@อันดอกไม้..มาลัย..ที่ไหวหวิว ยังปลิดปลิว..ร่วงหล่น...บนสุสาน ผลัดกลีบหล่น..สังเวยศพ..ชั่วกัปกาล ตอบแทนการ..ดูดซับ..ที่ดับกลืน @รากหยั่งลึก เพียงสัมผัส ผ่านใบหน้า ผัสสะผ่าน กายา ที่ฝ่าฝืน ความเป็นคน เคยค้ำ ให้ย่ำยืน บัดนี้แล้ว ไม่อาจตื่น ฝืนชะตา @ดอกไม้เอย เปล่าผ่านเลย ไม่เคยหาย ปรารถนา จะปลิดกาย คลายกังขา ว่าเหตุใด้ มาเติบโต บนกายา ดังเหยียบย่ำ ศพมา เพื่อสวยงาม @แม้เป็นเพียง ดอกไม้ บนหลุมศพ ยอมปลิดขั้ว กายซบ บนศพศามพ์ บรรณาการ จากดอกไม้ ผู้งดงาม ปรารถนา ล้างกรรม ที่ทำไป....
silence_chacha 10 เม.ย. 2552 14:01 น. - ID 124965 
1270
2
0
10 เมษายน 2552 15:40 น. - comment id 972477
เพื่อการแบ่งปันพื้นที่หน้าแรก กรุณา Post กลอนไม่เกิน 5 กลอนต่อวัน
11 เมษายน 2552 12:53 น. - comment id 972698
ความหมายลึกซึ้งกินใจเหลือเกินค่ะ
11 เมษายน 2552 16:15 น. - comment id 972740
กวี ซีม่า...แวะมาเยี่ยมเยียน....ครับ เป็นดอกหญ้า ปกคลุม บนหลุมศพ ผู้พานพบ ต่างชวนชี้ ว่ามีค่า แม้บางดอก จะซอกซ้ำ ไม่งามตา ยังดีกว่า ดอกไม้ บนปลายปืน
12 เมษายน 2552 09:28 น. - comment id 972857
เป็นดอกไม้กล่อมวิญญาค่าแห่งรัก คงประจักษ์คุณค่าหาความหมาย มิใช่ปลิดขั้วหล่นจนมลาย แต่ฝากกายดอกไม้ไว้ดูแล.... ..แวะมาทักทายค่ะ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
