เลิกเป็นทาสผู้น่าชังอหังการ

กิตติกานต์

...กว่าที่ไทยจะเป็นไทยในวันนี้
ผ่านผู้พลีเลือดเนื้อเพื่อชาติได้
เอกราชมิให้ใคร...มาข่มไทย
แต่มิใช่ให้ไทย...มาข่มกัน
...บรรพบุรุษของไทยในกาลก่อน
คงหนาวร้อนปวดร้าวค่ำเช้านั้น
เมื่อเห็นไทยประหัตประหารผลาญชีวัน
แล้วแบ่งสันแบ่งสีชี้นำทาง
...มาฆ่าฟันกันเองเก่งนักหรือ
ให้โลกลือชื่อไทยไว้ปลายหาง
อยากให้ชาติถูกลดปลดระวาง
จึงทำอย่างที่เห็นกัน...ทุกวันนี้
...สิ่งที่ทำใช่เรียกว่ารักชาติ
แต่บังอาจทำลายไทยให้หมองศรี
นานาชาติคงเย้ยหยันขันสิ้นดี
สยามที่ใครชื่นชมถล่มทลาย
...ท่านเป็นทาสชาติไทยหรือใครอื่น
เขาหยิบยื่นสิ่งใดที่มีความหมาย
ท่านถึงพร้อมยอมพลีชีวีวาย
ออกมาขายความเป็นไทยในวิญญา
...ลมหายใจคนขายชาติแทบขาดสิ้น
เขาแดดิ้นยืมจมูกปลูกรากหญ้า
ปลุกระดมเหมือนท่านเขลาเบาปัญญา
ใช้เงินตราฟาดหน้าค่าซื้อใจ
...สิ่งที่ท่านขัดขวางหนทางชาติ
จนวินาศมากคำถามความสงสัย
ใครสั่งท่าน...กระหือรือลงมือไป
ท่านสะใจ...แล้วชาติไทยใครจะมอง
...อันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
หากท่านขัดเหมือนฆ่าใจไทยทั้งผอง
สามสิ่งนี้คือหัวใจไทยเราปอง
ใครหมายจ้องให้วอดวายให้บรรลัย
...ขอวิงวอนเพื่อนไทยให้ตระหนัก
เกียรติศักดิ์เลือดสยามลือนามได้
อย่าเห็นแก่เงินตรายอมค้าใจ
แล้วปล่อยให้ดัสกรย้อนบงการ
...ด้วยเลือดเนื้อเชื้อชาติไทยในชีวิต
จงตรองจิตเมื่อปฐพีสิ้นสุขศานต์
เลิกเป็นทาสผู้น่าชังอหังการ
คืนวิญญาณความเป็นไทยให้แก่ตน
...เขาอยู่ไหน...ซื้อใจท่านมาต่อสู้
เขาคือผู้เสพสุขอยู่ทุกหน
วงศ์ตระกูลพูนหนำสำราญตน
เขาใช้คน รากหญ้านำหน้าแทน
... เขาฉลาดใช้ท่านผลาญประเทศ
ดินแดนเขตย่อยยับอับอายแสน
ท่านรับจ้างก่อวุ่นวายไปทั่วแดน
ท่านคลั่งแค้นแทนเขาเราละอาย
...สำหรับกาลเวลานี้กลียุค
เขาผู้ปลุกผู้สร้างความฉิบหาย
คิดเถิดหนาประชาไทยให้ละอาย
ท่านอาจกลายเป็นผู้ฆ่ามาตุภูมิ.
...................................................................
..........................กิตติกานต์....13 เมษายน 2552.
ดีใจค่ะ...ที่ 14 เมษายนนี้...พวก" ท่าน"เริ่มเดินทางกลับบ้าน
ขอให้รักประเทศ รักชาติ ศาสนา และ ในหลวงของเราให้มากๆนะคะ....
ขอบคุณค่ะ...