ลุงมั่ง กับป้ามี ตระหนี่หนัก อยากจะให้ ลูกรัก มีหลักฐาน สู้พากเพียร ทำหน้าที่ ทุกวี่วัน อยากสานฝัน ให้ลูกชาย นั้นได้ดี ลูกชายชื่อ ว่าควาย ให้สอดคล้อง เพราะเมื่อท้อง ขี่หลังควาย ไปคลอดที่ อนามัย ในตำบล ขัดสนดี กว่าจะมี ลูกชาย ชื่อควายมา สู้ถนอม กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงลูกรัก จากน้ำพัก น้ำแรง ด้วยแข้งขา ก็ลุงป้า คนด้อยขั้น ชั้นชาวนา เรื่องจะหา เงินมายมาก ลำบากครัน แต่แรกเริ่ม ลูกว่านอน แสนสอนง่าย จะกินใช้ รู้อดออม เป็นจอมขวัญ ลุงกับป้า แสนสดชื่น ทุกคืนวัน จนลูกนั้น จบมอปลาย จำไคลคลา เจ้าจะต้อง ไปศึกษา ณ เมืองใหญ่ แสนอาลัย ตัวลูกรัก เป็นหนักหนา เงินไม่พอ ต้องขายวัว ตัวไถนา เพื่อจะเอา เงินมา ส่งควายเรียน ลุงมั่งยอม เอาแอก ขึ้นใส่บ่า ป้าถือไถ เสร็จเตรียมกล้า หาใช่เพี้ยน วัวตัวโปรด ถูกขายไป ให้ควายเรียน แต่ก็เพียร ทำนา ประสาจน เมื่อควายอยู่ เมืองใหญ่ ไกลบ้านทุ่ง ใจเคยมุ่ง ทำความดี มีสับสน ดีกับชั่ว ดำกับขาว เคล้าระคน ควายสับสน ดีหายวับ ไปกับตา เที่ยวในผับ ไปดูหนัง ฟังเพลงเพริศ จิตเตลิด เคล้านารี มีมากหน้า ทั้งยาอี สุราร่ำ ซ้ำกัญชา พอผิดหน้า ก็ยกพวก ไปตีกัน อนิจจา สังคมไทย ไฉนนี่ สิ่งดีดี กลับหายหด เหมือนลดขั้น ดูข่าวคราว มีมากมาย ในรายวัน ทั้งฆ่าฟัน และไม่ทิ้ง เรื่องวิ่งราว ละครไทย แต่ละคืน ตื่นเต้นนัก เรื่องคาวรัก ตบตีตื้อ เรื่องอื้อฉาว เด็กเด็กดู เป็นเรื่องดี ราคีคาว ก็เลยเอา มาเป็นอย่าง ทางสังคม ลุงมั่งครับ ป้ามีครับ รับได้ไหม เงินที่ลุง และป้าได้ เพียรสะสม กลับกลายเป็น สิ่งทำให้ ทุกข์ระทม ต้องขื่นขม เพราะขายวัว ให้ควายเรียน
11 กุมภาพันธ์ 2552 19:49 น. - comment id 948598
เป็นเรื่องที่เจ็บปวดหัวใจพอดู....
11 กุมภาพันธ์ 2552 19:57 น. - comment id 948613
พี่คนบนเกาะ เขียนกลอนเก่งจังคะ ทำไม พี่หายไปนานเลยคะ กลับมาที กลอนอึ้ง อิอิ
11 กุมภาพันธ์ 2552 20:02 น. - comment id 948616
พี่ลุงธิปค่ะสวัสดีค่ะ มาแบบนี้มีไรในกอไผ่ป่าว อิอิ รักษาสุขภาพด้วยเจ้าค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2552 20:14 น. - comment id 948630
เหมือนได้อ่านิทานเลยค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2552 20:45 น. - comment id 948658
..เปรียบเทียบ เล่าเรื่องได้ดีครับ..
11 กุมภาพันธ์ 2552 22:05 น. - comment id 948706
เป็นเรื่องหลงทาง และค่านิยมที่ผิด ของคนในบ้านเมืองเรา ต้องการให้ลูกเป็นเจ้าคนนายคนไง เลิกทาสแล้ว แต่ยังติดระบบทาส ไม่รู้จบ ทาสอำนาจ ทาสเงินตรา ทาสกิเลส จึงติดอยู่ในวังวน หาทางออกไม่เจอ......
11 กุมภาพันธ์ 2552 22:29 น. - comment id 948723
เศร้าจังเลย การศึกษาช่วยอะไรไม่ได้เลย.. สบายดีนะคะ..
