๑ สิ่งใดคือความเป็นไทยในวันนี้ ล้วนมากมีเพื่อนเอ๋ยยินเอ่ยอ้าง นั่นศิลปะยุคเก่ายิ่งเข้าทาง สิ่งปลูกสร้างงามพร้อยร้อยกว่าปี ๒ ห่วงสมบัติพัสถานบุราณบุร่ำ ย่อมถูกทำนองรักแห่งศักดิ์ศรี เพราะกว่าจะมาเป็นซากซึ่งมากมี ล้วนชีพพลีบรรพชนทนกู้ไทย ๓ แต่สิ่งหนึ่งสุดเศร้าเรามองข้าม คือความดีความงาม...ความยิ่งใหญ่ ไทยวันนั้นและวันนี้ต่างที่ใด ต่างที่ขั้วหัวใจไทยของเรา ๔ บรรพชนมีความดีเป็นที่ตั้ง ชนรุ่นหลังควรเดินตามความดีเก่า ยึดเป็นแบบเทิดบูชาปู่ยาเอา ใช่มาเฝ้าซากศิลาบูชาดิน ๕ เพื่อวันหนึ่งวันไหนที่ไกลพ้น ความดีคนจะมีค่ากว่าเศษหิน เราอาจสร้างตึกระฟ้าเห็นชาชิน ต้องไม่สิ้นศรัทธาค่าความดี... ๖ เมื่อลมฝนชะล้างความว่างเงียบ และเย็นเยียบย่อมหมุนเวียนฟ้าเปลี่ยนสี ณ ที่หนึ่งที่นั่นซึ่งฝันมี อยากเห็นค่าความดีอยู่ที่ไทย...
ฐปนวุธ 10 มิ.ย. 2552 11:59 น. - ID 126652 
1124
0
0
10 มิถุนายน 2552 19:06 น. - comment id 997833
ให้กำลังใจในการแต่งกลอนดีๆ ต่อไปนะค่ะ ภัทราภา เองก็เป็นคนชอบอนุรักษณ์และ เห็นความสำคัญ ของไทยเหมือนกันค่ะ
10 มิถุนายน 2552 19:08 น. - comment id 997834
คนไทยทุกวันนี้เปลี่ยนไป ไม่ค่อยคิดถึงความเสียสละของคนสมัยก่อน ของเก่าของ ไทยตกไปอยู่ในมือต่างชาติมากมาย ก็ เป็นฝีมือของคนไทยลักลอบเอาไปขาย ดีใจที่มีคนเห็นคุณค่าในความเป็นไทยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
