...จุดเริ่มต้นเรื่องราวปวดร้าวยิ่ง ได้แต่นิ่งเกินจำหลักวาดอักษร ครูให้เขียนการบ้านเรื่องมารดร หนูสะท้อนทุกครั้ง...หลั่งน้ำตา จักให้เขียนเริ่มต้นจนใจแท้ คำว่า แม่ ..ยิ่งใหญ่จริงไหมหนา ตั้งแต่จำความได้ในจินตนา ภาพใบหน้า..แม่นั้นเป็นฉันใด ตั้งแต่หนูลืมตามาดูโลก พบแต่โศก..หดหู่ครูรู้ไหม รสสัมผัสอันอบอุ่นที่คุ้นใจ เป็นอย่างไรไม่รู้..หนูไม่มี เห็นคนอื่นพร้อมพรั่งทั้งแม่พ่อ เฝ้าพะนอเอาใจให้สุขี ยามหกล้มช่วยยื้อยุดฉุดชีวี ปลอบฤดีเรียกขวัญพลันกลับคืน เฝ้าประคองสองมือแม่ดูแลลูก รักพันผูกห่วงใยมิใช่ฝืน ต่างกับหนูยามช้ำต้องกล้ำกลืน ก้อนสะอื้นในอกจนตกใน ไร้คำปลอบยามหม่นต้องทนทุกข์ ไร้คำปลุกยามพรั่นหวาดหวั่นไหว ไร้ที่พึ่งพักพิงอิงทางใจ ไร้สิ่งใดที่ใครเขามีกัน.. ยามจะนอนไร้ลำนำบทขับกล่อม ที่รายล้อมคือความเหงาเศร้าโศกศัลย์ กอดตัวเองอุ่นกายในบางวัน แต่ใจนั้นหนาวอยู่มิรู้คลาย แทนความนัยตอกย้ำเด็กกำพร้า คือน้ำตาหยาดรินมิสิ้นสาย อยากจะเขียนเสกสรรค์คำบรรยาย สื่อความหมายคล้ายสมองต้องตีบตัน จึงยากเค้นอักษรป้อนความหมาย ที่เรียงรายคือน้ำตามาปลอบขวัญ แทนหยาดหมึกจารึกไว้นัยสำคัญ ถึงแม่นั้น..คือน้ำตาที่พร่านอง จารจากใจถึงแม่จ๋า..ว่าลูกรัก ชาตินี้ลูกบุญน้อยนักจักสนอง หากชาติหน้าถ้ามีให้สมปอง ทุกครรลองพร้อมหน้ากันสวรรค์ดล กระดาษเปล่าเล่าความด้วยน้ำตา แทนอักษราเรียงความติดตามผล ส่งคืนครูด้วยใจหากได้ยล หนูหมองหม่นทุกทีที่เรียงความ..
24 กรกฎาคม 2552 16:26 น. - comment id 1018555
คุณแม่คนดีที่หนึ่ง คิดถึงแม่จังเลยค่ะ
24 กรกฎาคม 2552 17:35 น. - comment id 1018566
คิดถึงแม่เนื้อนวล...
