบคุณกับสิ่งที่บอกครับ คือไปจัดแถว จัดวรรคใหม่ ข้อความบางตังบางคำเลยถูกลบไม่รุ้ตัว ไม่ได้คุณเฌอ คงแย่แน่อิอิ
10 สิงหาคม 2552 20:08 น. - comment id 1025480
คุณแก้วประภัสสร ..ก้อมัวแต่ช้านี่นา..อิอิ แต่ขอบคุณมากนะครับที่มาไม่เคยขาดเลย
10 สิงหาคม 2552 20:09 น. - comment id 1025481
คุณลิลลี่ขาว ..รักแม่กันให้มากๆๆ กลับไปดูแล ไปเยี่ยมท่านบ้างนะครับ
10 สิงหาคม 2552 20:10 น. - comment id 1025482
คุณเพียงพลิ้ว แอบมีแซว อิอิ ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมนะครับ
10 สิงหาคม 2552 20:17 น. - comment id 1025484
คุณฉางน้อย ..มาตา แปลว่าแม่นั่นแระจ๊ะ..ออิอิ โคลงนี้เป็นโคลงเรื่องแรกที่เขียน ดังนั้น ขาดความไพเราะไปเยอะ พี่กิ่งว่า เขียนน่าจะดีกว่าอะ ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยม
10 สิงหาคม 2552 20:19 น. - comment id 1025485
คุณม่านดอย ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านงานของกิ่งโศกนะครับ โคลงอันนี้เพิ่งเขียนลงเป็นเรื่องแรกครับ นอกนั้นก้อหัดมั่วๆตอบเม้นไป และที่ขอขอบคุณสำหรับการเขียนนี้ ครูแก้วประเสริฐที่คอยชี้แนะครับ ม่ายงั้นเข้ารกเข้าพงไปไหนก้อไม่รุ้ อิอิ
10 สิงหาคม 2552 20:20 น. - comment id 1025486
คุณอินสวน ขอบคุณพี่อินสวนมากครับที่เข้ามาอ่าน งานพี่คงยุ่งนะครับกับการรับมือไข้หวัด ดูแลสุขภาพด้วยครับพี่อินสวน
10 สิงหาคม 2552 20:23 น. - comment id 1025490
คุณแบม แม่นั้นไม่ว่าบุตรจะดีจะร้ายอย่างไร แม่ยังคงห่วง เมตตาอยู่เสมอ ในสายตาแม่แล้ว เรายังคงเป็นเด็กน้อยที่แม่รักอยู่เสมอ ขอบคุณกลอนอันมีความหมายของคุณแบมมาก และขอบคุณมากที่เข้ามาอ่านงานของผมเสมอมา ขอบคุณครับ
10 สิงหาคม 2552 20:27 น. - comment id 1025491
คุณกวีน้อยเจ้าสำราญ ขอบคุณสำหรับการแวะมาอ่านงานของกิ่งโศก โคลงบทนี้ถือว่าเป็นเรื่องแรกที่เขียน ครับ นอกจากแอบเขียนฝึกโดยการไปเม้นให้เพื่อนๆ ก้อยัง ไม่รุ้ทิศทาง ได้ครูแก้วประเสริฐท่านคอยชี้แนะครับ สำหรับงานของคุณกวีน้อย ถือว่าเขียนได้ดี และขยันมากครับ อันถือว่ามีความตั้งใจในการสรรสร้าง มีดหากไม่ลับเลยไหนเลยจะมีคมได้..
10 สิงหาคม 2552 20:29 น. - comment id 1025493
คุณเพชรายุทธ ขอบคุณมากก้อยที่เข้ามาแจมบทกลอนอันไพเราะและมากด้วยความหมายของคำว่าแม่ ..ฝากจุ๊ฟๆๆ เจ้านกฮูกด้วย..อย่าลืมสมัครเป็นสมาชิกเน้อ..
10 สิงหาคม 2552 20:30 น. - comment id 1025494
คุณพิมญดา ขอบคุณมากน้องพิม ที่เข้ามาเยี่ยม ดูแลตัวเองบ้างนะ..
