++สุดท้ายที่ปลายรุ้ง++

เย็นยะเยือกคล้ายเปลื้องผ้าคราหน้าหนาว
น้ำค้างพราวตกกระแทกแยกจับแข็ง
ระทดท้อโหยให้ไร้เรี่ยวแรง
โลกหนอใยกลั่นแกล้งรู้สึกนี้
11พ.ย.50
11พ.ย.50 วันดีดี ที่ปวดร้าว
ความอบอุ่นร้อยพันทวี
ขอมอบอบอุ่นนี้ให้ยอดรัก
โปรดอย่าปวดร้าวยาวนานนัก
ความรัก คือ เบิกบานนะคนดี
อุ่นอารมณ์ภายใต้อุโมงค์รุ้ง
วันรุ่งรับอบอุ่นเช่นวันนี้
สู่สวรรค์ พลบพรุ่งทุกทิวาราตรี
ทุกความรักรู้สึกที่มีหลอมส่งใจ
เก็บไว้ได้เพียงความรู้สึกนี้
เก็บไว้ส่วนลึกมากเท่าที่จะเก็บไว้ได้
ผสานมือกระชับแน่นก่อนสิ้นสายใย
สิ่งแน่นอนนั้นไซร้คือ หยุดลง
กวีเถื่อน

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

สีลมัย 16 มิ.ย. 2552 22:42 น. - ID 126846

1301

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/126846 ที่มา: คือสหาย คือพ่อ , สีลมัย

comments powered by Disqus

ใจปลายทาง

17 มิถุนายน 2552 13:23 น. - comment id 1001303
```
  เอากำลังใจมาฝากจ้า
```

ม่านดอย

18 มิถุนายน 2552 10:20 น. - comment id 1001648

สวัสดีงามๆยามสายเจ้า คุณสีลมัย

    ยินดีที่ได้รู้จักเจ้า มาเป็นกำลังใจให้นะเจ้า เขียนได้อารมณืดีเจ้า อย่าลืมเขียนบทต่อไปนะเจ้า จะคอยติดตามผลงานเจ้า


ขอให้มีความสูขกับการทำงานตลอดวันนี้นะเจ้า

รัมณีย์

18 มิถุนายน 2552 23:17 น. - comment id 1001973
```
ยินดีที่ได้รู้จักครับ
```

พี่พุด

24 มิถุนายน 2552 15:10 น. - comment id 1004692


ร้อยมาลัยดอกพุดซ้อนแทนกลอนรัก
มาคล้องภักดิ์คล้องใจเจ้าจอมขวัญ
สีลมัยใครคือเจ้างามกว่าจันทร์
ฟังรำพันพารำพึงซึ้งซึ้งตาม

ต้อนรับสู่
ร่มรักเรือนไทยเรือนทองแห่งผองเราค่ะ
ด้วยรัก