24 กรกฎาคม 2552 18:25 น. - comment id 1018574
2........ลุงจุดก็คิดถึงแม่เนอะ แม่โขง กะ แม่คุณ เย้ๆๆๆๆๆๆๆ55555
24 กรกฎาคม 2552 18:36 น. - comment id 1018582
จับอักษรเรียงความถามถึงแม่ มันคงแย่แม่ไม่อยู่ให้หนูถาม ส่งน้ำตาแทนหมึกระลึกตาม แทนข้อความรักแม่อย่างแท้จริง.... เป็นกลอนที่เศร้ามากเลย รู้ไหม
24 กรกฎาคม 2552 18:38 น. - comment id 1018584
อ่านแล้วเศร้าง่ะคุณเฌอ
24 กรกฎาคม 2552 19:05 น. - comment id 1018606
เฌอ...คนสวย อินสวนไม่รู้จะพูดอย่างไรหลังอ่านกลอนจบ พูดได้ว่ารักเฌอ..นะครับ
24 กรกฎาคม 2552 19:31 น. - comment id 1018620
เพลงโดนใจอีกแระ.. ตั้งแต่เกิด จำความ ยามคิดได้ พ่อแม่ไร้ ไม่เห็น เป็นไฉน ไม่เคยรู้ อ้อมกอด เป็นอย่างไร อบอุ่นไหม ไม่เคย เลยสักที มีแต่เสียง นาฬืกา เวลาปลุก ให้รีบลุก ก่อนใคร อย่าได้หนี เรียงเข้าแถว ทุกเช้า อย่ารอรี วันพรุ่งนี้ เหมือนกัน ไม่ผันแปร เข้าห้องเรียน ยามเช้า เศร้าใจสุด เดินแอบหยุด มองใคร ไม่แยแส หนูไม่มี พ่อแม่ คอยดูแล ไม่มีแม้ คำตอบ ปลอบใครใคร เห็นเพื่อนเล่า เรื่องราว ของครอบครัว แสนปวดหัว ไม่รู้ เริ่มตรงไหน เรื่องของหนู นั้นเรา เล่ายังไง เริ่มตรงไหน ไม่เคย เลยสักครา พ่อแม่จ๋า หากคิด ถึงหนูหน่อย หนูยังคอย พ่อแม่ กลับมาหา อย่าปล่อยหนู เฝ้ารอ ทั้งน้ำตา หนูสัญญา ว่าหนู เป็นเด็กดี วอนกลอนนี้ กับเพลง บรรเลงถึง พ่อแม่ซึ่ง อยู่ไกล ใจเคยหนี หากคิดถึง หนูแค่ เพียงนาที หนูอยู่ที่ บ้านเก่า แม่เอามา...
24 กรกฎาคม 2552 19:50 น. - comment id 1018626
=ชีวิตเรามิต่างบนทางฝัน กับคืนวันหนาวเหน็บยามเจ็บไข้ ต้องกล่ำกลืนฝืนทนข้นภายใน ชีวิตดายโดดเดี่ยวเหลียวไม่มี นานนับวันสวรรค์มาจำพราก มารดาจากอ้อมอุ่นพระคุณนี้ วัยอ่อนหัดพัดถิ่นสิ้นนาที จำต้องพลีพลังดำรงตัว ใช้แรงกายอาบเหงื่อเพื่อสถิตย์ ให้ชีวิตดำเนินเดินสลัว ประคองชีพยืนหยัดพ้นทางชั่ว หาเลี้ยงตัวแต่เล็กแสนเด็กเกิน ทั้งดิ้นรนร่ำเรียนเพียรศึกษา เสริมปัญญารอบรู้ดูขัดเขิน ต้องทำงานอาบเหงื่อเพื่อเผชิญ เขาด่าก้นก็เพลินเมินหน้าไป ไม่ตระหนักความรักจากอกอุ่น ไม่เคยคุ้นอ้อมแขนแสนอ่อนไหว เห็นคนอื่นอ้อนแม่แลเดินไกล แอบร้องให้เดียวดายใจอาดูร เรียนรู้โลกโศกสุขทุกอณู ได้เรียนรู้วิบากพรากสาบสูญ ต้องบากบั่นฝันเฟื่องเรืองจำรูญ ชีพมิสูญเพียรพูนเพิ่มพลัง สวัสดีค่ะ คุณเฌอมาลย์ ไม่มีคำพูดความเป็นกำพร้าค่ะ ให้มีแต่ความสุขในทุกวันค่ะ
24 กรกฎาคม 2552 20:08 น. - comment id 1018639
สื่อได้อารณ์มากๆค่ะ เศร้าจับใจ ยังมีคนที่รักเราและเรารักนะค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
24 กรกฎาคม 2552 20:20 น. - comment id 1018645
แม่ยังอยู่ในใจไม่เสื่อมคลาย ^ ^ เศร้าปนซึ้งครับ ^ ^
24 กรกฎาคม 2552 20:43 น. - comment id 1018661
เป็นกลอนเรียงความที่ยอดเยี่ยมมากๆเท่าที่เคยอ่านมา เป็นการถ่ายถอดความรู้สึกที่ซุกซ่อนไว้ ได้อย่างละเมียดละไม งดงามจริงๆคับ
24 กรกฎาคม 2552 20:46 น. - comment id 1018664
แวะมาดื่มด่ำบทกลอนที่แสนซาบซึ้ง และร่วมระลึกถึงพระคุณแม่ครับ
24 กรกฎาคม 2552 21:19 น. - comment id 1018700
อ่านแล้วขนลุกเลยแฮะ....