10 สิงหาคม 2552 20:31 น. - comment id 1025495
คุณเจน จัดให้ สวัสดีครับคุณเจน หายไปนานเลยนะครับนี่ ถูกแล้วครับ คำว่าแม่ คือคำที่อบอุ่นเหนือใดๆเลยครับ
10 สิงหาคม 2552 20:33 น. - comment id 1025496
คุณปรางทิพย์ ขอบคุณนะครับที่เข้ามาอ่านงานโคลง บทแรกของกิ่งโศก หากมีความไพเราะอยู่บ้าง ต้องยกให้ครูแก้วประเสริฐครับ ท่านคอยชี้แนะให้ครับ
10 สิงหาคม 2552 20:34 น. - comment id 1025498
คุณครูพิม ขอบคุณมากครับครูพิมที่เข้ามาเยี่ยมบ้านนี้ ว่าแต่ไม่สบายหายหรือยังครับ..ดูแลตัวเองบ้างนะ
10 สิงหาคม 2552 20:36 น. - comment id 1025499
คุณธันวาตรี ขอบคุณนะครับที่เข้ามาอ่านงานแรกของกิ่งโศกกับการเขียนโคลง หากมีควมไพเราะคงต้องยกให้ผู้ชี้แนะครับคือครูแก้วประเสริฐครับ
10 สิงหาคม 2552 20:39 น. - comment id 1025502
คุณนักสืบฯ พี่ไร้ ขอบคุณมากครับที่เข้ามาอ่านงานของกิ่งโศก คนยาก ภาพล่างเป็นภาพจากเพื่อนๆในบล็อคตอนเขาไปล่องลำโขงไปฝั่งลาว เห็นภาพแม่กำลังบังคับลูกให้น้ำนะครับ ดูน่ารัก และเป็นธรรมชาติดีครับ รักลูกให้ตี..ตีเพื่อขัดเกลาให้ลูกเป็นคนดี นอกจากนี้ ลูกๆจะมีความผูกพันธ์ ต่อพ่อแม่โดยเป็นไปอย่างไม่รุ้ตัวครับ
10 สิงหาคม 2552 20:40 น. - comment id 1025503
คุณเทพธัญ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านงานของกิ่งโศกครับ ครั้งแรกที่เขียนเป็นเรื่องเป็นราวครับ
10 สิงหาคม 2552 20:41 น. - comment id 1025504
คุณก่องกิก ขอบคุณพี่ก่องมากครับที่แวะมาเยี่ยม รักแม่ให้มากๆๆนะครับพี่ก่อง
10 สิงหาคม 2552 20:43 น. - comment id 1025505
คุณฝากฝัน พี่ฝากฝันดีใจที่พี่เข้ามาอ่านงานของผมครับ อืมฯ ขอส่งใจร่วมทำบุญด้วยครับพี่ชาย ดูแลสุขภาพด้วยครับ
10 สิงหาคม 2552 20:44 น. - comment id 1025507
ครูกระดาษทราย ขอบคุณบทกลอนอันสื่อความหมายที่ดีมากครับ เป็นการแสดงความกตัญญูต่อบุพการี ที่บุตรควรพึงมีครับ รักแม่มากๆนะครับ
10 สิงหาคม 2552 21:56 น. - comment id 1025549
10 สิงหาคม 2552 22:36 น. - comment id 1025569
สวัสดีครับคุณดอกบัว ขนาดกลอนตกหน้ายังตามมาเม้นครับ ซาบซึ้งอะ ขอให้คุณดอกบัว มีแต่ความสุขนะครับ
11 สิงหาคม 2552 09:48 น. - comment id 1025680
ไม่มีแม่ให้กลับไปกอดเหมือนก่อนอีกแล้วค่ะ วันแม่มาถึงทีไรได้แต่ไปยืนมองการ์ดรูปดอกมะลิ กับมาลัยที่เคยซื้อไปให้ แล้ว ทำได้แค่ คิดถึง....วันที่เคยมีแม่ ปล. ทั้งภาพและคำซาบซึ้งมากมาย
11 สิงหาคม 2552 17:12 น. - comment id 1025881
แม่นั้นอยู่ในใจเราเสมอ ขอบคุณคุณติ๊กที่มาเม้เม้นให้ครับ