12 กุมภาพันธ์ 2552 02:18 น. - comment id 948764
อ่านแล้วนึกเสียดายวัว ขึ้นมาตะหงิดตะหงิด เฮ้อ...ชีวิตแลกเพื่ออะไรหนอ คุ้มมั้ยเนี่ย... เฮ้อ..(มาบ่นรายแถวนี้นี่ยัยยา อิอิ) เด่วยัยจอมโวยวายมาว่าอีก อิอ
12 กุมภาพันธ์ 2552 08:05 น. - comment id 948805
นมัสการหลวงน้อง มันเป็นเรื่องที่เจ็บปวดจริง ๆ ครับ อยากพึ่งพิงทางศาสนา มีทางใด นวัตกรรมใด ที่จะช่วยหักเหจิตใจเยาวชนมากระทำความดีได้บ้างครับ ถือว่าช่วย ๆ กันเถอะ หวังพึ่งรัฐอย่างเดียวคงไม่ได้แล้วละครับ เพราะรัฐเขาเชี่ยวชาญในด้านอื่นมากกว่า สาธุ....
12 กุมภาพันธ์ 2552 08:10 น. - comment id 948807
สวัสดีครับน้องฉางน้อย ที่หายไปไม่ได้ไปไหนหรอก พี่มายึดอาชีพขายพวงมาลัยแทนน้อง เห็นน้องไม่ขายแล้วก็เสียดายอาชีพ แต่พี่ไม่ได้ขายแถวสี่แยกหรอก เพราะไม่ค่อยมีสี่แยกแถวนี้ เพื่อเลยพายเรือขายพวงมาลัยให้พวกตังเกครับ พวกชาวตังเกเขาใจดีนะช่วยซื้อพวงมาลัยไหว้แม่ย่านาง แถมยังให้ปลามากินอีก คนใจดี ๆ แบบนี้ยังมีในผืนน้ำไทยด้วยนะน้องฉางเหอ แต่ตอนไปปีนต้นรักเก็บดอกนะสิเจ็บหัวจ้าน มันคันยุบยิบไปหมดเลยนิ
12 กุมภาพันธ์ 2552 08:13 น. - comment id 948809
สวัสดีครับน้องพิมญดา คิดถึงน้องตลอดนะยิ่งใกล้วาเลนไทม์ หนักใจจริง ๆ เน๊าะ จริง ๆ มะมีไรหรอก ก็มันคนแก่ขี้บ่นนะ หุหุ
12 กุมภาพันธ์ 2552 08:15 น. - comment id 948811
สวัสดีครับคุณน้องกระต่าย ใช่ครับมันก็เหมือนนิทาน แต่มันก็เป็นนิทานที่สะท้อนอออกมาจากสังคมปัจจุบันครับ เฮ้อ.... ขอบคุณมากนะครับที่แวะมาทักทาย
12 กุมภาพันธ์ 2552 08:17 น. - comment id 948812
สวัสดีครับคุณกิ่งโศก ขอบคุณครับที่เข้ามาติชม มันสะท้อนใจมากครับกะสังคมปัจจุบันครับ
12 กุมภาพันธ์ 2552 08:18 น. - comment id 948813
สวัสดีครับคุณกันนา ใช่ครับมันเป็นเรื่องหลงทาง และหลงไปไกลด้วยแล้วสิ แล้วจะแก้ปัญหากันอย่างล่ะครับเนี่ย
12 กุมภาพันธ์ 2552 08:21 น. - comment id 948815
สวัสดีครับคุณน้องครูพิม แล้วจะเปลี่ยนแปลงการศึกษากันอย่างไรล่ะครับที่จะไห้ตรงกับวัตถุประสงค์ น้องช่วยเขียนโครงงานทำการวิจัยหน่อยสิครับ
12 กุมภาพันธ์ 2552 08:23 น. - comment id 948819
สวัสดีครับน้องยาแก้ปวด นึกแล้วเชียวว่าน้องต้องพูดคำนี้ ถ้าไม่ขายวัวเราเอากระดูกมาต้มทำกับแกล้มดีกว่าช่ายไหมล๊า.... ( ขอยาสักแผงสิน้อง )
12 กุมภาพันธ์ 2552 08:35 น. - comment id 948827
โชคดีหน่อยที่พ่อแม่กานต์ไม่ได้ขายวัวส่งควายเรียน แค่ขายควายส่งหมูเรียนเองค่ะ
12 กุมภาพันธ์ 2552 09:34 น. - comment id 948854
สวัสดีครับคุณน้องเพียงพลิ้ว คิดได้ไงเนี่ย แต่หมูก็เรียนสำเร็จแถมน่ารักด้วยครับ