24 กรกฎาคม 2552 21:30 น. - comment id 1018711
ไม่มีใครรักเราจริงแท้เท่าแม่กับพ่อค่ะ...
24 กรกฎาคม 2552 22:46 น. - comment id 1018747
น้องเฌอคะ พี่ปรางอ่านแล้วใจกระตุก มีอะไรหลากหลายภายในใจเลยค่ะ รักตัวเองให้มาก ๆ นะคะ ขอให้มี ความสุขมาก ๆ ในทุก ๆ วันนะคะ
24 กรกฎาคม 2552 22:51 น. - comment id 1018754
@คุณบิดามารดรยิ่งใหญ่นัก เกิดความรักผูกพันพิสมัย แม้นหทัยต่างฝ่ายต้องจากไป ความอาลัยยังคงอยู่ไม่โรยลา เกิดเป็นลูกกตัญญูรู้คุณท่าน แม้ยาวนานเพียงใดยังห่วงหา นึกถึงคุณที่ให้ทุกเวลา ความเมตตามีต่อลูกจึงเกิดมา ขอส่งบทกลอนมาให้กำลังใจ ชีวิตคือการต่อสู้ยินดีที่ได้รู้จักครับ
24 กรกฎาคม 2552 23:16 น. - comment id 1018773
แวะมาอ่านเรียงความเรื่องแม่ ครับ ขอบคุณที่นำเพลงที่มีความหมายซึ้ง ๆ มาลงให้ฟังครับ
25 กรกฎาคม 2552 09:37 น. - comment id 1018893
เฌอจ๋า พี่แจ้นตาบวมหมดแล้ว เป็นบทกลอนที่ทำให้อ่านแล้วเหมือนโลกตรงหน้าถล่มทลาย ไม่เป็นไรนะ... รักนะจ๊ะ
25 กรกฎาคม 2552 10:41 น. - comment id 1018924
น่าสงสารและน่าเห็นใจ..สำหรับคนที่กำพร้าแม่.. ...แต่ก็ขอ อย่าให้คุณเฌอ ฯ คิดมากครับ. ..เข้ามาให้กำลังใจกัน..
25 กรกฎาคม 2552 11:59 น. - comment id 1018979
อ่านบทกลอนแล้ว เข้าใจในความรู้สึกของน้องเฌอ แต่ยังไง แม่ก็อยู่ตรงกลางดวงใจน้องเสมอค่ะ กลอนกินใจมากๆ อ่านแล้วทำให้รู้สึกเข้าใจเฌอมากขึ้นค่ะ เป็นกำลังใจให้กันนะคะ
25 กรกฎาคม 2552 13:11 น. - comment id 1019013
กระดาษเปล่าเล่าความด้วยน้ำตา แทนอักษราเรียงความติดตามผล ส่งคืนครูด้วยใจหากได้ยล หนูหมองหม่นทุกทีที่เรียงความ.. เพราะไร้แม่แลดูหนูเจ็บปวด เหมือนก้อนกรวดกัดใจคราไต่ถาม โอ้พ่อจ๋าแม่อยู่ไหนใคร่ติดตาม ทุกๆยามคำตอบไม่ชอบเลย แต่ความรักผูกพันธ์นั้นสูงยิ่ง แม่เขาทิ้งเจ้าไปไม่อยากเผย เพียงแค่คำสั้นสั้นอันคุ้นเคย น้ำตาเอ๋ยไหลพรากจากสองตา เรียความเศร้ากล่าวพรรณฉันรักแม่ บอกเพียงแค่ความจริงอิงอุรา ไม่รู้แม่อยู่ไหนที่ใดหนา กลั่นน้ำตาบูชา ว่าหนูรักแม่.. อ่านแล้วเศร้าจังเลย คุณพลอย ดีแล้วล่ะที่ก้าวมาถึงจุดนี้ได้ ยิ้มต่อไปโลกสดใสด้วยใจเรา
25 กรกฎาคม 2552 18:00 น. - comment id 1019127
