เคยวาดฝันจะไขว่คว้าหาดวงดาว จากกลางหาวมาเก็บไว้ให้เธอฉัน ได้เชยชมสดชื่นทุกคืนวัน แม้หลับฝันตื่นตาพาชื่นทรวง คำสัญญาแห่งรักประจักษ์จิต เกินนิมิตใดใดในแดนสรวง สุดสว่างกระจ่างใสใจสองดวง แสนโชติช่วงแสงแห่งรักสลักจินต์ เราร่วมทางตามฝันอันเคยใฝ่ คอยห่วงใยสองเราเฝ้าถวิล จะเก็บดาวจากฟ้ามาสู่ดิน มิเคยสิ้นความหวังยังเรืองรอง เป็นแรงใจให้กันสู่ฟันฝ่า ยามอ่อนล้าเปลี่ยวเหงาเราทั้งสอง ยามเหนื่อยหนักโลมเล้าเข้าประคอง สายตาจ้องปลอบขวัญคลายหวั่นกลัว มองดวงดาวเคยตั้งใจจะไขว่คว้า แม้เจิดจ้ายามเมฆบังยังสลัว แต่สองเรายามใกล้ไม่มืดมัว งามยิ่งกว่าดาวดวงใดในจักรวาล เหล่าดาราส่องสว่างในกลางหาว จะพร่างพราวงามล้ำเกินคำขาน ฤาจักเทียบรักเราสองส่องตระการ ที่แผ่ซ่านชุ่มดวงจิตนิจนิรันดร์.
บพิตร 12 ก.พ. 2552 11:35 น. - ID 123109 
844
3
0
12 กุมภาพันธ์ 2552 11:50 น. - comment id 948958
แน่นอนอยู่แล้วค่ะ ว่ามันเทียบกันไม่ได้ ทดแทนกันก็ไม่ได้ค่ะ
12 กุมภาพันธ์ 2552 19:43 น. - comment id 949263
13 กุมภาพันธ์ 2552 07:07 น. - comment id 949505
เป็นบทกวีที่ไพเราะ เป็นความรู้สึกที่อบุอ่น ...ที่ไม่ต้องบรรยายมากกว่า...
13 กุมภาพันธ์ 2552 11:22 น. - comment id 949610
งามในคำแลความคิด
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