12 กุมภาพันธ์ 2552 09:36 น. - comment id 948856
สวัสดีครับคุณน้องครูกระดาษทราย ดอกไม้น่ารักจัง น้องส่งดอกไม้ให้ลุงกะป้า แล้ววันวาเลนไทม์น้องจะหาดอกไม้ที่ไหนให้พี่บ่าวล่ะครับ
12 กุมภาพันธ์ 2552 09:43 น. - comment id 948861
ชื่นชมจากใจจริงคะ เขียนได้ดีมากค่ะ มองเห็นภาพ สงสาร ป้ากับลุง ที่ตั้งหวังไว้กับลูกนะคะ สบายดีนะคะ
12 กุมภาพันธ์ 2552 10:41 น. - comment id 948889
สวัสดีค่ะ เรื่องนี้สื่อถึงความเป็นจริงอีกด้านหนึ่ง ของสังคมได้เป็นอย่างดีเลยนะคะ คนเราทุกคนเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้ หากไม่คิดเลือกทำหรือคิดในสิ่งที่ดี ที่เป็นประโยชน์กับตังเอง นั่นก็อยู่ที่ตัวบุคคลนั้นแล้วค่ะ อีกอย่าง คนเราทุกคนเกิดมาล้วนมีกรรม ด้วยกันทั้งหมดทั้งปวงคะ สุดแต่ว่าใครจะมองเห็นและเข้าใจ ในการใช้ชีวิตก็เท่านั้นเอง
12 กุมภาพันธ์ 2552 11:34 น. - comment id 948940
สื่อได้ดีมากคับ
12 กุมภาพันธ์ 2552 12:34 น. - comment id 948980
สวัสดีครับคุณแก้วประภัสสร ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยม ปกติผู้ที่เป็นพ่อแม่ส่วนมากก็น่าสงสารอยู่แล้วครับ ทำงานเหนื่อยยากเพื่อลูก ตัวเองยอมเหน็ดเหนื่อย เรื่องจะหาความสุขสบายส่วนตัวนะยากมากครับ ผมก็เห็นใจผู้ที่เป็นพ่อแม่ทั้งหลายครับ
12 กุมภาพันธ์ 2552 12:40 น. - comment id 948988
สวัสดีครับ คุณ somebody ขอบคุณครับในความคิดเห็น และเป็นความคิดเห็นที่ดีมากครับ ถ้าทุกคนมีจิตใจที่เปิดกว้างอย่างนี้ สังคมก็คงมีแต่ความสุขครับ
12 กุมภาพันธ์ 2552 12:41 น. - comment id 948991
สวัสดีครับคุณวิทย์ ศิริ ขอบุคณมากครับที่เข้ามากเยี่ยมเยียน ขอให้มีความสุบมาก ๆ ครับ
12 กุมภาพันธ์ 2552 15:00 น. - comment id 949079
นึกๆแล้วไม่น่าขายวัวเล๊ย.....เนาะ ปล.สะท้อนสังคมได้ดีจังค่ะ ยิ่งดูข่าวนักเรียนตีกันตอนนี้ สลดหดหู่ใจจังค่ะ ไม่เข้าใจว่าจะแยกสถาบันกันไปทำไมเดี๋ยวจบมาเผลอๆได้ทำงานที่เดียวกันอีกเนาะ.... คนนอกเป็นงง
12 กุมภาพันธ์ 2552 16:31 น. - comment id 949170
สวัสดีครับคุณน้องมณัจันทร์ น่ารักจังเลยครับ อิอิ
12 กุมภาพันธ์ 2552 16:33 น. - comment id 949175
สวัสดีครับคุณน้องโคลอน นั่นสิครับไม่ทราบแบ่งพวกแล้วมันได้อะไรขึ้นมา หรือที่นี่ไม่ใช่ประเทศไทย คนพวกนี้ขาดการฟังเพลงลูกทุ่ง คนบ้านเดียวกันนะครับฟังแล้วจะซึ้ง
12 กุมภาพันธ์ 2552 17:06 น. - comment id 949198
สวัสดีจ้า....คุณพี่ทิพ...พี่บ่าวแห่งเกาะพงัน พี่จ๋ายังนี้ต้องเอาลูกควายสนสะพายแล้วไถนาแทนน้องควายที่ขายไปแล้วมั้ง เรียนมาสูงแต่มีหัวไว้แค่ตั้งไว้บนบ่า มันน่าตบกบาลจริงๆๆเล้ย ไอ้ลูกเว...(เซนเซอร์ไว้ก่อน เด๋วโดนแบน) อิอิ