คิดถึงแม่มากเนาะ ไร้คำรำพันจริงๆ
25 กรกฎาคม 2552 20:45 น. - comment id 1019201
1..คนดื้อ วันแม่ กลับบ้านฝากหอมแก้มแม่ 2ทีนะ ซ้าย+ขวา อิอิ 2..คุณจุด จะคิดถึงแม่เนื้อนวล หรือเนื้อนางที่ไหนก็ไปเถอะ เวงกำจิง 3..ฉางน้อย รู้จิงป่าว แม่โขงเหรอ นึกว่าเบนมอร์ อิอิ เรื่องแม่คุณ หรือแม่เนื้อนวล อันนี้มิทราบได้ รอให้เจ้าตัวมาเฉลยเอง 4..คุณนักสืบ ขอบคุณสำหรับบทกลอนค่ะ ใกล้ถึงวันแม่ทีไร เศร้าทุกทีค่ะ 5..พิมจัง มาช่วยซับน้ำตา หรือมาร่วมด้วยช่วยร้องไห้เนี่ย 6..คุณอินสวน ขอบคุณมากค่ะ ที่รักเฌอ เป็นคำปลอบใจที่ดีมากเลยค่ะ 7..ยาแก้ปวด ขอบคุณมากนะ สำหรับบทกลอน เฌอ ไม่ขอตอบเป็นกลอนใครนะ เพราะไม่เคยและไม่ชอบแต่งกลอนเกี่ยวกับแม่ มันแต่งไม่ออก เดี๋ยวน้ำตาจะพาลไหลอีก เรื่องมันเศร้าน่ะ คิดว่าจะเป็นบทกลอน บทแรกที่เขียน และไม่คิดจะแต่งอีก เพราะไร้ซึ่งจินตนาการน่ะ 8..คุณดอกบัว ขอบคุณมากค่ะ สำหรับบทกลอน ที่สะท้อน..คำว่า..เด็กกำพร้าได้ดีที่สุดค่ะ ชอบบทนี้ "ใช้แรงกายอาบเหงื่อเพื่อสถิตย์ ให้ชีวิตดำเนินเดินสลัว ประคองชีพยืนหยัดพ้นทางชั่ว หาเลี้ยงตัวแต่เล็กแสนเด็กเกิน" ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ขอให้คุณดอกบัว มีแต่ความสุขเช่นกันค่ะ 9..น้องอ้อม ขอบคุณมากค่ะ สำหรับกำลังใจที่งดงาม 10..คุณธันวันตรี ขอบคุณมากค่ะ แม่ยังอยู่ในใจตราบสิ้นลมค่ะ 11..คุณวิทย์ ขอบคุณมากค่ะ เป็นบทกลอนแรก ที่เขียนถึงแม่ " มันยากจังทำไม่ไหว หนูแม่ไม่มี แล้วจะเขียนให้ดียังไง เป็นห่วงก็ไม่รู้ ดูแลก็ไม่คุ้น กอดแม่อุ่นจริงๆมันจริงไหม" 12..คุณสายวารินทร์ ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมาร่วมรำลึกพระคุณแม่ด้วยกันค่ะ 13..อั๋น นึกว่าร้องไห้ซะอีก แสดงว่าไม่ซึ้งพอ 14..พี่กุหลาบขาว ใช่ค่ะ ไม่มีใครรักเราเท่าแม่พ่อ ขอบคุณมากค่ะ 15..พี่ปรางทิพย์ ขอบคุณมากค่ะ..เฌอไม่มีอะไรจะกล่าว นอกจากคำว่า..ขอบคุณมากค่ะพี่ปรางทิพย์ 16..คุณวิชัย ขอบคุณมากค่ะ สำหรับกำลังใจ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ 17..คุณอรุโณทัย ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาทักทายกัน 18..คุณครูกระดาษทราย ขอบคุณมากค่ะ รักแม่เช่นกันค่ะ 19..พี่แจ้น ขอบคุณมากค่ะ.. โลกสลายไปตั้งแต่วันเสียแม่แล้วค่ะ ขาดแม่เหมือนแพแตก เฌอรู้ความหมายของคำนี้เลยค่ะ 20..คุณลิลิต ขอบคุณมากค่ะ ชีวิตต้องดำเนินต่อไปค่ะ 21..พี่แบม ขอบคุณมากค่ะพี่แบม ได้รับกำลังใจจากพี่แบมแล้วสู้ไม่ถอยค่ะ 22..กวีน้อยฯ ขอบคุณมากค่ะ สำหรับบทกลอน กว่าจะถึงจุดนี้..ไม่ง่ายเลย ยิ้มสู้เนาะ 23..คุณไหมไทย แม่อยู่ในใจเสมอค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ....... เหมือนโลกดับลับลงที่ตรงหน้า เหมือนสายฟ้าฟาดลงตรงใจฉัน เหมือนสิ้นแสงสีทองของตาวัน เมื่อแม่ฉันลาลับมิกลับคืน
25 กรกฎาคม 2552 21:15 น. - comment id 1019218
เจ้าหญิงแสนสวย อันที่จริงผมเองเมื่อส่ง กลอนแล้วว่าจะเข้ามาเยี่ยมชมความสวยงาม แต่ พอดีเพื่อนมาเรียกเหย่งๆๆๆเลยใจอ่อนไปกับเขา แล้วไม่ค่อยได้เข้ามีอีกเลยจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
26 กรกฎาคม 2552 10:32 น. - comment id 1019437
25..คุณแก้วประเสริฐ ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมาทักทายกันสม่ำเสมอ
26 กรกฎาคม 2552 13:25 น. - comment id 1019580
โหหหหยยย รักแม่ขนาดนี้เลยหรอ ทำไมต้องคิดมากขนาดนั้นด้วย แค่เขียนบทความ แสดงว่าต้องมีอะไร เป็นพิเศษแน่เลย
26 กรกฎาคม 2552 22:15 น. - comment id 1019799
แม่เฌอได้ยินแน่คำว่ารักแม่ดังลั่นเลย ความรู้สึกดีๆที่เรามีให้แม่ๆได้รับรู้แน่นอนจ้ะ แม่เฝ้ามองเฌออยู่บนฟ้า...ลองแหงนหน้าขึ้นไปมองซิท่านยิ้มให้เฌอทุกวันเลย เป็นกำลังใจให้นะคะ
27 กรกฎาคม 2552 11:40 น. - comment id 1019932
27..คุณตรากลม ขอบคุณมากจร้า 28..แม่มณี ชีวิตคือการต่อสู้น่ะ สุ้ๆเนาะ ยิ้มสู้ทั้งน้ำตา
28 กรกฎาคม 2552 10:04 น. - comment id 1020313
น้องเฌอ สะท้อนความรู้สึกออกมาไก้ดีจัง
28 กรกฎาคม 2552 10:08 น. - comment id 1020314
คอมพ์ช้าคนยังพิมพ์ผิดอีก สะท้อนความรู้สึกออกมาได้ดีจัง
28 กรกฎาคม 2552 17:54 น. - comment id 1020485
30+31...ก้าวที่...กล้า กว่าจะได้แต่ละบทหมดน้ำตาไปกี่หยาด อิอิ
29 กรกฎาคม 2552 12:27 น. - comment id 1020706
น้ำตาซึมค่ะ
5 สิงหาคม 2552 11:14 น. - comment id 1023433
33...คุณsomebody ขอบคุณค่ะ