12 กุมภาพันธ์ 2552 17:16 น. - comment id 949202
สวัสดีครับน้องขวัญแห่งเมืองสมุทร น้องอยู่แถวนั้นช่วยเขกกระบาลส่งกลับบ้านนอกบ้างสิครับ เรียนไปยิ่งปัญญาอ่อน สุขสันต์ใกล้วันวาเลนไทม์จ้า
12 กุมภาพันธ์ 2552 19:29 น. - comment id 949254
เป็นเรื่องที่หดหู่มากค่ะ ขอสิทธิ์พาดพุงค่ะ คห.8 มานเกี่ยวอะไรกับฉ๊านยะ
12 กุมภาพันธ์ 2552 19:52 น. - comment id 949285
สวัสดีครับ คนบนเกาะ ผลงานสร้างสรรคดีครับ
12 กุมภาพันธ์ 2552 20:07 น. - comment id 949313
12 กุมภาพันธ์ 2552 20:59 น. - comment id 949365
เป็นบทกลอนที่สะท้อนให้เห็นภาพจริงๆ ยอดเยี่ยมค่ะ สบายดีรึเปล่า
12 กุมภาพันธ์ 2552 21:00 น. - comment id 949367
สวัสดีครับคุณน้องเฌอร์ มันน่าหดหู่ใจจริง ๆ ครับ ว่าแต่ใครที่ไปพาดพุงน้องอีกล่ะครับ
12 กุมภาพันธ์ 2552 21:03 น. - comment id 949369
สวัสดีครับคุณก่องกิก สบายดีนะครับ วาเลนไทม์นี้จะมีอะไรใหม่ ๆ บ้างครับเนี่ย ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะครับ
12 กุมภาพันธ์ 2552 21:05 น. - comment id 949372
สวัสดีครับคุณพิมพรรณ แล้วทำไมมายืนยิ้มอยู่เฉย ๆ ล่ะครับ แล้วจะรู้จักกันได้ไงล่ะเนี่ย แวะเข้าบ้านดื่มน้ำท่าก่อนสิครับ
12 กุมภาพันธ์ 2552 21:07 น. - comment id 949375
สวัสดีครับคุณน้องแจ้นเอง ชมมากไปป่าวเนี่ยเด๋วผมเหลิงนะครับ ขอบคุณที่มาเยี่ยมติชมจ้า
12 กุมภาพันธ์ 2552 23:12 น. - comment id 949440
เหอ ๆ เมื่อก่อนหนูก็เป็นควาย มาก่อน อิอิ ทุกวันนี้เริ่มจะเป็นผู้เป็นคน มากขึ้นแระ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ พี่บนเกาะ
13 กุมภาพันธ์ 2552 08:09 น. - comment id 949518
สวัสดีครับคุณน้องแมงกุ๊ดจี่ ทำไมมาดึจังเลยเล่น hi 5 อยู่หรือป่าว ขอบใจจ้าที่แวะเข้ามาทักทาย
13 กุมภาพันธ์ 2552 08:30 น. - comment id 949522
อรุณสวัสดิ์คะ นั่งหลับตานึกถึงภาพป้ามีกับลุ่งมั่ง ถ้าเห็นสภาพลูกของตัวเอง ทั้ง 2 ท่านคงจะทรมานใจน่าดูนะค่ะ สงสารจังคะ นี่แหละสังคมที่นับวันจะห่างธรรมมะ ออกไปทุกที จึงไม่มีศีลที่จะคอยยึดเหนี่ยวจิตใจ ยังไงก็ขอภาวนาให้ ควาย อย่างหลงทางนานนะคะ ยังกลับใจทันคะ เอาใจช่วย ทั้ง 3 ท่านคะ
24 กุมภาพันธ์ 2552 20:22 น. - comment id 955338
เป็นงานที่ตีแผ่ได้ชัดเจนดีจริงๆ ค่ะ อันที่จริงปัญหาที่เกิดแก้ไม่ง่ายแต่ไม่ยากเกินไป อยู่ที่ว่าจะจริงใจแก้กันไหมแค่นั้น แต่ก็นะ...อย่างที่ทราบๆ กัน เฮ้อ....
11 มิถุนายน 2552 09:56 น. - comment id 998039
แล้วเรียนจบไหมนี่ :)